Γράφει η προπέλα φεύγοντας ξοπίσω : «Σε προδίνω»,
Κι ο γρύλος το ξανασφυράει στριγγά του τιμονιού. Μη φεύγεις. Πές μου, το ‘πνιξες μια νύχτα στό Λονδίνο η στα βρωμιάρικα νερά κάποιου άλλου λιμανιού; Νίκος Καββαδίας |
|||
Καλό ξημέρωμα να χεις Διονύση! !!!
|
|||
Author Archives: Dionysios Karavias
Κάτου στις αχτές της Αφρική…
Κάτου στις αχτές της Αφρικής
πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι. Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι και τ’ ωραίο γλυκό της Κυριακής. Νίκος Καββαδίας |
– Αλήθεια, φοβηθήκατε το θάν…
- Αλήθεια, φοβηθήκατε το θάνατο στη θάλασσα;
- Καβούρια που μυρίζουνε βούρκο. Να `ναι τούτη η στερνή γυναίκα που πέφτω μαζί της; Πόσοι τόχουνε φοβηθεί... Δε φοβάμαι μόνον εγώ. Είναι κι άλλοι, μα δεν το μολογάνε. Το `χω διαβάσει στα μάτια τους. αν περιμένεις να σου μιλήσουν οι θαλασσινοί, να σου ανοίξουν την καρδιά τους, πρόκοψες... Η αλήθεια γρουσουζεύει. Τη λέμε που και που μοναχοί, από μέσα μας και πάλι φοβόμαστε. Νίκος Καββαδίας |
|||
Κάπτεν για που το βαλες ??????
|
|||
Με την παλέτα !!!!!!
|
|||
ωραιο το απόσπασμα... ειδικα με την "αλήθεια" ... θα επανέλθω!!! :-)
|
|||
Φτάνει… Άνοιξε τα μάτια σο…
Φτάνει... Άνοιξε τα μάτια σου. Όσο τα κλείνεις βλέπεις μέσα σου και δεν κάνει. Με ανοιχτά βλέπεις μονάχα γύρω σου...
Νίκος Καββαδίας |
|||
116....
|
|||
Στρείδι ωκεάνιο αρραβωνίζε…
Στρείδι ωκεάνιο αρραβωνίζεται το φως.
Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι Νίκος Καββαδίας |
|||
Κι ο άρρητος τόνος πιο πικρός και πιο στυφός, που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι!!
|
|||
Πανί δερμάτινο
αλλειμενο με κερί οσμή από κέδρο , από λιβάνι, από βερνίκι, όπως μυρίζει αμπαρι σε παλιό σκαρί χτισμένο τότε στον Εφρατη Να χεις καλό ξημέρωμα !!!!!!!! |
|||
αψογη παρουσιαση και πολυ ομορφος σχολιασμος [ σπανιο]. μου αρεσουν [ ολογραφως] ολα. ευχαριστω.
|
|||
Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λ…
Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
Κατάφερε το σταυρωτό του Νότου αστέρι Σωρός να πέσει, να σκορπίσει στα σπιράγια, Και πες του κάτω από ένα δένδρο να με φέρει. Νίκος Καββαδίας |
|||
!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
|
|||
Περα απο τη λογοτεχνικη αξια του ποιηματος, ειναι εξαιρετικη και η φωτογραφια που το συμοδευει. Αληθεια, που βρισκεται αυτος ο τοπος;
|
|||
Ιθακη ειναι αγαπητε Βασιλη....
|
|||
Αυγή, ποιός δαίμονας Ινδός …
Αυγή, ποιός δαίμονας Ινδός σου μόλεψε το χρώμα;
Γυρίζει ο ναύτης τον τροχό κι ο γύφτος τη φωτιά. Και μεις, που κάμαμε πετσί την καραβίσια βρώμα, στο πόρτο θα κερδίσουμε και πάλι στα χαρτιά. Νίκος Καββαδίας |
|||
Καλησπέρα Διονύση !!!!!!
Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση ?? |
|||
Καίσαρ, από ένα θάνατο σε κά…
Καίσαρ, από ένα θάνατο σε κάμαρα,
κι από ένα χωματένιο πεζό μνήμα, δε θα 'ναι ποιητικότερο και πι' όμορφο, ο διάφεγγος βυθός και τ' άγριο κύμα; Λόγια μεγάλα, ποιητικά, ανεκτέλεστα, λόγια κοινά, κενά, "καπνός κι αθάλη", που ίσως διαβάζοντάς τα να με οικτίρετε, γελώντας και κουνώντας το κεφάλι. Η μόνη μου παράκληση όμως θα 'τανε, τους στίχους μου να μην ειρωνευθείτε. Κι όπως εγώ για έν' αδερφό εδεήθηκα, για έναν τρελόν εσείς προσευχηθείτε. Νίκος Καββαδίας |
|||
Γερά την ανεμόσκαλα. Καφέ γ…
Γερά την ανεμόσκαλα. Καφέ για τον πιλότο.
Λακίζετε, αλυσόδετοι του στεριανού καημού. Και σένα, πού σε κέρδισα μιανής νυχτιάς σε λότο, σμίγεις και πας με τον καπνό του γκρίζου ποταμού. Μια βάρκα θέλω, ποταμέ, να ρίξω από χαρτόνι, όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες οι μαθητές. Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; Ματώνει, δε σκοτώνει. Ποιος είπε φούντο; Ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές. Νίκος Καββαδίας |
|||
θεϊκό!!!
|
|||
Μόλις φτάναμε στο τελευταίο
λιμάνι έπεφτα να κοιμηθώ, όταν ξύπναγα τους ειχε καταπιεί όλους η παχνη του yara yara !!! |
|||
Θα ήθελα να σχολιάσω κάποια πράγματα πάνω στον μεγάλο μας ποιητή Καββαδία. Στα παλιά τα βαπόρια η δουλειά ήταν πολύ σκληρή σε μηχανοστάσιο και κουβέρτα και κάτω απο αντίξοες συνθήκες.Ωστόσο ο Καββαδίας δεν πιστεύω ότι δούλεψε ποτέ εκεί γιατί πήγε κατευθείαν μαρκόνης οπότε θεωρώ ότι δεν γνώριζε καν πώς γίνεται μία γάσα ή πως οι ναυτες ματσακονίζουν στην κουβέρτα και γενικά την ναυτική τέχνη. Ως μαρκόνης είχε όλον τον ελεύθερο χρόνο να γράφει ή να κάνει ότι ήθελε. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ασύρματος κλείνει στα λιμάνια και ο μαρκόνης είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει εφόσον έχει τελειώσει την γραφική του δουλειά στο πέλαγος που την εποχή εκείνη πιστεύω ότι ήταν απλούστερη των μεταγενεστέρων. Ο πατέρας μου στα 90+ πλέον , πρώην πρακτικός ανθυποπλοίαρχος μου έχει πεί γιαυτά.Με τα λεγόμενά μου δεν θέλω με κανέναν τρόπο να θίξω το έργο του ποιητή αλλά νομίζω ότι κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται.
|
|||
Η λογικη σειρα των πραγματων αλλα και απο τα γραφομενα του ποιητη,ειδικα στη Βαρδια,στηριζει την αποψη οτι περασε καποια λιγα χρονια απο την κουβερτα και μετα πηρε το διπλωμα του Ασυρματιστη.
|
|||
Ναυτικος αγαπητε μου δεν ειναι μονο οποιος δουλευει σε κουβερτα και μηχανη, ο καθε ενας στο ποστο του με τα ιδια βασανα και καυμους της ναυτικης ζωης. Για να γραψεις ενα ποιημα δεν χρειαζεται να εχεις ωρες ελευθερες, σου ερχετε το γραφεις.... Η ναυτικη τεχνη ειναι για ολους μεσα στο καραβι ακομα και το καμαρωτακι αν θελει μπορει να μαθει γασα..... πολλοι σημερινοι καπετανεοι ισως δεν ξερουν.... Οσο και να βλεπουν πολλοι οτι η ζωη του μαρκονι ηταν πιο ελαφρια λογο δουλειας δεν ηταν.... ηταν η ζωη ενος ναυτικου που πραγματικα αγαπαγε την θαλασσα και την ζωη αυτη, μακαρι ολο μας να την αγαπαγαμε σαν τον Καββαδια και να ειχαμε την ναυτικη τεχνη του....
|
|||
Πιστευω υστερα απο 31 χρονια στη θαλασσα,αλλο ειναι η αυστηρη επαγγελματικη ενασχοληση,η εξ αναγκης,και αλλο - ας μου επιτραπει ο ορος < εραστης της θαλασασας> και λατρης της ναυτικης ζωης.Στη διαβα των χρονων λιγους,πολυ λιγους συναντησα να ανηκουν στο δευτερο ειδος.
|
|||
αυτο ηταν λατρης της ναυτικης ζωης, μια και εγω πρωτομπηκα το 1977 στην θαλασσα και ειμαι ακομα , οπως ειπα ο καθενας στο ποστο του, δεν κρινω το ναυτικο απο την θεση του στο καραβι.....
|
|||
Με τα γραφόμενά μου δεν υποβιβάζω με κανέναν τρόπο το έργο του Καββαδία και δεν υπονοώ ότι δεν ήταν ναυτικός.Φυσικά ναυτικός είναι αυτός που μπαρκάρει σε οποιαδήποτε θέση μέσα στο πλοίο και αυτό είναι αναμφισβήτητο .Ομως επειδή προσωπικά έκανα κουβέρτα για πάνω απο έναν χρόνο πριν γίνω μαρκόνης και λόγω των συζητήσεων που έκανα με τον πατέρα μου που είχε κάνει σε πολύ παλιά βαπόρια πολλά απο αυτά τύπου Liberty (είχε ξεκινήσει απο καραβομαραγκός πρίν γίνει πρακτικός ανθυποπλοίαρχος) απλά ήθελα να επισημάνω τις δυσκολίες που τραβούσε το κατώτερο πλήρωμα της κουβέρτας αλλά και της μηχανής πράγμα που δεν είδα να αναφέρεται στο έργο του ποιητή.
|
|||
Φιλε George θα ηθελα να σου θυμισω και εγω με την σειρα μου οτι ο αλησμονητος Νικολας πριν γινει Ασυρματιστης ενα διαστημα στην αρχη ειχε ταξιδεψει και σαν Ναυτης με οτι αυτο συνεπαγεται.ευκολα θα το βρεις αν διαβασεις προσεχτικα την βιογραφια του.και σιγουρα κανοντας και Ναυτης επειδη η κουβερτα ειναι αρκετα δυσκολη ειδικα στα παλαια πλοια θα ειχε την εμπειρια για τις δυσκολιες.επισης να σου θυμισω δυο στιχους του κατι δειχνει αυτο.(Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ’ ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,)ωστοσο δεν μπορουσε να γραψει ποιηματα για ολες τις ειδικοτητες πανω στο πλοιο.το εργο του και οι αναφορες του ειναι οι δυσκολιες τα μεγαλα ταξιδια οι κινδυνοι και οτι παλι συνεπαγεται οντας πανω στο πλοιο ταξιδευοντας.αλλοστε στις φουρτουνες και στους κινδυνους ολοι πανω στο πλοιο γινοντε ενα και ολοι περνανε δυσκολα. |
|||
Manos Kastrinos στα παλιά βαπόρια μερικοί περνούσαν άσχημα και μερικοί λιγότερο άσχημα. Ελεγαν τότε το εξής : στον παχύ δροσιό αναπαύεται ο μαρκόνης με τον ηλεκτρολόγο. Ισως είχαν δίκηο ίσως άδικο. Αλλά αν δείς πολύ παλιά πλοία θα καταλάβεις γιατί το έλεγαν. Και κάτι άλλο: Οι λοστρομαίοι τις πιό βαριές δουλειές τις έβαζαν στον δόκιμο μαρκόνη ή και πλοίαρχο διότι θεωρούσαν ότι ο μαρκόνης λουφάρει (το έχω ζήσει).Ο ποιητής Καββαδίας προφανώς είχε οπτική εμπειρία απο το κατώτερο πλήρωμα και απο την κουβέρτα γιατί προφανώς έγινε μαρκόνης κατευθείαν απο την σχολή (άλλωστε εκείνα τα χρόνια έτσι γίνοταν).
|
|||
Ολοι φιλε μου πανω στο πλοιο κατι κανουν αναλογα την ειδικοτητα τους.ο καθενας εφω εταχθει.αλλοστε σου ειπα ειχε εμπειρια απο κουβερτα και δυσκολιες.τωρα αν μερικοι λοστρομαιοι ειχαν αποθημενα με τους δοκιμους Μαρκονηδες τι να πω.στον δοκιμο πλοιαρχο περισσοτερο ηταν χρησιμα οτι μαθαινε απο κουβερτα.ειπαμε του Μαρκονη το εργο ηταν εξειδικευμενο και αν μερικοι νομιζαν οτι ηταν ευκολο εσυ και εγω ξερουμε αν ηταν ειδικα σε παλια πλοια με ασυρματους σαραβαλα να πολεμας ωρες ατελειωτες να κανεις επαφη με ελλαδα απο την αλλη ακρη της γης.να περνεις ρεπορτα, καιρους, τηλεγραφηματα, συνδιαλεξεις και προπαντων να εισαι ολομαναχος στα δυσκολα γιατι κανεις δεν γνωριζε την δουλεια σου παρα μονο εσυ.αυτα
|
|||
George Sanidas με όλο τον σεβασμό μα πρωτομπαρκάρισε στα 19 του- όταν πέθα νε ο πατέρας του και παρα τις αντιρρησεις της μάνας του βρηκε αφορμή μια που ηανάγκη τους ήταν μεγάλη ..!!!! Εκείνος που "γεννήθηκε μονάχα για να ταξιδεύει" όπως αποκαλύπτει για τον εαυτό του στην"Βαρδια" δουλεψε σχεδόν τα πρώτα ..10 χρόνια σαν απλός ναυτεργάτης -ναύτης της κουβέρτας μέχρι να ..πάρει , λίγο πριν τονπόλεμο, το 1939 το Δίπλωμα Ασυρματιστή Β' Τάξεως .. !!!! Να και το Ναυτικό του Φυλλάδιο , όπως το αντραψε η πολυαγαπημένη του αδερφή - Τζένια...
|
|||
H αναρτηση σας και το ντοκουμεντο που ανεβασατε Κυρια Ντρουμπογιαννη τα λεει ολα.για αυτο λεω ας διαβασει κανεις πρωτα προσεκτικα το βιογραφικο του..περασε πολλα δυσκολα πριν γινει αξιωματικος Ασυρματου Β.ταξεως και μετεπειτα Α.ταξεως γιατι αλλοιως δεν μπορουσες να ταξιδεψεις ειδικα σε επιβατηγα αν δεν ειχες και αυτο το διπλωμα.
|
|||
Manos Kastrinos θα μου επιτρέψεις μία παρέμβαση. Προσωπικά ποτέ δεν αισθάνθηκα μόνος μέσα στο Radio room γιατί είχαμε τα ΚΕΑ και μιλούσαμε με πολύ κόσμο (συναδέλφους) και μαθαίναμε πολλά (θα τολμούσα να το ονομάσω social media της εποχής εκείνης) πράγμα που δεν το είχε κανένας άλλος μέσα σε ένα βαπόρι.
|
|||
George αν προσεξες οταν ειπα μονος τονισα στα δυσκολα εκει εννοουσα μονος στις δυσκολες καταστασεις οτι δεν υπηρχε αλλος αν σου συνεβαινε κατι. πχ στην γεφυρα στην μηχανη.κανεις δεν ειναι μονος.και φυσικα στα ΡΕΑ γιατι εγω ετσι τα ηξερα (ραντεβου ελληνων Ασυρματιστων) εκανες επαφη με διαφορους συναδελφους η απο παραπλεοντα πλοια η μακρυα,και επερνες διαφορα νεα.
|
|||
αν μου επιτρεπετε... Αλλωστε ουτε ο Μαρξ ουτε και ο Ελυτης δουλεψαν ποτε.... Αυτο δεν μειωνει την αξια του εργου τους αντιστοιχα... Υπαρχει και η ..."ενσυναισθησια" !!
|
|||
Mr Aristogeiton σωστα.εδω κοιταζουμε την ουσια στο εργο του Νικου Καβαδια το οποιο πρεπει να το βλεπουμε σφαιρικα σαν ναυτικο επαγγελμα που εξασκει καποιος και οχι αν οι επιβαινοντες δουλευουν λιγωτερο η περισσοτερο.για να ειναι καποιος στο πλοιο ναυτολογημενος δεν ειναι τυχαιο ολοι χρησιμοι ειναι ο καθε ενας με την ειδικοτητα του.αν δεν ησουν χρησιμος δεν θα επεβαινες θα ησουν εξω η σε καμμια πιτσαρια η σε ενα γραφειο η δεν ξερω που αλλου παραδειγμα ανεφερα.ακομη και τιποτε να μη κανεις φθανει η ψυχολογικη πιεση που δεχεσαι ειδικα σε μεγαλα και μακρυνα ταξιδια και το πως ειναι η ψυχολογια σου.την καλημερα μου.
|
|||
ναξερες φιλε Manos Kastrinos. ποσο θα ηθελα ενα τετοιο ταξιδι !!! :-)
|
|||
Για την ωρα φιλε μου μπορεις να το κανεις τωρα μονο νοερα))κατι ειναι και αυτο,και δεν ξερω βεβαια που θα ηθελες να πας))
|
|||
Τι θλιψη στα ταξιδια κρυβεται άπειρη! Κι εγώ για ενα ταξιδι εχω κινήσει.....
|
|||
Νοστος για τα ταξιδια Διονυσιος))..οποτε ας μη κοιταμε τον προορισμο αλλα το ιδιο το ταξιδι..
|
|||
μα αυτο κοιταμε παντα στο ταξιδι......
|
|||
Το κάθε ταξείδι ήταν μοναδικό και ας είχε την ίδια αφετηρία και τον ίδιο προορισμό και πάντα είχε την μαγεία του. Οσες φορές και αν πέρασα το Panama Canal το Suez τις λίμνες του Καναδά το κάθε πέρασμα ήταν διαφορετικό και μοναδικό .Οσες φορές και αν διέσχισα τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό πάντα το ταξείδι ήταν μοναδικό.
|
|||
Βλέπω συχνά στον ύπνο μου έ…
Βλέπω συχνά στον ύπνο μου ένα άσπρο καρχαρία
με περιμένει νηστικός η εγώ τον περιμένω; Νίκος Καββαδίας |
|||
Να ΄χαμε να του δίναμε μια ρίζα, ένα χορτάρι,
ένα κλωνί βασιλικό τα χείλη να δροσίσει, ή να τον κοινωνούσαμε με μια τούφα χασίσι. Θα ναρκωνόταν ο σκορπιός που μέσα του σαρτάρει. |
|||