Facebook .com/vegansgreece/photos/a.1640714812822699.1073741828.1640698372824343/1701116763449170/?type=1" id="" title="" onclick="" style="">
Απόσπασμα από ένα άρθρο του Franklin D. McMillan σχετικά με τον συναισθηματικό πόνο: McMillan FD. A world of hurts—is pain special? Σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο συναισθηματικός πόνος μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο πόνο από τον σωματικό πόνο. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι συναισθηματικοί παράγοντες ζυγίζουν περισσότερο έντονα σε επιλογές συμπεριφοράς των ζώων από τον σωματικό πόνο. Σε μια μελέτη, (28) ένα ηλεκτρισμένο πλέγμα τοποθετήθηκε μεταξύ κουταβιών και προσώπων με τα οποία είχε διαμορφωθεί μια κοινωνική σύνδεση. Τα κουτάβια διέσχιζαν το πλέγμα, δεχόμενα σοκ σε όλη τη διαδρομή, για να αποκαταστήσουν επαφή με τα πρόσωπα. Σε μια άλλη μελέτη, (29) βρέφη αρουραίων απομακρύνονταν από τις μητέρες τους και τοποθετούνταν στην απέναντι πλευρά ενός ηλεκτρισμένου πλέγματος. Οι μητέρες αρουραίοι μπορούσαν να ακούσουν τις κραυγές αγωνίας των νεογνών τους, αλλά θα έπρεπε να περπατήσουν κατά μήκος του ενεργού δικτύου για να τα φτάσουν. Οι μητέρες αρουραίοι περνούσαν το πλέγμα, έπαιρναν τα νεογνά, και τα μετέφεραν πίσω δια μέσου του πλέγματος στη φωλιά τους, λαμβάνοντας συνεχή ηλεκτροσόκ και στις δύο διαδρομές. Μια μητέρα αρουραίος ανάκτησε τα κουτάβια της 58 φορές πριν οι πειραματιστές σταματήσουν τη δοκιμή. Ανέκδοτες ιστορίες προσφέρουν περαιτέρω αποδείξεις για το πολύ μεγαλύτερο δυναμικό του συναισθηματικού πόνου. Σε μια ευρύτατα δημοσιευμένη είδηση από το Μπρούκλιν, της Νέας Υόρκης, μια γάτα μητέρα θήλαζε τα γατάκια της 4 εβδομάδων σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο που έπιασε φωτιά. Η γάτα μητέρα μπήκε στο φλεγόμενο κτίριο πέντε φορές για να ανακτήσει κάθε ένα από τα πέντε γατάκια της. Κατά τη διαδικασία αυτή, η γάτα μητέρα έπαθε σοβαρά εγκαύματα στο πρόσωπο και στο κεφάλι της τόσο καταστροφικά, που τα μάτια της ήταν πρησμένα ερμητικά κλειστά, τα μουστάκια και οι τρίχες του προσώπου της καμένα, και το πρόσωπό της ήταν άσχημα παραμορφωμένο από τα εγκαύματα. Πολλά πειράματα σε θηλαστικά έχουν δείξει ότι η κραυγή αγωνίας του βρέφους είναι πολύ διεγερτική και παρακινητική για την μητέρα, και λέγεται ότι οι ήχοι αγωνίας ενός βρέφους διεγείρουν κυκλώματα αγωνίας στους γονείς που παραλληλίζονται με την αγωνία του χωρισμού του νηπίου. Πειραματικά και ανεπίσημα, γίνεται σαφές ότι ορισμένες συναισθηματικές αγωνίες ξεπερνούν τα δεινά του σωματικού πόνου. Έτσι η προφανής τραγωδία του παιδομαζώματος των ζώων για την κλοπή του γάλακτος. Τι σημαίνει ένα μπουκάλι γάλα στο ράφι; Μια συσκευασία τυρί; Μια σοκολάτα; Ένα παγωτό; Ένα ποτήρι γάλα; Δικαιολογούνται όλα αυτά να υπάρχουν όταν αντιπαραβάλλονται με την ανείπωτη τραγωδία που έχει προηγηθεί για την «παραγωγή» τους; Είναι αυτό το ξένο λευκό υγρό ζήτημα ζωής και θανάτου για τον άνθρωπο ώστε αυτός να δικαιολογείται να καταλύει ζωές άλλων αισθανόμενων για να το αποκτήσει; Γιατί αυτό το άχρηστο, λευκό υγρό έφτασε να είναι πιο σημαντικό για την κουλτούρα μας από τις ζωές από τις οποίες με βία αφαιρέθηκε; Πως μπορεί το αρπαγμένο με καταπίεση ζωικό γάλα να αντιπροσωπεύει αυτόν το απόλυτα δυνατό μητρικό δεσμό όταν εξ ορισμού αυτός ο δεσμός καταλύεται με την «παραγωγή» του και καταστρέφεται;