Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) εκφράζει την ανησυχία της για τις προχθεσινές αναφορές σχετικά με τη βία που ασκήθηκε κατά μελών προσωπικού της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, εταίρου της Υ.Α. στη Σάμο.

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) απευθύνει έκκληση στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προχωρήσουν άμεσα στη μετεγκατάσταση όλων των αιτούντων άσυλο που εμπίπτουν στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης έκτακτης ανάγκης της Ε.Ε. και να συνεχίσουν το πρόγραμμα πέρα από τον αρχικό σχεδιασμό των δύο ετών.

© UNHCR/Sotiris MilionisTo mark International Day of Peace, UNHCR, the UN Refugee Agency, and its partner Solidarity Now, today took 30 refugees for a free tour of the White Tower, the imposing seaside symbol of Thessaloniki. The visitors all live in apartments managed by Solidarity Now under ESTIA, the Emergency Support to Integration and Accommodation programme, which is implemented by UNHCR and funded by the European Commission. After visiting the museum inside the tower, the group stood on the ramparts of the White Tower with other visitors, held hands and made peace signs to send a message of togetherness and global peace. At UNHCR`s request, the Museum of Byzantine Culture, which is the responsible authority for the White Tower, waived the entrance fee. International Day of Peace is celebrated every year on 21 September. Photos: UNHCR/ Elli Delliou« Επιστροφή

© UNHCR/Sotiris MilionisΓια να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟHE για τους Πρόσφυγες  (Y.A.) και η συνεργαζόμενη οργάνωση Solidarity Now, έδωσαν την δυνατότητα σε 30 πρόσφυγες να ξεναγηθούν δωρεάν στον Λευκό Πύργο, το επιβλητικό σύμβολο που δεσπόζει στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι φιλοξενούνται σε διαμερίσματα που συντονίζει η οργάνωση Solidarity Now, στο πλαίσιο του Προγράμματος ESTIA (στήριξη έκτακτης ανάγκης για την ένταξη και την στέγαση). Το Πρόγραμμα υλοποιεί η Ύπατη Αρμοστεία με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μετά την επίσκεψή τους στο μουσείο του Πύργου, η ομάδα των προσφύγων στάθηκε στον εξώστη του μνημείου όπου, ενώνοντας τα χέρια τους μαζί και με άλλους επισκέπτες που βρίσκονταν στο σημείο την στιγμή εκείνη, σχημάτισαν το σύμβολο της ειρήνης, στέλνοντας έτσι μήνυμα ενότητας και παγκόσμιας ειρήνης. Έπειτα από σχετικό αίτημα της Y.A.,  το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού ως αρμόδια αρχή, επέτρεψε τη δωρεάν είσοδο στο χώρο. Η Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Σεπτεμβρίου. Photos: UNHCR/ Elli DelliouΘεσσαλονίκη, 21 Σεπτεμβρίου 2017  « Επιστροφή

Το μικρό ακριτικό νησί της Τήλου έχει πληθυσμό που δεν ξεπερνάει τα 800 άτομα. Κατάφερε όμως τον τελευταίο χρόνο να γίνει παράδειγμα σε όλο τον κόσμο, καθώς οι κάτοικοί του έχουν ανοίξει την καρδιά και τις επιχειρήσεις τους σε περίπου 10 οικογένειες προσφύγων ξεριζωμένες από τον πόλεμο στη Συρία. «Από τότε που ήρθα στην Τήλο την αποκαλώ γη των ονείρων, ‘Dreamland’», λέει ο Kusai Al-Damad, που άφησε πίσω του τη Συρία και πλέον δουλεύει σε έναν φούρνο στο γραφικό νησί. «Είναι μια κοινωνία όπου όλοι ζούμε μαζί ειρηνικά». Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α) και ο εταίρος της Solidarity Now, με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρέχουν στέγαση και μαθήματα γλώσσας στους ενήλικες και τα παιδιά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Πολλοί ανάμεσά τους έχουν ήδη αναγνωριστεί ως πρόσφυγες και λένε ότι θέλουν να μείνουν στο νησί, ενώ οι νησιώτες θεωρούν τιμή τη φιλοξενία που προσφέρουν. «Προκειμένου να μπορέσουν να ενταχθούν και να συνεχίσουν φυσιολογικά τη ζωή τους έπρεπε να εργαστούν. Και σαφώς είναι μεγάλη τιμή για εμάς ότι αυτοί οι άνθρωποι θέλουνε να μείνουνε στον τόπο μας», αναφέρει η Δήμαρχος Μαρία Καμμά.  «Τι πιο πολύτιμο από το να σε αγαπάνε οι άνθρωποι;»   Δείτε το βίντεοVania Turner και Bela Szandelszky   | 21 Σεπτεμβρίου 2017  « Επιστροφή

Το ίδρυμα του ZannahMustapha παρέχει εκπαίδευση σε ορφανά παιδιά και κρίσιμη βοήθεια σε γυναίκες που έχασαν τους άντρες τους στις ταραχές στη βορειοανατολική Νιγηρία.Μια ξεθωριασμένη επιγραφή έξω από το σχολείο Future Prowess Islamic Foundation School γράφει: «Σε αυτό το σχολείο κάθε παιδί μετράει». Αυτό είναι το σύνθημα που χαρακτηρίζει τον ιδρυτή του Zannah Mustapha. Έναν γλυκομίλητο δικηγόρο 58 ετών, που ανακηρύχθηκε ο φετινός νικητής του Βραβείου Προσφύγων Νάνσεν της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.). «Εδώ, κάθε παιδί έχει αξία ανεξάρτητα από τη θρησκεία, την καταγωγή ή την κουλτούρα του. Ο στόχος μας είναι να αλλάξουμε τη ζωή τους προς το καλύτερο», μας λέει. Από δικηγόρος που ήταν, ο Mustapha ασχολήθηκε με τα ακίνητα ως μεσίτης και ίδρυσε το 2007 ένα σχολείο για ορφανά και ευάλωτα παιδιά. Τον ανησυχούσε ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός παιδιών στους δρόμους της πρωτεύουσας της επαρχίας Borno, το Maiduguri, που αποτελεί το επίκεντρο μιας εξέγερσης στην οποία εκτιμάται ότι 20.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και περίπου 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί. Φοβόταν ότι η αυξανόμενη έλλειψη ασφάλειας και η επακόλουθη στρατιωτική καταστολή δημιουργούσαν μια γενιά παιδιών χωρίς εκπαίδευση και ότι αυτό με τη σειρά του θα προκαλούσε ακόμα περισσότερα προβλήματα σε μια από τις πιο φτωχές περιοχές της χώρας. O Mustapha μαζί με τρία από τα παιδιά του κάθονται στον κήπο του σπιτιού τους δίπλα στο πρώτο από τα δύο σχολεία που ίδρυσε για ορφανά παιδιά στο Maiduguri που μαστίζεται από συγκρούσεις, στην επαρχία Borno της Νιγηρίας. © UNHCR/Rahima Gambo«Υπήρχαν παντού παιδιά που τριγυρνούσαν ολομόναχα στους δρόμους», λέει ο Mustapha. «Χωρίς εκπαίδευση τι θα τους συμβεί; Σκεφτόμουν τι θα συνέβαινε στην κόρη μου αν εγώ πέθαινα. Ποιος θα πλήρωνε για την εκπαίδευσή της; Τότε συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να κάνω κάτι.» «Όταν ήμουν νέος μεγαλώνοντας δεν είχαμε τέτοια φαινόμενα. Οι συγγενείς αναλάμβαναν τη φροντίδα των ορφανών. Όμως αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο.» Με τη βοήθεια και την υποστήριξη κάποιων φίλων με τους οποίους έπαιζε συχνά πινγκ - πονγκ, το αγαπημένο του χόμπι, αποφάσισε να δημιουργήσει το ίδρυμα Future Prowess Islamic Foundation, που θα στέγαζε ένα σχολείο και άλλες φιλανθρωπικές δομές για τα θύματα όλων των πλευρών της σύγκρουσης. Δείχνοντας μια δενδρόφυτη γωνιά ενός συγκροτήματος 6.000 τ.μ., αποτέλεσμα μιας πετυχημένης μεσιτικής διαπραγμάτευσης, μας λέει: «Εδώ παίζαμε πινγκ-πονγκ, αλλά αποφάσισα ότι δεν χρειαζόμουν τόσο χώρο. Αντικατέστησα τα τραπέζια με ένα μικρό κτίριο για… παιδιά.» Από εκείνον τον σπόρο ξεφύτρωσε ένα σχολείο 540 μαθητών, από τους οποίους τα 282 είναι κορίτσια. Άλλα 2.000 ονόματα βρίσκονται σε λίστα αναμονής. Στο γραφείο του διευθυντή, οι αιτήσεις εγγραφής κάνουν στοίβες σε μια γωνία.   «Πολύ απλά δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στη ζήτηση», εξηγεί ο Suleiman Aliyu, που βρίσκεται στο σχολείο από την ίδρυσή του. «Αυτό το μέρος είναι προστατευμένο γιατί όλες οι πλευρές της σύρραξης εκπροσωπούνται εδώ, ενώ διδάσκουμε τόσο την Ισλαμική όσο και την αποκαλούμενη «Δυτική» εκπαίδευση. Διδάσκουμε Αραβικά, Γαλλικά, Αγγλικά, Μαθηματικά. Όλα αυτά είναι επίτευγμα του Mustapha. Γι αυτόν ένα παιδί είναι παιδί, από όπου κι αν προέρχεται.» Aκολουθώντας τα πιστεύω του Mustapha για μια πολιτική χωρίς αποκλεισμούς, οι μαθητές του σχολείου προέρχονται από οικογένειες Χριστιανών αλλά και Μουσουλμάνων και από τις δυο πλευρές των συγκρούσεων. Δεν πληρώνουν δίδακτρα, που αποτελούν το κύριο εμπόδιο για χιλιάδες φτωχούς Νιγηριανούς από το να λάβουν βασική εκπαίδευση. «Θα πρέπει να δοθεί ένα σωσίβιο σε όσους έχουν πληγεί από τις ταραχές ώστε να συνεχίσουν, να έχουν ένα στήριγμα στη ζωή», αναφέρει με ζωντάνια πάνω σε ένα γεύμα με ψητό, μπαχαρικά και ψωμί. Φορώντας μια παραδοσιακή σκούρα μπλε κελεμπία, μιλάει για τη σημασία αυτών των «σωσιβίων» ώστε οι εκτοπισμένοι από τη σύγκρουση να μπορούν στη ζωή τους να σταθούν στα πόδια τους. Πέρα από το σχολείο, το ίδρυμά του έχει δημιουργήσει ένα σύλλογο για χήρες και έχει προσφέρει έδαφος σε άλλους εκτοπισμένους για να καλλιεργούν. Πολλά από τα παιδιά στο σχολείο είναι ορφανά, αλλά δεν ξεχωρίζουν ανάμεσα στα παιδιά των δασκάλων, των φρουρών και των μικρότερων παιδιών του ίδιου του Mustapha. Κάποιων παιδιών οι γονείς ήταν με την Boko Haram, ενώ άλλων με τις δυνάμεις ασφαλείας που τους πολεμούσαν. «Εδώ είμαστε όλοι ένα, και αυτό είναι που έχει σημασία», λέει ο Mustapha. «Το μήνυμα που θέλω να στείλω είναι ότι είμαστε όλοι άρρηκτα συνδεδεμένοι σε ένα δίκτυ αμοιβαιότητας. Ως ανθρωπότητα, δεσμευόμαστε από ένα έθνος, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ο καθένας φύλακας του αδερφού του. Πρέπει να είμαστε ένα. Κι όχι μόνο να είμαστε ένα, αλλά να φαινόμαστε κι ως ένα.» Με τόση ζήτηση, το ίδρυμα του Mustapha έχει φτιάξει τώρα ένα δεύτερο σχολείο στις όχθες του ποταμού Gadabul. Το σχολείο έχει 88 μαθητές, αλλά σύντομα θα γίνει πολύ μεγαλύτερο και θα έχει τους δικούς του κοιτώνες. Κοντά στο σχολείο, ο Μustapha έχει διαθέσει 16 εκτάρια γης, τα οποία καλλιεργούνται από εκτοπισμένους ανθρώπους, που ζουν σε κοντινά καταλύματα, τα οποία διαθέτει η Υ.Α. και οι εταίροι της. «Αυτός ο άντρας έχει αλλάξει τη ζωή τόσων ανθρώπων εδώ», μας λέει ο Sharif Abubakar, που άφησε το σπίτι του αφού εισέβαλε σε αυτό η οργάνωση Βοko Haram πριν από δύο χρόνια. Τώρα συντονίζει το αγροτικό πρόγραμμα του ιδρύματος. Το φιλανθρωπικό έργο του Μustapha έχει πολλούς θαυμαστές. Σε αντίθεση με τους υψηλόβαθμους πολιτικούς, ο Mustapha δεν έχει εχθρούς και έχει δεσμούς με όλα τα μέρη της σύρραξης. Αυτό τον κατέστησε έναν από τους επικεφαλής διαμεσολαβητές στις προσπάθειες να απελευθερωθούν οι μαθήτριες Chibok, που έγιναν παγκοσμίως γνωστές, όταν απήχθησαν από τους αντάρτες της Boko Haram τον Απρίλιο του 2014. Συνολικά 276 κορίτσια είχαν απαχθεί. Πάνω στη σύγχυση που ακολούθησε την απαγωγή τους, τα 57 κατάφεραν να δραπετεύσουν, αλλά τα υπόλοιπα οδηγήθηκαν βαθιά στα δάση Sambisa. O Mustapha ήρθε σε επαφή με τους απαγωγείς και μετά από μια σειρά από βήματα, ώστε να αναπτυχθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης, κατάφερε να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση 21 κοριτσιών. Φέτος το Μάιο είχε άλλη μία επιτυχία, όταν 82 κορίτσια αφέθηκαν επίσης ελεύθερα. «Τις έφεραν σε ένα προκαθορισμένο μέρος κοντά στα σύνορα με το Καμερούν και μία μία έβγαιναν μπροστά και έλεγαν ποιες ήταν. Καθώς συνειδητοποιούσαν τι συνέβαινε, ενθουσιάζονταν από χαρά», θυμάται ο Μustapha με ένα πλατύ χαμόγελο. «Είμαι σίγουρος ότι και άλλα κορίτσια θα αφεθούν σύντομα». Από τον Jonathan Clayton στο Maiduguri της Νιγηρίας.« Επιστροφή

© UNHCR/Rahima GamboO Mustapha μέσα στην τάξη στο σχολείο Future Prowess Islamic Foundation School (I) που ίδρυσε στο Maiduguri, στην επαρχία Borno της Νιγηρίας. Ο άνθρωπος που μεσολάβησε για να βοηθήσει στην απελευθέρωση των κοριτσιών Chibokτιμάται με το ανθρωπιστικό βραβείο για τη δημιουργία σχολείων εν μέσω συρράξεων στη βορειοανατολική Νιγηρία.Ο Zannah Mustapha, υπέρμαχος των δικαιωμάτων των εκτοπισμένων παιδιών που μεγαλώνουν μέσα στη βία στη βορειοανατολική Νιγηρία προκειμένου να λάβουν ποιοτική εκπαίδευση, ανακηρύχθηκε νικητής του Βραβείου Προσφύγων Nάνσεν της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) για το 2017. Ο Mustapha ίδρυσε το 2007 ένα σχολείο στο Maiduguri – την πρωτεύουσα της επαρχίας Borno και το επίκεντρο της εξέγερσης της οργάνωσης Boko Haram. Το σχολείο έμεινε ανοιχτό καθ’ όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης με την Boko Haram, που έχει οδηγήσει στο θάνατο περίπου 20.000 ανθρώπων σε όλη την περιοχή της Λίμνης Chad, καθώς και στον εκτοπισμό εκατομμυρίων. Το σχολείο παρέχει δωρεάν εκπαίδευση, καθώς και δωρεάν γεύματα, στολές και ιατρική περίθαλψη στα παιδιά που έχουν πληγεί από τη βία. Όσα παιδιά έμειναν ορφανά και από τις δύο πλευρές λόγω της σύρραξης, είναι ευπρόσδεκτα στις τάξεις του Mustapha ως σημάδι για τη συμφιλίωση που ελπίζει να επιτευχθεί στην περιοχή.  «Η σύρραξη μπορεί να αφήσει στα παιδιά σωματικές και ψυχικές πληγές που μπορεί να είναι βαθιές και μόνιμες. Τα αναγκάζει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τα εκθέτει σε ανομολόγητες βιαιότητες και συχνά διαλύει τις οικογένειές τους», λέει ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Filippo Grandi. «Η εκπαίδευση είναι ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά πρόσφυγες να ξεπεράσουν τη φρίκη της βίας και του αναγκαστικού εκτοπισμού. Ενδυναμώνει τους νέους, τους εφοδιάζει με δεξιότητες και συμβάλλει στην καταπολέμηση της εκμετάλλευσης και της στρατολόγησης από τις ένοπλες ομάδες», προσθέτει ο κ. Grandi. «Το έργο που προσφέρει ο Mustapha μαζί με την ομάδα του είναι τεράστιας σημασίας. Βοηθούν στο να προωθηθεί η ειρηνική συνύπαρξη και να ξαναστηθούν οι κοινότητες στη βορειοανατολική Νιγηρία. Με το βραβείο αυτό, τιμάμε το όραμά του και τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει.» O Mustapha με τους μαθητές του στην αυλή του σχολείου Future Prowess Islamic Foundation School.  © UNHCR/Rahima GamboΗ ανακοίνωση του φετινού νικητή του Βραβείου Προσφύγων Νάνσεν από την Υ.Α. γίνεται σε μια περίοδο που δεκάδες χιλιάδες νέοι της Νιγηρίας μεγαλώνουν χωρίς να λαμβάνουν εκπαίδευση. Ο εκπαιδευτικός τομέας της χώρας υφίσταται ιδιαίτερη πίεση λόγω του αυξανόμενου νεανικού πληθυσμού, ενώ δομές στα βορειοανατολικά δέχονται επιθέσεις από την Boko Haram, που έχει καταστρέψει σχολεία και έχει σκοτώσει δασκάλους. «Τα σχολεία είναι η καρδιά μιας κοινότητας. Όταν καταστρέφονται, συντρίβεται κάθε ευκαιρία να πετύχει η επόμενη γενιά της Νιγηρίας», λέει ο Γενικός Γραμματέας Jan Egeland του Νορβηγικού Συμβουλίου Προσφύγων. Η οργάνωση αυτή συνδιαχειρίζεται το πρόγραμμα απονομής του Βραβείου Προσφύγων Νάνσεν. «Η αναγνώριση του θαρραλέου έργου του Zannah Mustapha υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η εκπαίδευση για το μέλλον της Νιγηρίας.» Δέκα χρόνια από την ίδρυσή του, το σχολείο έχει γεμίσει πλέον παιδιά, φθάνοντας από 36 μαθητές τους 540. Χιλιάδες ακόμα παιδιά, που διψούν για εκπαίδευση, έχουν προσθέσει τα ονόματά τους στη λίστα αναμονής. Το 2016, ο Mustapha άνοιξε ένα δεύτερο σχολείο μόλις λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά από το πρώτο. Καθημερινά, 88 παιδιά, τα οποία ξέφυγαν όλα από τη σύρραξη στην περιοχή, περνούν τις πόρτες των τάξεων του σχολείου αυτού. Στο έργο του Mustapha στην περιοχή περιλαμβάνονται και οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση ομήρων. Όταν απελευθερώθηκαν 21 κορίτσια που κρατούνταν αιχμάλωτα για πάνω από δύο χρόνια, ο Mustapha ήταν εκεί. Ήταν βασικός πρωταγωνιστής στην εξασφάλιση της ελευθερίας τους – καθώς και στην απελευθέρωση επιπλέον 82 κοριτσιών Chibok τον Μάιο του 2017. Ο Mustapha και η ομάδα του με εθελοντές δάσκαλους γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους που διατρέχουν, αλλά το έργο τους είναι πολύ σημαντικό, γι’ αυτό και συνεχίζουν απτόητοι. «Το σχολείο προάγει την ειρήνη», λέει ο Mustapha. «Είναι ένας χώρος όπου κάθε παιδί μετράει», προσθέτει. «Τα παιδιά αυτά θα ενδυναμωθούν, κατά τέτοιο τρόπο που θα μπορούν να σταθούν μόνα τους στα πόδια τους». Πέρα από το εκπαιδευτικό του έργο, ο Mustapha με μεγάλη αφοσίωση παρέχει βοήθεια σε όλα τα μέλη της κοινότητας που έχουν πληγεί από τη σύρραξη. Η στήριξή του ήταν ιδιαίτερα σημαντική για παράδειγμα για την ίδρυση ενός συλλόγου για γυναίκες χήρες. Ο σύλλογος αυτός παρέχει πολύ αναγκαία υποστήριξη σε 600 περίπου γυναίκες στο Maiduguri. Το Βραβείο Προσφύγων Νάνσεν της Υ.Α. τιμά τις αξιοσημείωτες προσπάθειες που καταβάλλονται για την παροχή βοήθειας στους αναγκαστικά εκτοπισμένους, ενώ στους αποδέκτες του περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η EleanorRoosevelt, η GraçaMachel και ο LucianoPavarotti. Η τελετή απονομής του 2017 θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη στις 2 Οκτωβρίου. Οπτικοακουστικό (φωτογραφίες, b-roll) και άλλο υλικό από τον νικητή του Βραβείου Προσφύγων Νάνσεν 2017, μπορείτε να δείτε εδώ.Σχετικά με το Βραβείο Προσφύγων Νάνσεν της Υ.Α.Το Βραβείο Προσφύγων Νάνσεν προσφέρεται ως αναγνώριση ενός εξαιρετικού ανθρωπιστικού έργου προς όφελος των προσφύγων, των εσωτερικά εκτοπισμένων ή των ανιθαγενών. Το βραβείο περιλαμβάνει ένα αναμνηστικό μετάλλιο και χρηματικό έπαθλο 150.000 δολαρίων. Σε στενή συνεργασία με την Υ.Α., ο νικητής χρησιμοποιεί το χρηματικό έπαθλο για τη χρηματοδότηση ενός προγράμματος που συμπληρώνει το υπάρχον έργο του. Το πρόγραμμα για το Βραβείο Προσφύγων Νάνσεν χρηματοδοτείται σε συνεργασία με το Νορβηγικό Συμβούλιο Προσφύγων, την κυβέρνηση της Ελβετίας και της Νορβηγίας, καθώς και το Ίδρυμα IKEA.   Σχετικά με την Εκστρατεία #WithRefugees (Μαζί με τους Πρόσφυγες)Η εκστρατεία και η έκκληση #WithRefugees έχουν ως στόχο να ευαισθητοποιήσουν το κοινό για τους πρόσφυγες και τη στήριξη που χρειάζονται, καλώντας τις κυβερνήσεις να δράσουν συλλογικά αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης τους απέναντι στους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Μέσω της έκκλησης, καλούνται συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις να διασφαλίσουν ότι: κάθε παιδί πρόσφυγας θα έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση, κάθε οικογένεια προσφύγων θα έχει μια ασφαλή στέγη για να ζει και κάθε πρόσφυγας θα μπορεί να εργαστεί ή να μάθει νέες δεξιότητες για να μπορούν όλοι να συνεισφέρουν στην κοινότητά τους. Για να υπογράψετε την έκκληση, επισκεφτείτε τον σύνδεσμο: www.WithRefugees.gr« Επιστροφή

Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Filippo Grandi κάλεσε την Ουγγαρία να βελτιώσει την πρόσβαση για όσους επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο και να βάλει ένα τέλος στις αποκαλούμενες συνοριακές «ζώνες διέλευσης», που είναι στην ουσία κέντρα κράτησης, όπως ανέφερε.

© UNHCR/Anthony KarumbaΗ Lydiella Hakizimana, 13 ετών, είναι πρόσφυγας από το Μπουρούντι. Πηγαίνει σχολείο στον προσφυγικό καταυλισμό Mahama στα ανατολικά της ΡουάνταΣύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύει σήμερα η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.), περισσότερα από 3,5 εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες ηλικίας 5 έως 17 ετών δεν είχαν την ευκαιρία να πάνε στο σχολείο το περασμένο ακαδημαϊκό έτος. Στην έκθεση αναφέρεται ότι στα παιδιά αυτά περιλαμβάνονται περίπου 1,5 εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες που δεν μπόρεσαν να πάνε στο δημοτικό, ενώ 2 εκατομμύρια έφηβοι πρόσφυγες δεν παρακολούθησαν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. «Από τα 17,2 εκατομμύρια πρόσφυγες που εμπίπτουν στην εντολή της Υ.Α., τα μισά είναι παιδιά», λέει ο Filippo Grandi, Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. «Η εκπαίδευση αυτών των παιδιών είναι κρίσιμης σημασίας για την ειρηνική και βιώσιμη ανάπτυξη των χωρών που τα καλωσόρισαν, αλλά και της πατρίδας τους όταν θα μπορέσουν να επιστρέψουν πίσω σε αυτή. Ωστόσο, σε σύγκριση με άλλα παιδιά και εφήβους σε όλο τον κόσμο, το χάσμα στις ευκαιρίες που έχουν οι πρόσφυγες μεγαλώνει ακόμα περισσότερο.» Η έκθεση «Μένοντας πίσω: Η εκπαίδευση των προσφύγων σε κρίση» (LeftBehind: RefugeeEducationinCrisis), συγκρίνει πηγές και στατιστικά στοιχεία της Υ.Α. για την εκπαίδευση των προσφύγων με στοιχεία της UNESCO, του εκπαιδευτικού, επιστημονικού και πολιτισμικού οργανισμού του ΟΗΕ, για τη σχολική φοίτηση σε όλο τον κόσμο. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 91% των παιδιών πηγαίνουν στο δημοτικό σχολείο. Για τους πρόσφυγες, το ποσοστό είναι πολύ λιγότερο από 61% - και στις χώρες χαμηλού εισοδήματος είναι μικρότερο από 50%. Όσο τα παιδιά πρόσφυγες μεγαλώνουν, αυξάνουν και τα εμπόδια. Μόλις το 23% των εφήβων προσφύγων φοιτούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε σύγκριση με το 84% των εφήβων παγκοσμίως. Στις χώρες χαμηλού εισοδήματος μόνο το 9% των προσφύγων είναι σε θέση να φοιτήσουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ως προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η κατάσταση είναι κρίσιμη. Σε όλο τον κόσμο, η φοίτηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αγγίζει το 36%. Για τους πρόσφυγες, παρά τις μεγάλες βελτιώσεις στον συνολικό αριθμό αυτών που φοιτούν χάρη στις επενδύσεις σε υποτροφίες και άλλα προγράμματα, το ποσοστό παραμένει στάσιμο στο 1%. Η διεθνής κοινότητα δε θα καταφέρει να επιτύχει τους Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη – 17 Στόχους που έχουν σκοπό να μεταμορφώσουν τον κόσμο έως το 2030 – εάν δε δράσει για να αντιστραφούν οι τάσεις αυτές. Ο Στόχος 4, «Διασφάλιση πλήρους και ποιοτικής εκπαίδευσης για όλους και προώθηση της δια βίου μάθησης», δεν θα επιτευχθεί εάν δεν καλυφθούν οι εκπαιδευτικές ανάγκες των ευάλωτων πληθυσμών, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων και άλλων αναγκαστικά εκτοπισμένων ανθρώπων. Εάν παραμελήσουμε η εκπαίδευση, θα υπονομευθούν και πολλοί άλλοι αναπτυξιακοί στόχοι που αφορούν στην υγεία, την ευημερία, την ισότητα και την ειρήνη. Η έκθεση απευθύνει έκκληση ώστε να θεωρείται η εκπαίδευση θεμελιώδους σημασίας στο πλαίσιο της ανταπόκρισης στις προσφυγικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, αλλά και να υποστηριχθεί με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και αξιόπιστη χρηματοδότηση. Καλεί τις κυβερνήσεις να περιλαμβάνουν τους πρόσφυγες στο εθνικό εκπαιδευτικό τους σύστημα, κάτι που αποτελεί την πιο αποτελεσματική, δίκαιη και βιώσιμη λύση. Δίνει επίσης έμφαση σε ορισμένες από τις πιο αξιοσημείωτες προσπάθειες που έχουν γίνει για την εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής – ακόμα και σε χώρες στις οποίες οι πόροι είναι ήδη περιορισμένοι. Τα ευρήματα της έκθεσης υπογραμμίζουν ακόμα περισσότερο τη σημασία που έχει η ποιοτική διδασκαλία και τα αναγκαία εθνικά και διεθνή υποστηρικτικά δίκτυα ώστε να έχουν οι δάσκαλοι κατάλληλη εκπαίδευση, κίνητρα και τη δυνατότητα να επιφέρουν θετική επίδραση στις δυσκολότερες τάξεις του κόσμου. Στην έκθεση παρουσιάζονται πάρα πολλές προσωπικές ιστορίες που καταδεικνύουν ότι αν και οι πρόσφυγες επιθυμούν απεγνωσμένα να λάβουν εκπαίδευση – γνωρίζοντας πολύ καλά την αλλαγή που μπορεί να φέρει στη ζωή τους – είναι πάρα πολύ λίγοι οι εκπαιδευτικοί, οι τάξεις, τα βιβλία και οι υποστηρικτικοί μηχανισμοί προκειμένου να καλυφθεί αυτή η τεράστια ζήτηση. Αυτή είναι η δεύτερη ετήσια έκθεση για την εκπαίδευση της Υ.Α. Η πρώτη έκθεση, “MissingOut”, δημοσιεύθηκε τον περασμένο Σεπτέμβρη πριν από την Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες. Η Δήλωση της Νέας Υόρκης για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες, που υπεγράφη από 193 χώρες, έθεσε την εκπαίδευση ως μια από τις βασικές προτεραιότητες της διεθνούς ανταπόκρισης. «Παρά την τεράστια στήριξη που δόθηκε στη Δήλωση της Νέας Υόρκης, έναν χρόνο μετά, οι πρόσφυγες διατρέχουν πραγματικό κίνδυνο να μείνουν πίσω στην εκπαίδευσή τους», λέει ο κ. Grandi. «Είναι ευθύνη όλων να διασφαλίσουμε ότι οι πρόσφυγες έχουν ίση πρόσβαση στην ποιοτική εκπαίδευση. Έχει έρθει η στιγμή να κάνουμε όλοι μας τα λόγια μας πράξη.» Σύμφωνα με την έκθεση, οι εγγραφές στο σχολείο των παιδιών προσφύγων ηλικίας δημοτικού αυξήθηκαν την περασμένη ακαδημαϊκή χρονιά, από 50% σε 61%, σε μεγάλο βαθμό χάρη στις βελτιωμένες πολιτικές και επενδύσεις στην εκπαίδευση για τους Σύρους πρόσφυγες, καθώς και με την άφιξη παιδιών προσφύγων στην Ευρώπη, όπου η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, η πρόσβαση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση παρέμεινε στάσιμη, με λιγότερο από έναν στους τέσσερις εφήβους πρόσφυγες να πηγαίνουν στο σχολείο. Εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά εμπόδια, κυρίως επειδή ένας στους τρεις πρόσφυγες ζουν σε χώρες χαμηλού εισοδήματος. Έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να πάνε στο σχολείο – έξι φορές λιγότερες πιθανότητες απ’ ό,τι τα παιδιά σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι χώρες που τους φιλοξενούν, πολλές φορές πασχίζουν ήδη να βρουν τα μέσα να προσφέρουν εκπαίδευση στα δικά τους παιδιά. Αντιμετωπίζουν επίσης την επιπρόσθετη δυσκολία να βρουν σχολικά κτίρια, δασκάλους με την κατάλληλη εκπαίδευση και προσόντα, καθώς και επαρκές εκπαιδευτικό υλικό για δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες χιλιάδες νέους μαθητές που συχνά δε μιλάνε τη γλώσσα διδασκαλίας και τις περισσότερες φορές έχουν χάσει περίπου τέσσερα χρόνια σχολείου. «Η πρόοδος που βλέπουμε στη φοίτηση παιδιών προσφύγων από τη Συρία δείχνει ξεκάθαρα τη δυνατότητα που υπάρχει να αντιστραφεί αυτή η εκπαιδευτική κρίση για τα παιδιά πρόσφυγες», λέει ο κ. Grandi. «Αλλά το τρομερά χαμηλό επίπεδο σχολικής φοίτησης των παιδιών προσφύγων που ζουν σε περιοχές χαμηλού εισοδήματος δείχνει σαφέστατα την ανάγκη που υπάρχει να γίνουν επενδύσεις σε αυτές τις συχνά ξεχασμένες χώρες υποδοχής». Για περισσότερες πληροφορίες και οπτικοακουστικό υλικό:Μπορείτε να δείτε την έκθεση σε διαδραστική μορφή εδώ: http://www.unhcr.org/left-behind. Για περισσότερες πληροφορίες, την πλήρη έκθεση σε μορφή PDF, σχετικές φωτογραφίες, βίντεο, γραφήματα, κινούμενα γραφικά κ.λπ. μπορείτε να επισκεφθείτε τον σύνδεσμο: http://www.unhcr.org/left-behind-media« Επιστροφή

Η Λιβύη παραμένει μία από τις πιο πολύπλοκες καταστάσεις μικτής μετανάστευσης στον κόσμο, καθώς οι πρόσφυγες ακολουθούν μαζί με τους μετανάστες τις ίδιες επισφαλείς διαδρομές. Καταφέρνουν να διασχίσουν επικίνδυνες ερήμους και να επιζήσουν από μορφές κακοποίησης όπως η σεξουαλική βία, τα βασανιστήρια, η κράτηση σε απάνθρωπες συνθήκες και οι απαγωγές για λύτρα. Και όλα αυτά συμβαίνουν πριν ακόμα μπουν στις βάρκες που διασχίζουν τη θανατηφόρα Κεντρική Μεσόγειο, όπου ένας στους 39 κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του. Η Λιβύη βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο μιας σύρραξης που έχει εκτοπίσει εκατοντάδες χιλιάδες Λίβυους.