Facebook .com/profile.php?id=10155471383215237" >http://graph.Facebook .com/10155471383215237/picture" width="50" height="50

«Είναι αξιοπερίεργο», γράφει χαριτωμένα συνάδελφος blogger, «πως ενώ δεν καταλαβαίνεις σχεδόν ούτε μια λέξη, δεν βγάζεις ένα νόημα, [το ποίημα «Μαρέα»] σε πιάνει…». Είναι αυτή και η δική σας αντίδραση στο πιο κάτω μαγευτικό πλην εξαιρετικά δυσνόητο ποίημα; Αν ναι, διαβάστε το υπόμνημα στους Λωτοφάγους :)

Facebook .com/profile.php?id=10153220980319277" >http://graph.Facebook .com/10153220980319277/picture" width="50" height="50

Η αλήθεια είναι ότι όλα τα ποιήματα του Καββαδία με πιάνουν...τόσο που σκασίλα μου αν καταλαβαίνω ή όχι τις λέξεις. "φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι" ΟΚ δεν ξέρω τι σημαίνει "καραμοσάλι" . Ε, και ; Όταν παρακάτω θα βρω το στίχο "Αυγή ποιός δαίμονας Ινδός σου μόλεψε το χρώμα" μου φτάνει και μου περισσεύει.

Facebook .com/profile.php?id=10155471383215237" >http://graph.Facebook .com/10155471383215237/picture" width="50" height="50

Σωστό είναι αυτό που λέτε - ειδικά με τη βοήθεια της μουσικής, που αναδεικνύει την ατμόσφαιρα και μεταφέρει την επικοινωνία μας με τα ποιήματα στο υποσυνείδητο, διαισθητικό επίπεδο.