Από: Νινέττα ΦαφούτηΟ τρόπος που βλέπει το παιδί σας τον εαυτό του καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και τη μετέπειτα πορεία του. Η πιο σημαντική διαφορά ανάμεσα στους «επιτυχημένους» και στους «αποτυχημένους» της ζωής δεν είναι άλλη από μία λέξη: Αυτοπεποίθηση.Όλοι ξέρουμε πως ηυψηλή αυτοεκτίμηση αποτελεί ένα βασικό «συστατικό» για μια επιτυχημένη ζωή. Ο βασικός κορμός της συγκροτείται από πολύ μικρή ηλικία, με βάση τα μηνύματα που έχουμε λάβει ως παιδιά από τους σημαντικούς ενήλικες της ζωής μας, αλλά και από τις εμπειρίες μας γενικότερα. Εννοείται βέβαια πως ως γονείς δε μπορούμε να ελέγξουμε όλα όσα βλέπει, ακούει ή σκέφτεται το παιδί μας, μπορούμε όμως να «παρέμβουμε» θετικά στο χτίσιμο της αυτοπεποίθησης του. Οι βασικοί θεμέλιοι λίθοι γι' αυτό το σημαντικό έργο είναι η αγάπη, η αποδοχή αλλά και η δυνατότητα που δίνουμε στο παιδί για να ανακαλύψει τα ταλέντα και τα ενδιαφέροντά του. Αν εμείς δεν κατανοήσουμε το παιδί μας, δεν υποστηρίξουμε τις επιλογές και τις αναζητήσεις του, δεν το παροτρύνουμε να πάρει πρωτοβουλίες, τότε ίσως να μην ανακαλύψει ποτέ τι πραγματικά τις δυνατότητες του, ή τι το κάνει ευτυχισμένο. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε στο παιδί ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι η αξία της προσπάθειας. Άσχετα με το αποτέλεσμα -επιτυχημένο ή μη- θα έχει πετύχει μόνο και μόνο επειδή προσπάθησε αρκετά για κάτι. Για παράδειγμα, όταν δένει τα κορδόνια του και εισπράττει τον έπαινο των γονιών του, είναι σίγουρο ότι θα τολμήσει και θα προσπαθήσει να κατακτήσει περισσότερες δεξιότητες. Αν όμως δεχτεί κριτική για τον τρόπο που τα έδεσε ή αδιαφορία για το αποτέλεσμα, τότε θα νιώσει αίσθημα αποτυχίας ή ανικανότητας και θα διστάσει να προσπαθήσει για νέα πράγματα. «Αν υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να μάθουν οι γονείς είναι ότι ποτέ δεν βάζουμε ετικέτες σ' ένα παιδί και δεν κριτικάρουμε το ίδιο αλλά τις πράξεις του», επισημαίνει η ψυχολόγος Αναστασία Φρόντζου-Χρηστίδη. «Δεν πρέπει λέμε «είσαι κακό παιδί», αλλά «αυτό που έκανες ήταν κακό». Ακόμα καλύτερα, επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε θετικούς χαρακτηρισμούς «αυτό που έκανες δεν ήταν καλό».Κάντε το να νιώσει σιγουριά- Τα παιδιά που τιμωρούνται, επιπλήττονται ή δέχονται αυστηρή κριτική μαθαίνουν να αισθάνονται ενοχικά και καταλήγουν ανίκανα να πάρουν πρωτοβουλίες.- «Τι, τέσσερα λάθη στη ορθογραφία;», «Πάλι σε νίκησε ο Νίκος;» είναι εκφράσεις που γκρεμίζουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού. Είναι προτιμότερο να το βοηθάτε να δέχεται τις αποτυχίες του, παρά να τις τονίζετε. Προτιμήστε εκφράσεις όπως:«Δεν πειράζει, προσπάθησε την επόμενη φορά περισσότερο και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις» ή «Και τι έγινε που σε νίκησε ο Νίκος; Την επόμενη φορά, που θα είσαι σε καλύτερη φόρμα, θα τον κερδίσεις εσύ».- Κατά την ένταξή τους στη μικρή κοινωνία του παιδικού σταθμού, τα παιδιά αρχίζουν τις αντιπαραθέσεις. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την φάση να τους δώσετε την απαραίτητη στήριξη ώστε να αποκτήσουν κοινωνική συμπεριφορά, να μάθουν να κάνουν συμβιβασμούς, να είναι γενναιόδωρα, συμπονετικά και να χτίζουν ξανά γέφυρες επικοινωνίας μετά από κάθε αντιπαράθεση.- Δώστε προσοχή και δείξτε ενδιαφέρον κάθε φορά που το παιδί θέλει να σας μιλήσει και ενθαρρύνετέ το να εκφράζει τις απόψεις του.- Αναθέστε στο παιδί σας διάφορες αρμοδιότητες ανάλογες με την ηλικία του. Έτσι του δείχνετε ότι το εμπιστεύεστε και το θεωρείτε ικανό και υπεύθυνο μέλος της οικογένειας.- Προτρέψτε το να πειραματιστεί με διάφορα χόμπι και δραστηριότητες, ώστε να ανακαλύψει τις πραγματικές του δεξιότητες.- Θέστε όρια και καθοδηγήστε το. Είναι πολύ ωραίο να του δείχνετε σεβασμό και εμπιστοσύνη, αλλά χρειάζεται παράλληλα και την ωριμότητα των ενηλίκων για να αποκτήσει υπεύθυνη συμπεριφορά.Φράσεις που τους κάνουν καλό-«Μη στεναχωριέσαι, μαζί θα το αντιμετωπίσουμε».-«Είμαι πολύ περήφανη για σένα».-«Δεν πειράζει αν κλάψεις, θα νιώσεις καλύτερα».-«Δεν είναι κακό να κάνεις λάθος, όλοι μας κάνουμε».-«Είναι πολύ έξυπνο αυτό που σκέφτηκες».-«Σε αγαπώ γι' αυτό που είσαι».-«Θα σε αγαπώ ό,τι κι αν κάνεις».-«Μπράβο, μη σταματάς, θα τα καταφέρεις».-«Δεν πειράζει, αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια».Φράσεις που πληγώνουν-«Είσαι τόσο χαζό».-«Αν δεν έκανες του κεφαλιού σου, θα τα είχες καταφέρει».-«Γιατί δεν μπορείς να γίνεις τόσο καλός σαν τον…».-«Μακάρι να μην είχα παιδιά».-«Δες τι άφησα πίσω για χάρη σου. Και τι κέρδισα;».-«Είσαι ψεύτης!».-«Μην είσαι ανόητος. Δεν πρέπει να φοβάσαι».-«Περίμενε να γυρίσει ο πατέρας σου στο σπίτι και θα δεις».-«Αν δεν με ακούσεις, θα χτυπάς το κεφάλι σου».-«Είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις».-«Μην κλαις! Οι άντρες δεν κλαίνε».Παιδιά που έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τουςΕίναι υπερήφανα για τις επιτυχίες τους.Είναι ανεξάρτητα και αναλαμβάνουν ευχαρίστως ευθύνες.Μπορούν να διαχειρίζονται τις απογοητεύσεις.Διαθέτουν αποφασιστικότητα και είναι ανοιχτά στις προκλήσεις.Μπορούν να ζητάνε βοήθεια.Είναι σίγουρα για τον εαυτό τους και επινοητικά.Μπορούν να μιλούν για τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.Κάνουν σωστές επιλογές φίλων.Παιδιά που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τουςΝιώθουν αδύναμα, αγχώνονται εύκολα και είναι υπερευαίσθητα.Χρειάζονται πάντα επιβεβαίωση.Για κάθε αποτυχία αναζητούν ευθύνες στους άλλους.Εξαρτώνται από τους άλλους και προσηλώνονται σε αυτούς.Είναι συχνά υπερκινητικά.Μονίμως διηγούνται μεγαλειώδεις εμπειρίες.Έχουν προβλήματα στη σχέση τους με τους άλλους.Ακολουθούν τα άκρα. Είτε γίνονται εσωστρεφή είτε επιθετικά.Συμπεριφέρονται παθητικά.Χαρακτηρίζονται από τους άλλους ως «το θύμα»Με τη συνεργασία της Αναστασίας Φρόντζου-Χρηστίδη (σύμβουλος σχέσεων παιδιού & οικογένειας).

Από: Ελένη ΧαδιαράκουΠολλοί γονείς αναρωτιούνται αν είναι σωστό να μιλάνε στα μωρά με λέξεις «μωρουδίστικες» όπως «νάνι» αντί για ύπνο, «άτα» αντί για βόλτα, ή «μαμ» αντί για φαγητό. Οι γονείς θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο βελτιώνουν την επικοινωνία με το παιδί τους και ότι γίνονται πιο κατανοητοί. Η επιστήμη όμως φαίνεται να έχει διαφορετική άποψη.Η χρήση της γλώσσας των ενηλίκων, μας λένε οι ειδικοί, βοηθά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού. Η χρήση μεγάλων και σύνθετων προτάσεων, αντί της «μωρουδίστικης» γλώσσας, βοηθούν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν και τους δεσμούς με τους γονείς του, επισημαίνουν Αμερικανοί ψυχολόγοι.Μπορεί όταν οι γονείς μιλάνε στο μωρό τους τραγουδιστά και «μωρουδίστικα» να κερδίζουν την προσοχή του, όμως ο καλύτερος τρόπος εκπαίδευσης του παιδιού είναι να του απευθύνονται ως ενήλικα--τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το λεξιλόγιο και τη δομή των προτάσεων, υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι.«Η ανάπτυξη του λεξιλογίου του δεν συνδέεται με το πόσο πολύ του μιλάτε, αλλά με το τι του λέτε. Ο λόγος πρέπει να είναι πλούσιος και σύνθετος», εξηγεί η Έρικα Χοφ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Florida Atlantic. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το να μιλάμε στα μωρά έχει τόσο μεγάλη σημασία, ώστε τα παιδιά που προέρχονται από λιγότερο προνομιακό κοινωνικό περιβάλλον, όπου ο λόγος δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένος τείνουν να έχουν χειρότερες σχολικές επιδόσεις.Ποια «μωρουδίστικη» ομιλία είναι αποδεκτή και ποια όχι;Κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο «μωρουδίστικος» τόνος που συχνά χρησιμοποιούμε δημιουργεί στα μωρά μια αίσθηση άνεσης και ασφάλειας. Η «μωρουδίστικη» επικοινωνία δεν κρατάει πάντα πίσω αναπτυξιακά τα μωρά. Σύμφωνα μάλιστα με τους λογοθεραπευτές, υπάρχει μια σημαντική διαφορά, στο σημαίνει «μιλάω τηλεγραφικά» και στο «μιλάω μωρουδίστικα». Ο τηλεγραφικός λόγος είναι αυτός που εμποδίζει την εκμάθηση της γραμματικής και της σημασιολογίας των λέξεων καθώς στερεί από τα παιδιά την εξοικείωση με τη σύνταξη τη γραμματική και τη μορφολογία. Για παράδειγμα όταν του λέμε «κάνε ντέι – ντέι και μαμ , σίγουρα δεν τα βοηθάμε να αναπτύξουν και να εμπλουτίσουν το λόγο τους. Η σωστή λοιπόν «μωρουδίστικη» ομιλία που είναι λογοθεραπευτικά αποδεκτή και βοηθάει στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού είναι η εξής:Ομιλία με ποικιλία στην ένταση της φωνής μας και συχνή εναλλαγή επιτονισμού και χροιά της φωνής μας.Αργός ρυθμός ομιλίας με αρκετές παύσεις, ώστε να δίνεται χρόνος στο μωρό να αντιδράσει.Χρήση απλού λεξιλογίου με πολλές επαναλήψεις δίνοντας έμφαση στις σημαντικές λέξεις και έντονες θετικές εκφράσεις προσώπου κυρίως στους πρώτους μήνες.Και να θυμάστε: Απλούστερο λεξιλόγιο σημαίνει λέω τις λέξεις με τον σωστό τρόπο και όχι χρησιμοποιώ «ψευδολέξεις», όπως άτα, μαμ, ντει ντει κτλ.

Από: Ελένη ΧαδιαράκουΚι όμως τα παιδιά πιστεύουν (διαισθητικά τουλάχιστον) πως υπήρχαν πριν τη γέννησή τους ως άυλα όντα, τα οποία αισθάνονταν άλλοτε ευτυχία, άλλοτε στενοχώρια, αλλά και χαρά για την επικείμενη επίγεια ζωή. Σ’ αυτό το καταπληκτικό συμπέρασμα κατέληξε έπειτα από μακροχρόνιες έρευνες ομάδα καθηγητών Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Βοστόνης. Μέσα από συζητήσεις με μικρά παιδιά, οι επιστήμονες κατέγραψαν τις απόψεις τους για το διάστημα πριν από τη σύλληψή τους στην κοιλιά της μαμάς. Τι πιστεύουν; Είχαν την ικανότητα να ακούν; Χτυπούσε η καρδιά τους; Γνωρίζουν αν ήταν χαρούμενα; Σύμφωνα με τις απαντήσεις τους τα περισσότερα παιδιά πιστεύουν πως πριν τη σύλληψή τους δεν υπήρχαν με τη βιολογική έννοια. Ωστόσο, πιστεύουν ότι διέθεταν ήδη αισθήματα και επιθυμίες: Για παράδειγμα κάποια είπαν ότι ήθελαν να μείνει η μαμά τους έγκυος, κάποια άλλα ότι ήθελαν να γνωρίσουν τη μαμά τους πριν ακόμη γεννηθούν! Ιδιαίτερα…δημοφιλής είναι η ιδέα της «άυλης ψυχής» ανάμεσα σε παιδιά ηλικίας από επτά έως οκτώ ετών. Αλλά και τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας (11 έως 12 ετών) επίσης πίστευαν στην άυλη ψυχή σε ποσοστό 50%. Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές οι απόψεις των παιδιών για τη ζωή πριν τη κύησή τους δεν εξαρτώνται από το πολιτισμικό υπόβαθρο και τα στερεότυπα διαφορετικών θρησκειών ή κουλτούρας, αλλά βασίζονται σε έμφυτη γνώση.

Από: Νινέττα ΦαφούτηΤο μωρό σας κλαίει, χαίρεται, στεναχωριέται, θυμώνει! Τόσο δα μικρό και μπορεί κιόλας να εκφράζει τα πρώτα του βασικά συναισθήματα;Τον πρώτο ενάμιση χρόνο της ζωής του μωρού σας, θα το δείτε να αλλάζει με καταπληκτικούς ρυθμούς. Η σωματική και νοητική του ανάπτυξη είναι κάτι συναρπαστικό. Παρότι φαίνεται πιο δύσκολα, εξίσου θεαματική είναι κι η συναισθηματική του ανάπτυξη. Το συναρπαστικό ταξίδι των συναισθημάτων του μωρού μόλις ξεκίνησε!Το πρώτο και βασικό συναίσθημα που αναγνωρίζουν εύκολα οι γονείς ακόμα και στο νεογέννητο μωρό είναι η απελπισία. Το μωρό κλαίει, τα χειλάκια τρέμουν και οι γροθιές κουνιούνται πέρα δώθε. Η απελπισία στα μικρά μωρά συνήθως προκαλείται από δυσάρεστες σωματικές αισθήσεις όπως είναι η πείνα, η κούραση, η λερωμένη πάνα ή ο πόνος. Καμιά φορά όμως δεν υπάρχει εμφανής αιτία. Με το κλάμα τα μωρά ζητούν στοργή και την προσοχή εκείνων που τα φροντίζουν.Ένα άλλο όμως πρωταρχικό συναίσθημα της βρεφικής ηλικίας που κυριολεκτικά απογειώνει εμάς τους γονείς είναι η ευχαρίστηση. Ένα νεογέννητο βιώνει ευχαρίστηση όταν περνάει εύκολα από τον ύπνο στο ξύπνημα και το αντίστροφο, όταν τρώει καλά, είναι ζεστό και καθαρό ή κουρνιάζει σε μια αγκαλιά. Μεγαλώνοντας, εκφράζει την ευτυχία του με ένα χαμόγελο -συχνή αντίδραση στο δικό σας χαμόγελο ή σε κάτι ευχάριστο, όπως να του χαϊδεύουν απαλά το χεράκι. Στους τρεις μήνες, αρχίζει πια να καταλαβαίνει ότι οι πράξεις του προκαλούν συγκεκριμένα αποτελέσματα, π.χ. εάν κλάψει μπορεί να το πάρετε αγκαλιά. Έτσι, αποκτά την αίσθηση ότι ελέγχει τον κόσμο του, κάτι που του προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη ευτυχία.Μετά τους έξι μήνες, στη λίστα με τα συναισθήματα συμπληρώνεται το άγχος του αποχωρισμού από τη μητέρα αλλά και ο φόβος για οτιδήποτε μη συνηθισμένο. Μην ξεχνάτε ότι το μωρό αποκτά μεγαλώνοντας όλο και μεγαλύτερη επίγνωση του κόσμου.Στους επτά με οχτώ μήνες, καθώς ο δεσμός του μωρού με τους γονείς του ενισχύεται, αρχίζει να δοκιμάζει τα συναισθήματά του. Απολαμβάνει πραγματικά τη δύναμη που έχει, δηλαδή να κάνει του άλλους να αντιδρούν στις αντιδράσεις του, και χαίρεται πραγματικά όταν ανταποκρίνονται. Όταν το μωρό σας πετυχαίνει κάτι, πλημμυρίζει από χαρά, την οποία μάλιστα θέλει να μοιραστεί μαζί σας. Η θετική σας αντίδραση ενισχύει μέσα του την αίσθηση του ελέγχου και της ανεξαρτησίας και τονώνει την αυτοπεποίθησή του.Στον ενάμιση χρόνο, το μωρό σας αποκτά επίγνωση ότι είναι ξεχωριστό και ανεξάρτητο. Όταν αποκτήσει αυτή τη γνώση, το φάσμα των συναισθημάτων του θα επεκταθεί και σε πιο πολύπλοκα αισθήματα που αφορούν περισσότερο τον εαυτό του. Είναι η στιγμή που σύμφωνα με τους ειδικούς το μωρό σας καταλαβαίνει τι περιμένουν οι άλλοι από αυτό. Όταν λοιπόν εκπληρώνει τις προσδοκίες σας, φουσκώνει από υπερηφάνεια, ενώ εάν αποτύχει νιώθει αμηχανία, ντροπή ακόμα και ενοχή.Στα μέσα του δεύτερου χρόνου, αρχίζει να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων και τα συμμερίζεται όλο και περισσότερο. Είδη στα μέσα του δεύτερου χρόνου έχει δημιουργήσει δεσμό εμπιστοσύνης και αγάπης με τους γονείς του και επαναλαμβάνει κάτι μόνο και μόνο για να σας βλέπει να του χαμογελάτε.Για να βοηθήσετε τη συναισθηματική του ανάπτυξη:- Σεβαστείτε την ιδιοσυγκρασία του μωρού σας λαμβάνοντας υπόψη ότι τα παιδιά βιώνουν με διαφορετικό τρόπο τα διάφορα συναισθήματα.- Αντιδράστε άμεσα στο κλάμα του μωρού, ώστε να ξέρει ότι μπορεί να στηρίζεται πάνω σας προσπαθώντας ταυτόχρονα να αποκωδικοποιήσετε τις ανάγκες του.- Δώστε του την ευκαιρία να κοιτάζει αρκετή ώρα το πρόσωπό σας για να μελετά τις εκφράσεις σας και να εξοικειώνετε με τα διάφορα συναισθήματα.- Δείξτε του ότι τα αισθήματά του είναι σημαντικά απαντώντας στα σημάδια που εκείνο στέλνει με χαμόγελα, λογάκια, εκφράσεις έκπληξης ή θαυμασμού.- Μιμηθείτε το μωρό σας. Εάν γελάει, γελάστε κι εσείς, εάν όμως εκείνο στρέψει το βλέμμα αλλού, σταματήστε την επικοινωνία. Έτσι το μωρό κατανοεί τη μεταξύ σας αλληλεπίδραση.- Καθιερώστε καθημερινές ρουτίνες. Η επανάληψη δημιουργεί στο μωρό αίσθημα ασφάλειας, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό για τη συναισθηματική του ανάπτυξη.- Δώστε του παιχνίδια που αντιδρούν όταν παίζει, π.χ. βγάζουν έναν ήχο, και αφήστε το να πειραματιστεί μόνο του με αυτά. Αφήστε το επίσης να έρχεται σε επαφή και να παίζει με άλλα παιδάκια αν δεν έχει αδερφάκι.- Ανταποκριθείτε όταν το παιδί σας δείχνει δυστυχισμένο ή αναστατωμένο.- Δώστε όμως και την ευκαιρία να ηρεμεί μόνο του με την πιπίλα, ώστε να αποκτήσει εμπιστοσύνη στις δικές του ικανότητες.Με την συνεργασία της κας Ιωάννας Δραμπέλη (παιδίατρος)

Από: Ελένη ΚαραγιάννηΑν και σχεδόν όλες οι μαμάδες ξεκινούν να θηλάζουν τα μωρά τους μετά τον τοκετό, περίπου οι μισές σταματούν μόλις περάσουν λίγες εβδομάδες. Αυτό διαπίστωσαν ερευνητές, αφότου πήραν 2.700 συνεντεύξεις σχετικά με το θέμα του θηλασμού από 532 γυναίκες οι οποίες απέκτησαν το πρώτο τους παιδί, ξεκινώντας 24 ώρες μετά τη γέννα και ολοκληρώνοντας την έρευνα 60 ημέρες μετά.Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Pediatrics, οι γυναίκες που είχαν από την αρχή εκφράσει ανησυχίες για το εάν θα τα κατάφερναν με το θηλασμό ήταν πιο πιθανό να αρχίσουν σύντομα να δίνουν γάλα σε σκόνη στο παιδί τους, σε σχέση με όσες δεν είχαν τέτοιες ανησυχίες.Μέχρι την τρίτη ημέρα μετά τον τοκετό, περίπου οι μισές μαμάδες είχαν εκφράσει το άγχος τους για το εάν τα μωρά τους θα μπορέσουν να «πιάσουν» σωστά το στήθος για να θηλάσουν, ενώ το 44% είχε αγωνία για τον πόνο του θηλασμού και το 40% για το αν η ποσότητα του γάλακτος είναι επαρκής για να θρέψει το μωρό τους.Η έρευνα αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα άλλων παλαιότερων που στο παρελθόν είχαν δείξει ότι οι νέες μαμάδες συχνά δεν έχουν την απαραίτητη υποστήριξη και εκπαίδευση πάνω στο θέμα του θηλασμού, γεγονός που τους προκαλεί στρες και αυξάνει τις πιθανότητες να σταματήσουν νωρίς.Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι εάν υπήρχαν συντονισμένες προσπάθειες από το ιατρικό προσωπικό και την πολιτεία ώστε να λυθούν οι απορίες των νέων μαμάδων ήδη από τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, εκείνες θα είχαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σε ό,τι αφορά το θηλασμό και κατά συνέπεια θα θήλαζαν για περισσότερο χρόνο τα μωρά τους, κάτι που έχει συνδεθεί με μικρότερο κίνδυνο παχυσαρκίας, υψηλότερο IQ και καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες στα παιδιά και μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στις μητέρες.

Η κόρη μου είναι 6 μηνών και το δέρμα της έχει ερεθιστεί πολύ στην περιοχή της πάνας. Τι πρέπει να κάνω, για να το αντιμετωπίσω αλλά και για να μην ξανασυμβεί;Η δερματίτιδα στην περιοχή της πάνας στα βρέφη είναι συχνό φαινόμενο λόγω των συνθηκών που επικρατούν εκεί. Η θεραπεία, εφόσον εμφανιστεί το πρόβλημα, είναι αγωγή με αντιμυκητιασικές κρέμες λόγω του υγρού περιβάλλοντος από τα ούρα του παιδιών. Η σωστή καθημερινή περιποίηση με πλύσιμο τοπικά, καλό στέγνωμα και κρέμα, προλαμβάνει τέτοιες καταστάσεις.Η επιλογή της πάνας αποτελεί, επίσης, ένα σημαντικό στοιχείο που θα πρέπει να προσέχουμε. Τα υλικά κατασκευής τους (εξωτερικό κάλυμμα και εσωτερική επικάλυψη) πρέπει να πληρούν τις σωστές προδιαγραφές. Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι η χρήση των «μωρομάντιλων» για τον καθαρισμό της περιγεννητικής περιοχής είναι επιλεκτική σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, και όχι συχνά και καθημερινά. Ιωάννα Δραμπέλη (παιδίατρος)imommy

Από: Ελένη ΧαδιαράκουΣύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας του Griffith, η προσωπικότητα αποτελεί το κύριο συστατικό της επιτυχίας των παιδιών.Στην συγκεκριμένη έρευνα, ο επικεφαλής καθηγητής Dr. Poropat και η ομάδα του αξιολόγησαν τους θεμελιώδεις παράγοντες της προσωπικότητας (ευσυνειδησία, διαφάνεια, τερπνότητα, συναισθηματική σταθερότητα, και εξωστρέφεια) και κατέληξαν πως η ευσυνειδησία και η διαφάνεια έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στην ακαδημαϊκή επιτυχία.Η έρευνα υποστηρίζει πως τα εκπαιδευτικά ιδρύματα πρέπει να εστιάσουν λιγότερο στην ευφυΐα των παιδιών και να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην προσωπικότητα του κάθε μαθητή, καθώς η προσωπικότητα είναι πιο χρήσιμη από τη νοημοσύνη για την καθοδήγηση και την επιτυχία τόσο των σπουδαστών, όσο και των καθηγητών.Η παραπάνω έρευνα έδειξε πως η επίδραση της προσωπικότητας στη μελέτη είναι πραγματικά εκπληκτική για τους εκπαιδευτικούς ερευνητές, αλλά και για εκείνους που νομίζουν πως πήγαν καλά στο σχολείο, μόνο επειδή ήταν «έξυπνοι».Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, σύμφωνα με τον Dr. Poropat, τα καλά νέα για τους μαθητές είναι πως τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που συνδέονται με την ακαδημαϊκή επιτυχία, μπορούν να αναπτυχθούν.

Από: Ελένη ΧαδιαράκουΑναμφισβήτητα ο θηλασμός είναι ευεργετικός για τα μωρά και όλοι οι ειδικοί μας βεβαιώνουν ότι είναι απαραίτητος , τουλάχιστον μέχρι τους πρώτους έξι μήνες. Ωστόσο κατά πόσο το μητρικό μπορεί να καλύψει πλήρως τις διατροφικές ανάγκες του μωρού; Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής τα βρέφη θα πρέπει ιδανικά να θηλάζουν αποκλειστικά, χωρίς δηλαδή να λαμβάνουν τίποτε άλλο (νερό, τσάι, ξένο γάλα, στερεές τροφές) για περίπου τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους. Πρόσφατα μια ομάδα ερευνητών από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στις ΗΠΑ δημοσίευσαν μια έρευνα στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition για το κατά πόσο η ποσότητα μητρικού γάλακτος στους 6 μήνες αρκεί για τα βρέφη.Το ερώτημα που προσπάθησε να απαντήσει η έρευνα ήταν: τα βρέφη που θηλάζουν αποκλειστικά μεταξύ 4 και 6 μηνών λαμβάνουν περισσότερο γάλα στην ηλικία των 6 μηνών, σε σύγκριση με τα βρέφη που από 4 μηνών λαμβάνουν μητρικό γάλα σε συνδυασμό με στερεές τροφές;119 βρέφη από ιατρικά κέντρα στην Ισλανδία έλαβαν μέρος στη μελέτη προοπτικά από την γέννησή τους. Όλα είχαν θηλάσει αποκλειστικά για τους πρώτους 4 μήνες. Έπειτα τα βρέφη στην ηλικία των 4 μηνών με τυχαίο τρόπο χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μια ομάδα συνέχισε τον αποκλειστικό θηλασμό μέχρι 6 μηνών, ενώ η άλλη συνέχισε τον θηλασμό εισάγοντας παράλληλα από τους 4 μήνες και στερεές τροφές. Σε όλα τα παιδιά μετρήθηκαν τα σωματομετρικά τους (βάρος, μήκος), η σύνθεση σώματος και η ημερήσια πρόσληψη μητρικού γάλακτος.Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, τα βρέφη που θήλαζαν αποκλειστικά στους 6 μήνες προσλάμβαναν κατά μέσο όρο 83 γραμμάρια περισσότερο μητρικό γάλα στο 24ωρο, ισοδύναμο με 56 θερμίδες το 24ωρο παραπάνω από ό,τι τα βρέφη που δεν θήλαζαν αποκλειστικά. Πιο συγκεκριμένα, στους 6 μήνες και με αποκλειστικό θηλασμό τα βρέφη έπαιρναν κατά μέσο όρο 900 γραμμάρια μητρικού γάλακτος την ημέρα, ενώ η δεύτερη ομάδα βρεφών που έτρωγαν και στερεές τροφές έπαιρναν 818 γραμμάρια μητρικού γάλακτος την ημέρα.Η δεύτερη ομάδα βρεφών που θήλαζαν καταναλώνοντας παράλληλα και στερεές τροφές προσλάμβαναν κατά μέσο όρο 63 θερμίδες σε κάθε γεύμα στερεών τροφών. Οι εκτιμώμενες ημερήσιες προσλήψεις ενέργειας ήταν παρόμοιες για τις δύο ομάδες βρεφών (560 – 570 θερμίδες το 24ωρο). Επιπλέον οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βρέφη με αποκλειστικό θηλασμό στους 6 μήνες είχαν παρόμοιες σωματομετρικές μετρήσεις και σύνθεση σώματος με εκείνα που στους έξι μήνες έτρωγαν και στερεές τροφές, χωρίς στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δύο γκρουπ.Συμπέρασμα: στους έξι μήνες ζωής, ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός δεν έχει αρνητική επίπτωση στην βρεφική ανάπτυξη ή στην σύνθεση του σώματος, και επιπλέον η πρόσληψη ενέργειας και θερμίδων είναι παρόμοια με εκείνη βρεφών που καταναλώνουν στερεές τροφές σε αυτήν την ηλικία. Στους 6 μήνες ζωής, η παραγωγή μητρικού γάλακτος μπορεί να διατηρήσει την πρόσληψη ενέργειας για το παιδί.Τα συμπεράσματα αυτής της σημαντικής έρευνας που έρχεται από το μέλλον επιβεβαιώνουν και ενισχύουν την θέση των διεθνών οργανισμών που συνιστούν τα βρέφη που θηλάζουν αποκλειστικά να συνεχίζουν να θηλάζουν αποκλειστικά και μετά τους 4 μήνες της ζωής τους μέχρι και περίπου 6 μηνών και να μην λαμβάνουν στερεές τροφές από 4 μηνών.

Από: Κατερίνα ΝικολάουΜια απλή καθημερινή συνήθεια μπορεί να περιορίσει σημαντικά τις βλαβερές ουσίες που υπάρχουν μέσα σε κάθε σπίτι.Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, όμως έρευνα έδειξε ότι για να μειώσουμε τις τοξίνες μέσα στο χώρο όπου μεγαλώνουν τα παιδιά μας αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι απλά να βγάζουμε τα παπούτσια μας πριν μπούμε στο σπίτι!Σύμφωνα με την έρευνα, το 85% της βρομιάς και των μολυσμένων σωματιδίων μέσα σε ένα σπίτι βρίσκονται σε απόσταση 3 έως 3,6 μέτρων από την εξώπορτα. Οι σόλες των παπουτσιών μας ακουμπούν καθημερινά σε δεκάδες βρόμικες επιφάνειες όπου διαβιούν μικρόβια και παθογόνοι μικροοργανισμοί, από το πάτωμα του μανάβικου, μέχρι το πρατήριο καυσίμων, ή το γκαζόν του πάρκου. Όταν τα βάζουμε μέσα στο σπίτι, ανοίγουμε την πόρτα μας σε ένα σωρό ανεπιθύμητους «επισκέπτες», όπως τμήματα εντόμων, ίχνη μολύβδου, παράσιτα, γύρη, μύκητες, τρίχες από ζώα, στάχτη τσιγάρων κ.λπ.Όλα αυτά είναι ιδιαίτερα βλαβερά για τα μικρά παιδιά που μπουσουλάνε ή παίζουν καθισμένα στο πάτωμα. Σύμφωνα με την έκθεση της Αντιπροσωπείας Περιβαλλοντικής Προστασίας (Environmental Protection Agency) των ΗΠΑ με τίτλο «Door Mat Study» («έκθεση για το χαλάκι της πόρτας»), βγάζοντας τα παπούτσια μας πριν μπούμε στο σπίτι μειώνουμε κατά 60% την ποσότητα της σκόνης μολύβδου, των παρασίτων, των βιομηχανικών τοξινών και άλλων αλλεργιογόνων που υπάρχουν μέσα στο χώρο.

Από: Νινέττα ΦαφούτηΗ νινίδα ή άλλιώς σμηγματορροϊκή δερματίτιδα είναι μία από τις πιο κοινές παθήσεις του βρεφικού δέρματος, που εμφανίζεται στα μωρά κατά τον 1ο ή 2ο μήνα της ζωής τους και διαρκεί το πολύ μέχρι τη συμπλήρωση του 6ου μήνα. Μοιάζει με παχιές, υπόλευκες, κίτρινες ή καφέ φολίδες, που θυμίζουν την πιτυρίδα, και εμφανίζονται στο τριχωτό της κεφαλής, τα φρύδια, τα βλέφαρα, γύρω από τη μύτη ή πίσω από τα αυτάκια του μωρού.Η νινίδα προκαλείται από υπερβολική έκκριση σμήγματος και είναι απολύτως αβλαβής. Επειδή, όμως, κάποιες φορές συνοδεύεται από κνησμό, θα πρέπει να εμποδίζουμε το μωρό να ξύνεται, γιατί έτσι μπορεί να προκληθεί φλεγμονή που θα επιδεινώσει το πρόβλημα.Για την αντιμετώπισή της, συνιστάται να λούζετε το μωρό με απαλό σαμπουάν, το οποίο θα πρέπει να ξεβγάζετε πολύ καλά, και στη συνέχεια να χτενίζετε σχολαστικά τα μαλλιά του με μαλακή βούρτσα. Στα φαρμακεία, υπάρχουν ειδικά σαμπουάν για την περίπτωση αυτή. Εάν επιμένει, μπορείτε να απλώνετε μικρή ποσότητα βρεφικού λαδιού στα σημεία όπου υπάρχουν φολίδες, να το αφήνετε μερικές ώρες για να μαλακώσουν και στη συνέχεια να τις απομακρύνετε με απαλή βρεφική βούρτσα.Extra tip: Αν η νινίδα δεν καταπολεμηθεί με το καθημερινό λούσιμο σε συνδυασμό με το βούρτσισμα, ο παιδίατρος μπορεί να σας συστήσει κάποιες ειδικές αλοιφές με σελήνιο ή σαλικυλικό οξύ.Με τη συνεργασία της Κατερίνας Λαμπρινοπούλου (δερματολόγος).