Το γνωστό σε όλους διαδικτυακό εργαλείο μετάφρασης, Google Translate, άρχισε πρόσφατα να χρησιμοποιεί ένα νευρωνικό δίκτυο για να μεταφράζει μεταξύ κάποιων από τις πιο δημοφιλείς γλώσσες του- και, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του New Scientist, είναι αρκετά νοήμον πλέον για να το κάνει σε ζεύγη γλωσσών πάνω στις οποίες δεν έχει «εκπαιδευτεί». Για να το κάνει αυτό, φαίνεται πως δημιούργησε μια δική του, τεχνητή «γλώσσα». Τα κλασικά συστήματα machine-translation σπάνε προτάσεις σε λέξεις και φράσεις και μεταφράζουν την καθεμία χωριστά. Τον Σεπτέμβριο, το Google Translate αποκάλυψε ένα νέο σύστημα που χρησιμοποιεί ένα νευρωνικό δίκτυο για να δουλεύει απευθείας πάνω σε προτάσεις, έτσι ώστε να μπορεί να βρίσκεται η καλύτερη μετάφραση. Αυτή τη στιγμή, το σύστημα είναι σε λειτουργία για οκτώ από τα πιο κοινά ζεύγη γλωσσών πάνω στα οποία δουλεύει το Google Translate. Αν και τα συστήματα αυτά γίνονται όλο και πιο δημοφιλή, τα περισσότερα λειτουργούν μόνο σε μεμονωμένα ζεύγη γλωσσών, οπότε διαφορετικά συστήματα χρειάζονται για τη μετάφραση διαφορετικών ζευγών. Ωστόσο, η Google πήγε παραπέρα, επεκτείνοντας το σύστημά της έτσι ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται περισσότερα ζεύγη - και να μεταφράζει μεταξύ γλωσσών πάνω στις οποίες δεν «εκπαιδεύτηκε». Για παράδειγμα, αν το δίκτυο έχει εκπαιδευτεί να μεταφράζει ανάμεσα στα αγγλικά και τα ιαπωνικά, και τα αγγλικά και τα κορεάτικα, μπορεί να μεταφράσει επίσης και ανάμεσα στα ιαπωνικά και τα κορεάτικα χωρίς να χρειάζεται να περνά από τα αγγλικά. Αυτή η δυνατότητα εκτιμάται πως θα επιτρέψει στη Google τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το σύστημα για μεταφράσεις σε έναν μεγάλο αριθμό γλωσσών. Οι ερευνητές της Google εκτιμούν πως το σύστημά τους το πέτυχε αυτό βρίσκοντας ένα «κοινό χωρίο», στο οποίο οι προτάσεις που έχουν την ίδια σημασία «εκπροσωπούνται» με παρόμοιο τρόπο, ανεξαρτήτως γλώσσας, κάτι που, όπως επισημαίνουν, αποτελεί ένα είδος «interlingua». Από μια άποψη, αυτό σημαίνει πως το σύστημα δημιούργησε μια νέα, κοινή γλώσσα, η οποία ωστόσο είναι εξειδικευμένη στο αντικείμενο της μετάφρασης και δεν είναι αναγνώσιμη από ανθρώπους, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αυτούς. Η συγκεκριμένη προσέγγιση (zero-shot translation) δεν έχει ακόμα επιδόσεις αντίστοιχες αυτής που παρουσιάζει η προηγούμενη μέθοδος (μέσω ενδιάμεσης γλώσσας), αλλά η πρόοδος στον τομέα αυτό είναι ταχεία, και αναμένεται τα προαναφερθέντα αποτελέσματα να προσελκύσουν το ενδιαφέρον ερευνητών και βιομηχανιών.