Σχεδόν 90 μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε τομείς από τα τρόφιμα ως το τσιμέντο και τις τηλεπικοινωνίες δεσμεύθηκαν να περιορίσουν την έκλυση αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, σε μια νέα εκστρατεία που έχει στόχο να ωθήσει τις πολυεθνικές προς ένα μέλλον με χαμηλό διοξείδιο του άνθρακα. Ο συνασπισμός We Mean Business ανακοίνωσε ότι δεκάδες εταιρείες έχουν ενταχθεί στην πρωτοβουλία τους τελευταίους δύο μήνες. «Τώρα χρειαζόμαστε πολλές περισσότερες εταιρείες να ενταχθούν στο κίνημα, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα ότι η αγορά αλλάζει», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες. Ο συνασπισμός ξεκίνησε τον Ιούνιο και οι 28 πρώτες εταιρείες ανακοίνωσαν την ένταξή τους σε αυτόν ένα μήνα αργότερα. Τώρα ο We Mean Business γνωστοποίησε ότι έχουν ενταχθεί σε αυτόν 87 εταιρείες. Σύμφωνα με το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, κάποιες από αυτές έχουν συμφωνήσει να πετύχουν ουδέτερο ισοζύγιο εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ως το 2050. Άλλες περιορίστηκαν να συμμορφωθούν με τον στόχο του περιορισμού της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό Κελσίου. Ωστόσο, οι δεσμεύσεις του συνασπισμού είναι πολύ μικρές σε σχέση με την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάποιοι ειδικοί έχουν εκφράσει αμφιβολίες για το αν μεγάλες εταιρείες που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο και είναι δεσμευμένες στην αύξηση των κερδών των μετόχων τους θα μπορέσουν να κάνουν τις ριζικές επενδύσεις που χρειάζονται για να καταπολεμηθεί η κλιματική αλλαγή. Ο Γκουτέρες θεωρεί τον ιδιωτικό τομέα κρίσιμης σημασίας ώστε να αναληφθούν και άλλες δεσμεύσεις στη σύνοδο κορυφής που διοργανώνει ο ΟΗΕ αύριο Δευτέρα και η οποία έχει στόχο να ενισχύσει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα. Let's block ads! (Why?)

Η εικόνα είναι γνώριμη: λευκοί άντρες, ντυμένοι συνήθως στα χακί, κρατούν δίκαννα ή υπερσύγχρονα τόξα και ποζάρουν υπερήφανα πάνω από νεκρά λιοντάρια, ελέφαντες, ζέβρες, ρινόκερους και μεγάλα ζώα της αφρικανικής σαβάνας. Το κυνήγι άγριων θηραμάτων έχει καταγραφεί στη συνείδησή μας ως σαφάρι των αποικιοκρατών και οι περισσότεροι το θεωρούν μια κακή πρακτική που ξέμεινε από παλιά. Μόνο που μια τέτοια αφοριστική άποψη μπορεί να μην είναι ο σωστός τρόπος να βλέπουμε το πράγμα, όπως μας λέει μια ομάδα 138 διεθνών επιστημόνων που υπογράφουν μια ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στην έγκριτη επιθεώρηση «Science». Παρά το αμφιλεγόμενο της άποψής τους, το βασικό τους επιχείρημα είναι το εξής: στις αφρικανικές χώρες που επιτρέπουν κάποιου είδους κυνηγιού μεγάλων θηραμάτων, περισσότερη γη δεσμεύεται για την κυνηγετική δραστηριότητα παρά για προστατευόμενα πάρκα. Και πράγματι, μας λένε, ένα επαρκώς ρυθμισμένο κυνήγι άγριας ζωής μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στην αύξηση των πληθυσμών της άγριας ζωής παγκοσμίως, παρά το παράδοξο του πράγματος. Το κείμενο του Τμήματος Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που υπογράφουν οι προβεβλημένοι επιστήμονες, έρχεται σε αντίθεση βέβαια με τον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό χωρών (ΗΠΑ, Αυστραλία, Γαλλία, Ολλανδία κ.ά.) που απαγορεύουν πια τις εισαγωγές τέτοιων ζωικών τροπαίων από τα αφρικανικά έθνη. Την ώρα που αυτού του τύπου οι απαγορεύσεις εκπορεύονται από το ενδιαφέρον όλων να προστατευτεί η άγρια ζωή, οι επιστήμονες επιχειρηματολογούν πως αυτές οι καλές προθέσεις υπονομεύουν ουσιαστικά τις προσπάθειες για προστασία των ζώων. Τα οικονομικά κίνητρα που αποδίδει το κυνήγι στις χώρες αυτές συμβάλλουν στη διατήρηση των εκτάσεων και την προστασία της βιοποικιλότητας, ισχυρίζονται χαρακτηριστικά. Let's block ads! (Why?)

Το 1969, αστροναύτες πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους στη Σελήνη. Μισό αιώνα μετά, οι επιστήμονες προετοιμάζουν την επόμενη αποστολή – κι αυτό γίνεται σε ένα μέρος που είναι μάλλον δύσκολο να φανταστεί κανείς: ένα ισπανικό νησί. Μία φορά την εβδομάδα περίπου στις 9 το βράδυ, με εκατομμύρια αστέρια να τους καθοδηγούν, οι Raúl Martínez Morales και Amanda Mandry παρατηρούν τον πλανήτη Άρη. Πρώην αστροφυσικός ο πρώτος, λάτρης του ουρανού η δεύτερη, βγάζουν με προσοχή τον επιστημονικό εξοπλισμό τους πριν διασχίσουν τη «θάλασσα» της στέρεης πλέον λάβας και φτάσουν στο απόκοσμο τοπίο αμμόλοφων κόκκινης άμμου. Κάποιες νύχτες, στήνουν το αυτοσχέδιο αλλά επαρκές «εργαστήριό» τους δίπλα σε ένα γιγάντιο «ρυάκι» λάβας, άλλες φορές σε έναν κρατήρα τόσο μεγάλο που θα μπορούσε μέσα του να γίνει η προσεδάφιση διαστημόπλοιου. Ο σκοτεινός ουράνιος θόλος τους επιφυλάσσει ενίοτε αξέχαστες εκπλήξεις, καταιγίδα μετεωριτών ή ένα άστρο που δεν είχαν ξαναπροσέξει. «Πάντα με συνέπαιρναν οι πλανήτες του άλλου άγνωστου κόσμου» λέει στο BBC ο Morales, θαυμάζοντας την άγρια ομορφιά γύρω του. «Άρης, Δίας, Κρόνος, το φεγγάρι – όλα με γοητεύουν». Το σκηνικό είναι όντως απόκοσμο αλλά η επιστημονική ομάδα δεν βρίσκεται στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Ακόμα και όταν όλα μοιάζουν σαν πραγματικά να βρίσκονται στο Άρη. Στην πραγματικότητα βρίσκονται σε τεράστια απόσταση από τον πλανήτη αυτόν, εδώ στη Γη. Στο Εθνικό Πάρκο Los Volcanes, στο Λανθαρότε των Κανάριων Νήσων, στην Ισπανία. «Είναι πραγματικά εντυπωσιακό» σχολιάζει και η Mandry, που «τρέχει» μαζί με τον Morales το πλανητάριο Kosmos στο νησί. «Πρακτικά, η περιοχή εδώ θυμίζει διάστημα περισσότερο από κάθε άλλο μέρος στη Γη. Μάλιστα υπάρχουν εδώ σπηλιές που θυμίζουν αυτές που εντοπίζονται στη Σελήνη και τον Άρη». Αναγνωρισμένο από το 1993 ως «Διατηρητέο Οικοσύστημα της Παγκόσμιας Βιόσφαιρας» από την Unesco, το Λανθαρότε έχει εντυπωσιακές γεωλογικές ομοιότητες με τη Σελήνη και τον Άρη. Τόσο εντυπωσιακές που έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο σημαντικά ερευνητικά κέντρο στον κόσμο σχετικά με την εξερεύνηση του διαστήματος. Τόσο η NASA όσο και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία χρησιμοποιούν την περιοχή για την εκπαίδευση αστροναυτών αλλά και τη δοκιμή των ειδικών τηλεκατευθυνόμενων οχημάτων. Οι επιστήμονες κάνουν προσομοιώσεις του εδάφους των άλλων πλανητών και προετοιμάζουν τους ταξιδιώτες του διαστήματος για τις επόμενες περιπέτειές τους μακριά από τη Γη. Μισό αιώνα μετά την πρώτη αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη, ο στόχος είναι ο άνθρωπος να πατήσει και πάλι το πόδι του στο φεγγάρι έως το 2024 και στη συνέχεια να γίνει και η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Κι εδώ μπαίνει το Λανθαρότε. Το νησί αυτό μοιάζει κάποιες φορές να αψηφά τους νόμους της φυσικής και της γεωγραφίας. Σε περίοδο έξι ετών, από το 1730 έως το 1736, το νησί δεν έπαψε να συγκλονίζεται από πολλαπλές ηφαιστειακές εκρήξεις. Οι κρατήρες κοντά στα βουνά Montañas del Fuego στο Εθνικό Πάρκο Timanfaya δεν σταμάτησαν να εκτοξεύουν στάχτη, καλύπτοντας το ένα τέταρτο του νησιού με τέφρα και διάφορα υλικά από τα σπλάχνα της Γης. Μετά τις εκρήξεις, η γη δεν νεκρώθηκε αλλά αναγεννήθηκε. Το Εθνικό Πάρκο Los Volcanes και το παρακείμενο Εθνικό Πάρκο Timanfaya φημίζονται για το ανάγλυφό τους και συνολικά το τοπίο, που μοιάζει εξωγήινο. Το μάτι κοντοστέκεται σε πάνω από εκατό ηφαιστειακούς κώνους, λιβάδια πετρωμένου μάγματος, στερεοποιημένα ρυάκια λάβας και χρωματιστή άμμο που καλύπτουν τα 172 τετραγωνικά χιλιόμετρα της αλλόκοτης αυτής γωνιάς της Γης. Η εικόνα παραπέμπει σε κάποια εξωγήινη έρημο ενώ η ακτή έχει μια άγρια εξίσου απόκοσμη όψη, αυτή που δημιούργησε η καυτή λάβα παγώνοντας απότομα ερχόμενη σε επαφή με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Μία από τους εμπλεκόμενους στην προσπάθεια οι μελλοντικές αποστολές να έρθουν ένα βήμα πιο κοντά, με την αξιοποίηση του Λανθαρότε, είναι η βετεράνος πρότζεκτ που αφορούσαν τον Άρη Loredana Bessone. Μεταξύ των πολλών αρμοδιοτήτων της, από την εκπαίδευση αστροναυτών μέχρι την επίβλεψη προσομοιώσεων αποστολών που ελέγχουν την αλληλεπίδραση ανθρώπων και ρομπότ, είναι το πρόγραμμα «Παγγαία» (Pangaea) της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. Το πρώτο βήμα για την προετοιμασία των αστροναυτών πριν γίνουν εξερευνητές σε αποστολές σε άλλους πλανήτες. «Με λίγα λόγια, το Λανθαρότε διαθέτει πολλά ρεαλιστικά τοπία που παραπέμπουν στο φεγγάρι και τον Άρη» εξηγεί. «Είναι εύκολο να διδάξεις τους αστροναύτες συγκεκριμένες δράσεις και ενέργειες αλλά είναι δύσκολο να τους δώσεις εφόδια για να γίνουν επιστήμονες πεδίου. Το πρόγραμμα Pangaea βοηθά τους αστροναύτες, όποιο background κι αν διαθέτουν, να γίνουν αποτελεσματικοί γεωλόγοι στο πεδίο. Αλλά βοηθά και τους γεω-μικροβιολόγους. Και τα αποτελέσματα είναι πολλαπλά: οι αστροναύτες μαθαίνουν να λειτουργούν ως γεωλόγοι, οι επιστήμονες κάνουν έρευνες και όλοι μαθαίνουν να εργάζονται πιο λειτουργικά». Το πρόγραμμα Pangaea δεν έχει σταματήσει να επεκτείνεται από το ντεμπούτο του, το 2016. Το 2018, στη διάρκεια της 10ης εκπαιδευτικής σεζόν, αστροναύτες της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας έκαναν δοκιμές σε rover στο έδαφος του Λανθαρότε, πέταξαν σμήνη drones και κατηύθυναν εξ αποστάσεως ένα rover σε ένα δύσβατο και περίπλοκο ρυάκι λάβας, μήκους έξι χιλιομέτρων, που είχε δημιουργηθεί από ηφαιστειακή έκρηξη 21.000 χρόνια πριν. Επιπροσθέτως, έγιναν πολλά πειράματα από 50 επιστήμονες από τέσσερις διαστημικές υπηρεσίες σε πέντε διαφορετικές τοποθεσίες μέσα σε μία εβδομάδα. Οι «βόλτες» στο διάστημα ήταν κάτι τακτικό. Έτσι έγιναν και in-situ αναλύσεις DNA μικροοργανισμών. Το εσωτερικό του νησιού μετατράπηκε σε σκηνικό ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Μεταξύ των σεναρίων που προέβλεπε το πρόγραμμα ήταν η συλλογή δειγμάτων εδάφους αλλά και η επίβλεψη ενός rover, ο χειρισμός του οποίου γινόταν από το Αμβούργο. Οι άνθρωποι που ζουν στο απόκοσμο τοπίο του Λανθαρότε είναι συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους εικόνες. Οι αναφορές σε επιστημονικά όργανα και οι γεωλογικοί όροι είναι κάτι επίσης συνηθισμένο. Όχι μόνο όργανα σαν αυτά που εκτίθενται στο Κέντρο Επισκεπτών του Εθνικού Πάρκου Timanfaya, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι ηφαιστειολόγοι για να καταγράψουν το ανάγλυφο του νησιού πριν χρόνια, αλλά και σύγχρονα μέσα όπως λέιζερ τρισδιάστατης χαρτογράφησης και σκάνερ τελευταίες τεχνολογίας. «Αυτά τα στοιχεία της προσομοίωσης μπορούν να αξιοποιηθούν σε ένα περιβάλλον όπως του Λανθαρότε, είναι όμως αδύνατο να μιμηθεί κανείς τον ρεαλισμό του να βρίσκεται σε πραγματικές γεωλογικές συνθήκες ενός άλλου πλανήτη» εξηγεί πάντως η Bessone, η οποία έχει εκπαιδεύσει πληρώματα που εργάζονται τον χειμώνα στον Σταθμό Concordia της Ανταρκτικής, ο οποίος είναι γνωστός ως «Λευκός Άρης». «Υπάρχουν πολλά εμπόδια στο διάστημα. Η δυσκολία του εδάφους, οι συνθήκες φωτισμού, ζητήματα επικοινωνίας, θέματα πρόσβασης. Μια έξοδος στο διάστημα είναι σαν το μπαλέτο, πρέπει να είναι χορογραφημένη πλήρως και να έχουν γίνει πολλές δοκιμές για να είναι αποτελεσματική». Let's block ads! (Why?)

Γαρίδα-πιστόλι αποκαλούν ένα είδος της οικογένειας Alpheidae που απελευθερώνει από την τεράστια δαγκάνα της μια μπουρμπουλήθρα με ταχύτητα 100 χλμ/ώρα! Και σε θερμοκρασίες μάλιστα που κοιτούν στα μάτια τον ίδιο τον Ήλιο, καθώς μιλάμε για 7.400 βαθμούς Κελσίου. Κι αν δεν ψήσει ζωντανή τη λεία, θα την ξεκουφάνει στα σίγουρα, μιας και ο ήχος που παράγεται αγγίζει τα 210 decibels. Σε κάτι που μοιάζει ψέμα για να πιστέψει κανείς, η φύση είναι εδώ για να μας βάλει τα γυαλιά. Ο τρομακτικός αυτός πιστολέρο μπορεί με μια μπουρμπουλήθρα να σκοτώσει ή να αναισθητοποιήσει το θύμα του, μικρά ψαράκια συνήθως, σε ήχους πολύ πάνω από έναν πραγματικό πυροβολισμό (150 decibels). Είναι φυσικά στους ικανότερους και καλύτερους θηρευτές του ζωικού βασιλείου. Πόσο μάλλον που σχηματίζουν ομάδες για να προστατεύονται από τις τόσες απειλές που καραδοκούν στα βάθη των ωκεανών. Από αυτή την τεράστια δαγκάνα, που αντιπροσωπεύει το μισό του μεγέθους της, ξεκινούν όλα. Το μισό τμήμα της είναι σταθερό και το άλλο μισό κινούμενο, από όπου φεύγει η τρομακτικά γρήγορη μπουρμπουλήθρα. Τόσο γρήγορη που η πίεσή της πέφτει κάτω από το σημείο εξάτμισης του νερού! Η θερμότητα που παράγεται στο σημείο αγγίζει αυτή που επικρατεί στην ηλιακή επιφάνεια, κάτι ανήκουστο για γήινο πλάσμα. Με ένα τέτοιο ωστικό κύμα βομβαρδίζει τη λεία της, η οποία αν είναι τυχερή θα πεθάνει επιτόπου. Αλλιώς θα κατασπαραχθεί ζωντανή σε ημι-λιπόθυμη κατάσταση. Φανταστείτε τώρα μια ολόκληρη αποικία από αυτούς τους πιστολέρο να ρίχνουν σφαίρες αριστερά και δεξιά. Σε θηρευτές ή ακόμα και μεταξύ τους. Όταν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος ξέρει πως επηρεάζονται τα σόναρ του! [embedded content] Ζει σε τροπικά νερά, στους κοραλλιογενείς υφάλους, και οι ντόπιοι έχουν μάθει να ακούν αυτούς τους υποβρύχιους πυροβολισμούς. Κι αν όλα αυτά που ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας δεν είναι αρκετά, η γαρίδα-πιστόλι δημιουργεί συμβιωτικές σχέσεις με άλλα ψάρια και οργανισμούς, προστατεύοντας ο ένας τον άλλο. [embedded content] Αν μάλιστα τα βρει με ένα κοράλλι, τότε μπορεί να τα βάλει ακόμα και με ψάρια τεραστίων διαστάσεων για το μέγεθός της. Ποιο είναι το μέγεθός της; Λίγο περισσότερο από έναν κόκκο ρυζιού (3-5 εκατοστά)! [embedded content] Let's block ads! (Why?)

«Αν έχετε άσχημα νέα, μην έρθετε!», τόνισε χθες ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, απευθυνόμενος στους ηγέτες του κόσμου που θέλουν να μιλήσουν στη Σύνοδο για το Κλίμα που διοργανώνει ο οργανισμός τη Δευτέρα (23/09), στη Νέα Υόρκη. «Είναι σαν εισιτήριο», εξήγησε ο Γκουτέρες στη διάρκεια γεύματος με περίπου 15 δημοσιογράφους στην έδρα του ΟΗΕ. «Ρωτήσαμε τις χώρες: έχετε θετικές εξελίξεις να ανακοινώσετε; Αν ναι, στείλτε μας ένα σημείωμα μίας σελίδας». Η Ευρωπαϊκή Ένωση και 64 ακόμη χώρες θα εκπροσωπηθούν στη σύνοδο αυτή, σύμφωνα με το πρόγραμμα που παρουσίασε χθες ο ΟΗΕ και όπως μεταφέρει το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Στόχος της συνόδου που θα διαρκέσει όλη την ημέρα, μία πριν την ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, είναι όσο δυνατόν περισσότερες χώρες να ανακοινώσουν την ενίσχυση των σχεδίων τους για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. «Πολύ σημαντικός» αριθμός κρατών αναμένεται να ανακοινώσουν τον στόχο τους για ουδέτερο ισοζύγιο διοξειδίου του άνθρακα ως το 2050, επεσήμανε ο Γκουτέρες. Αυτήν τη στιγμή μόνο περίπου 20 χώρες έχουν αναλάβει τη δέσμευση αυτή. «Δεν θα έχουν λυθεί όλα στο τέλος της συνόδου», παραδέχθηκε ο γενικός γραμματέας. Και πρόσθεσε πως «στόχος μου είναι να κάνω όσο το δυνατόν περισσότερο θόρυβο», για να επισημάνει ότι πλέον παρατηρεί «μία καμπή» στην κινητοποίηση υπέρ του κλίματος, κυρίως χάρη στις διαδηλώσεις των νέων κάθε Παρασκευή. Επίσης, ο Γκουτέρες υπεραμύνθηκε της απόφασής του να περιλάβει την Κίνα στην σύνοδο, την ώρα που η χώρα εξακολουθεί να ανοίγει εργοστάσια παραγωγής ενέργειας που λειτουργούν με άνθρακα. Θα εκπροσωπηθεί από τον υπουργό Εξωτερικών της, τον Ουάνγκ Γι. Κάποιες χώρες δεν ζήτησαν να μιλήσουν στη σύνοδο, ανάμεσά τους η Βραζιλία και οι ΗΠΑ, που θα εκπροσωπηθούν από κάποιο στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών τους. Όμως, 60 ηγέτες κρατών θα πάρουν τον λόγο και θα έχουν δικαίωμα να μιλήσουν επί τρία λεπτά. Ανάμεσά τους ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, ο Ινδός πρωθυπουργός, Ναρέντρα Μόντι, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Αιγύπτιος πρόεδρος, Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι, ο Κενυάτης πρόεδρος, Ουχούρου Κενυάτα, ο Κολομβιανός Ιβάν Ντούκε και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ. «Σήμερα η ειρήνη αντιμετωπίζει έναν νέο κίνδυνο: την κλιματική έκτακτη ανάγκη» Παράλληλα, ο Αντόνιο Γκουτέρες, με αφορμή τη σημερινή Διεθνή Ημέρα Ειρήνης και τον κίνδυνο που θέτει η κλιματική κρίση στην ευημερία και τις ελευθερίες των ανθρώπων, απηύθυνε και έκκληση, με την οποία Η κλιματική έκτακτη ανάγκη απειλεί την ασφάλειά μας, τα νοικοκυριά μας και τις ζωές μας, ανέφερε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, για να εξηγήσει ότι αυτός είναι και ο λόγος που συγκαλεί τη Σύνοδο για την Κλιματική Δράση στις 23 Σεπτεμβρίου. Τόνισε, μάλιστα, ότι αν εργαστούμε μαζί, μπορούμε να κάνουμε το μοναδικό μας σπίτι ειρηνικό, με ευημερία και ασφαλές για εμάς και τις μέλλουσες γενιές. Παρατήρησε, τέλος, ότι εφόσον πολίτες και ηγέτες αναλάβουν δράσεις, αυτός ο αγώνας μπορεί και πρέπει να κερδηθεί. Το πλήρες μήνυμα του Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικού Γραμματέα ΟΗΕ, έχει ως εξής: «21 Σεπτεμβρίου 2019 - Διεθνής Ημέρα Ειρήνης - Μήνυμα Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικού Γραμματέα ΟΗΕ Η ειρήνη βρίσκεται στην καρδιά όλου του έργου μας στα Ηνωμένα Έθνη. Γνωρίζουμε ότι η ειρήνη είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν κόσμο χωρίς πολέμους. Σημαίνει ανθεκτικές και σταθερές κοινωνίες όπου όλοι μπορούν να απολαμβάνουν θεμελιώδεις ελευθερίες και να ευημερούν αντί να αγωνίζονται για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Σήμερα η ειρήνη αντιμετωπίζει έναν νέο κίνδυνο: την κλιματική έκτακτη ανάγκη η οποία απειλεί την ασφάλειά μας, τα νοικοκυριά μας και τις ζωές μας. Για αυτόν τον λόγο, το κλίμα είναι το θέμα της φετινής Διεθνούς Ημέρας Ειρήνης. Επίσης, αυτός είναι ο λόγος που συγκαλώ τη Σύνοδο για την Κλιματική Δράση στις 23 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για μία παγκόσμια κρίση. Μόνο αν εργαστούμε μαζί μπορούμε να κάνουμε το μοναδικό μας σπίτι ειρηνικό, με ευημερία και ασφαλές για εμάς και τις μέλλουσες γενιές. Σε αυτή τη Διεθνή Ημέρα Ειρήνης σας καλώ όλους να αναλάβετε συγκεκριμένες δράσεις και να απαιτήσετε δράσεις από τους ηγέτες σας. Αυτός είναι ένας αγώνας δρόμου που μπορούμε και πρέπει να κερδίσουμε». Let's block ads! (Why?)

Επιστήμονες από 19 χώρες ξεκίνησαν χθες τη μεγαλύτερη επιστημονική αποστολή που έχει γίνει ποτέ στην Αρκτική, διάρκειας ενός έτους, προκειμένου να μελετήσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, η οποία είναι ιδιαίτερα ορατή στον Βόρειο Πόλο. Το παγοθραυστικό Polastream του γερμανικού Ινστιτούτου Άλφρεντ Βέγκενερ, στο Μπρεμερχάφεν, επρόκειτο να αποπλεύσει αργά τη νύχτα της Παρασκευής από το Τρόμσε της βόρειας Νορβηγίας, στο πλαίσιο της αποστολής «Mosaic». Εκατοντάδες επιστήμονες, που θα εναλλάσσονται πάνω στο πλοίο, θα μπορέσουν έτσι να περάσουν τον επόμενο χρόνο κοντά στον Βόρειο Πόλο. «Θέλουμε να πάμε στην Αρκτική επειδή είναι το επίκεντρο της κλιματικής αλλαγής», εξήγησε ο Μάρκους Ρεξ, επιστήμονας ειδικός σε θέματα ατμόσφαιρας και επικεφαλής της αποστολής, κάνοντας λόγο για «ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα». Η αποστολή Mosaic είναι η πρώτη ευκαιρία που θα έχουν οι ερευνητές να μελετήσουν την Αρκτική κατά τη χειμερινή περίοδο, καθώς μέχρι τώρα δεν διέθεταν τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη θραύση των πάγων. «Δεν κατανοούμε καλά το κλίμα στην Αρκτική επειδή ουδέποτε βρεθήκαμε εκεί τον χειμώνα», πρόσθεσε ο Ρεξ. Συνολικά, περίπου 600 ειδικοί θα εναλλάσσονται στο πλοίο για τις επόμενες 390 ημέρες. Το παγοθραυστικό θα καλύψει 2.500 χιλιόμετρα. Οι ομάδες θα ζήσουν 150 πολικές νύχτες, με θερμοκρασίες που μπορεί να πέσουν ακόμη και στους -45 βαθμούς Κελσίου. Τουλάχιστον έξι άνθρωποι θα έχουν ως μοναδικό καθήκον τους να εντοπίζουν και να απομακρύνουν τις πολιτικές αρκούδες και να φροντίζουν για την ασφάλεια των επιστημόνων κατά τη διάρκεια του έργου τους. «Πολύ σύντομα, θα πούμε αντίο στον ήλιο (...) Θα δουλέψουμε στο απόλυτο σκοτάδι, θα είμαστε απομονωμένοι, σε απόσταση χιλίων χιλιομέτρων από όλους τους άλλους ανθρώπους. Θα πρέπει να διαχειριστούμε μόνοι μας κάθε είδους πρόβλημα, κυρίως τα ιατρικά», είπε ο Μάρκους Ρεξ. Οι ειδικοί θα μελετήσουν την ατμόσφαιρα, τον ωκεανό, τους πάγους και το οικοσύστημα για να συλλέξουν δεδομένα που θα τους επιτρέψουν να κατανοήσουν πώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όχι μόνο τον Βόρειο Πόλο αλλά και όλον τον πλανήτη. «Καμία άλλη περιοχή της Γης δεν υπερθερμάνθηκε με τόση ταχύτητα τις τελευταίες δεκαετίες. Εδώ βρίσκεται το επίκεντρο της υπερθέρμανσης και ταυτόχρονα, μέχρι τώρα γνωρίζουμε ελάχιστα για αυτήν την περιοχή», πρόσθεσε ο Ρεξ. Η κατάσταση στην Αρκτική είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. «Στις αρχές του έτους διαπιστώσαμε κάτι ακραίο: στο κέντρο της Αρκτικής έκανε περισσότερη ζέστη απ' ότι στη Γερμανία», επισήμανε. Το Polarstream θα συνοδεύεται από τέσσερα παγοθραυστικά της Ρωσίας, της Κίνας και της Σουηδίας, ενώ αεροσκάφη και ελικόπτερα θα αναλάβουν να μεταφέρουν τους επιστήμονες και να τους εφοδιάζουν με τρόφιμα και άλλα είδη. Προκειμένου να εκτελέσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αποστολή του, το Polarstream θα αφεθεί να πλέει μαζί με τους πάγους όπου το πάνε τα θαλάσσια ρεύματα. Let's block ads! (Why?)

Σε συμφωνία κατέληξαν τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία (CDU, CSU, SPD) σε ό,τι αφορά τα μέτρα για το κλίμα, έπειτα από περίπου 20 ώρες διαβουλεύσεων. Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ τα γερμανικά ΜΜΕ μεταδίδουν πως η τιμή εκκίνησης του Διοξειδίου του Άνθρακα - η οποία ήταν και το πλέον ακανθώδες ζήτημα των διαπραγματεύσεων - θα ανέλθει στα 30 ευρώ ανά τόνο και, όπως μεταδίδει η Handelsblatt, κάτι τέτοιο θα σημάνει αύξηση των τιμών του πετρελαίου και της βενζίνης κατά 10%. Παράλληλα στο Βερολίνο και σε ολόκληρη την Γερμανία βρίσκονται σε εξέλιξη μαζικές διαδηλώσεις για το κλίμα, με κεντρικό σύνθημα «Οι ψευτολύσεις σας δεν αρκούν πια». ΚΑΝΤΕ LIKE ΣΤΟ NEWSBEAST.GR Let's block ads! (Why?)

Συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος πραγματοποιούν αυτή τη στιγμή μαθητές, συμμετέχοντας στο παγκόσμιο κίνημα μαθητών Fridays For Future, που διαμαρτύρεται για την ανεπαρκή αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Με συνθήματα, όπως «Το κλίμα αλλάζει, γιατί δεν αλλάζουμε εμείς;», «Ας δράσουμε τώρα» και «Για να σας δώσουμε ένα μάθημα, χάνουμε τα δικά μας», οι μαθητές θα πραγματοποιήσουν πορεία στο κέντρο της Αθήνας, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ Let's block ads! (Why?)

Τις τελευταίες μέρες, γύρω από τη λίμνη Κορώνεια, εκβράστηκαν χιλιάδες νεκρά ψάρια και οι αεροφωτογραφίες μαρτυρούν το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής. Η στάθμη του νερού έχει κατέβει πλέον δραματικά, φτάνοντας στα μεγάλα βάθη μόλις στα 60 με 80 εκατοστά. «Από 2,80 μέχρι τρία μέτρα, που ήταν το βάθος της λίμνης, μέχρι πριν από πέντε-έξι χρόνια, φτάσαμε σήμερα στα λίγα εκατοστά λόγω της ανομβρίας αλλά και της μη συντήρησης των έργων που συμβάλουν στη διοχέτευση νερού στην Κορώνεια» είχε πει πριν λίγες μέρες στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Κορώνειας, Βόλβης και Χαλκιδικής, Δήμητρα Μπόμπορη. Όπως ανέφερε, με τα τεχνικά έργα που είχαν υλοποιηθεί το 2012, αποκαταστάθηκε η επικοινωνία της λίμνης με τα ρέματα και αναπτύχθηκε σημαντικά η ιχθυοπανίδα, καθώς παρατηρήθηκαν οκτώ με εννέα είδη. «Εκτός από την ανομβρία, σημαντικό ρόλο στη μείωση της στάθμης της λίμνης παίζει η φραγή, με φερτά υλικά και καλάμια, του καναλιού που έχει δημιουργηθεί για την εκτροπή δύο χειμάρρων αλλά και των θυροφραγμάτων, που ανοίγουν κατά περίπτωση, για να διοχετεύουν με νερό την Κορώνεια και δεν έχουν συντηρηθεί» ανέφερε η πρόεδρος του Φορέα. Δείτε τις φωτογραφίες: Let's block ads! (Why?)

Ο Λουκάς Σαμουήλ ζει στην Αντίκυρα και τα τελευταία -περίπου- 10 χρόνια ασχολείται με την Οικολογική Κίνηση Αντίκυρας «Άρτεμις» στην προσπάθεια του να σώσει ό,τι σώζεται από το περιβάλλον της πατρίδας του. Η «Άρτεμις» είναι ένα από τα «παιδιά» της Ομοσπονδίας Περιβαλλοντικών Συλλόγων Κορινθιακού Κόλπου «Αλκυών» και έχει δημιουργηθεί ουσιαστικά για την προστασία τους περιβάλλοντος στην Αντίκυρα. Κατά καιρούς έχει προχωρήσει σε έντονες διαμαρτυρίες για την περιβαλλοντική ρύπανση της περιοχής από τα εργοστάσια που λειτουργούν στην περιοχή. Ο κ. Σαμουήλ αναφέρει χαρακτηριστικά στο newsbeast.gr ότι στόχος της οικολογικής αυτής κίνησης δεν είναι το να «διώξουν» τις επενδύσεις από την περιοχή αλλά να μπει ένα φρένο στη μόλυνση του περιβάλλοντος και να βρεθεί η ισορροπία με τον επιχειρηματία ώστε να μπορεί ο κόσμος να ζει ελεύθερος χωρίς να φοβάται για την υγεία του. Δείτε παρακάτω αναλυτικά την συνέντευξη του στο newsbeast.gr - Τι γίνεται στον όρμο Αντίκυρας; Το 1963 εγκαταστάθηκε το εργοστάσιο παραγωγής αλουμίνας και αλουμινίου της γαλλικής εταιρείας Πεσινέ. Το εργοστάσιο έκανε καλά που εγκαταστάθηκε γιατί πρόσδωσε ανάπτυξη σε μία φτωχή περιοχή εκείνα τα χρόνια. Μετά από πολλά χρόνια αποδείχθηκε ότι δε γίνεται βιομηχανική ανάπτυξη χωρίς περιβαλλοντικό κόστος. Το εργοστάσιο στην δεκαετία του 2000 άλλαξε ιδιοκτησιακό καθεστώς και ο νέος ιδιοκτήτης είναι ο όμιλος «Μυτιληναίος». Από τις πρώτες ενέργειες του Ομίλου μόλις απέκτησε το εργοστάσιο ήταν η αδειοδότηση και εγκατάσταση μίας μονάδας παραγωγής ρεύματος -Σ.Η.Θ. (συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας)- ισχύος 334 MW, η οποία εγκαταστάθηκε και λειτουργεί από το 2007 ή το 2008 η οποία αδειοδοτήθηκε από τις αρμόδιες αρχές με στόχο να απεξαρτηθεί το εργοστάσιο από τη ΔΕΗ, δεδομένου ότι η μετατροπή της αλουμίνας της σκόνης σε αλουμίνιο (μέταλλο) απαιτούνται τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας. Το 2007 η μονάδα αυτή άλλαξε χρήση από μονάδα παραγωγής ρεύματος συνοδευτική του αλουμινίου μετατράπηκε σε εμπορική μονάδα, δηλαδή το παραγωγικό ρεύμα να πωλείται στη ΔΕΗ. Είναι πολυπλόκαμο και πολυσύνθετο το ζήτημα αυτό εκεί, της ύπαρξης όλων αυτών εργοστασίων στο συγκεκριμένο μικρό χώρο δεδομένου ότι έχει κοινωνικά χαρακτηριστικά, οικονομικά προβλήματα τα οποία αγγίζουν όλους τους πολίτες, τους Έλληνες και βεβαίως περιβαλλοντικά προβλήματα. Σαν οικολογική οργάνωση εμείς επειδή τα παρακολουθούσαμε αυτά -δεδομένου ότι η μονάδα αυτή η Σ.Η.Θ. (συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας)- ισχύος 334 MW, οποία εγκαταστάθηκε εκτός από το ρεύμα παρήγαγε και ατμό. Ατμός είναι ένα βασικό στοιχείο στη διάσπαση του βωξίτη. Πριν λοιπόν την εγκατάσταση της μονάδας Σ.Η.Θ. ο ατμός έβγαινε με την καύση μαζούτ. Αφού εγκαταστάθηκε η μονάδα αυτή το μαζούτ έφυγε από την περιοχή μας ως καύσιμο για την παραγωγή ατμού. Οπότε ουσιαστικά ευνόησε περιβαλλοντικά τον τόπο η πρώτη μονάδα ενέργειας. Αυτό δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. Και σε αυτό εμείς δεν είχαμε καμία αντίρρηση κατά βάση πέρα από τα οικονομικά κομμάτια: της αγοράς από τη μία του ρεύματος σε πολύ χαμηλή τιμή και η πώληση από την άλλη του ρεύματος στη ΔΕΗ σε πολύ υψηλότερη τιμή. Η οικονομική συναλλαγή ήταν ένα ζήτημα αλλά αυτό ήταν οικονομικό κομμάτι, περιβαλλοντικά δε μας αγγίζει. Το πρόβλημα όμως της μονάδας αυτής συμπαραγωγής ηλεκτρισμούς και θερμότητας είναι η ύδρευση, η ψύξη της. Για να ψυχθεί αυτή η μονάδα και οι μηχανές της κάθε ώρα από τον Κορινθιακό κόλπο, από τον όρμο της Αντίκυρας αντλούνται 23 χιλιάδες κυβικά μέτρα θαλασσινό νερό, μπαίνουν μέσα στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, ψύχουν τους στροβίλους και ξαναπέφτουν υπέρθερμα στον Κορινθιακό κόλπο. Εκεί ήταν η δικά μας η αντίθεση, στον τρόπο ψύξης αυτής της μονάδας. Αυτό εξ' ορισμού είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο περιβαλλοντικό. Δηλαδή το να τραβάω τεράστιες ποσότητες θαλασσινού νερού, να τις χρησιμοποιώ για ψύξη κινητήρων και να τις ξαναρίχνω σε θαλάσσιο περιβάλλον με διαφορά 8 έως 10 βαθμούς λένε οι μελέτες -εμείς πιστεύουμε ότι είναι πολύ μεγαλύτερο- δημιουργεί ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα. Εδώ να κάνω μία παρένθεση που αργότερα θα μας χρειαστεί. Η αρχική άδεια άντλησης θαλασσινών νερών που προέβλεπε η μελέτη η συγκεκριμένη για την πρώτη και ήδη εγκατεστημένη μονάδα των 334 MW, ήταν 12 χιλιάδες κυβικά. Όμως με διάφορες ενέργειες επιχειρηματιών αυτή σιγά σιγά ανήλθε στις 23 χιλιάδες κυβικά μέτρα (θαλασσινού νερού) την ώρα. Γιατί έγινε αυτό; Είχε τόσες ανάγκες ψύξης η μονάδα; Δεν έγινε για αυτό. Στη συνέχεια λοιπόν ο επιχειρηματίας έβγαλε άδεια και εγκατέστησε στον ίδιο χώρο με τη μονάδα ηλεκτρικής ενέργειας 334 MW, με την ύπαρξη του εργοστασίου αλουμινίου και αλουμίνας και δεύτερη μονάδα ηλεκτρικής ενέργειας 445 MW. Συνολικά δηλαδή στον όρμο της Αντίκυρας λειτουργεί το εργοστάσιο παραγωγής αλουμινίου -αλουμίνας, μία μονάδα ισχύος 334 MW και άλλη μία μονάδα ισχύος 445 MW- δηλαδή συνολικά 789 MW. Αυτή η μονάδα, λοιπόν, είναι συνδυασμένου κύκλου και υδρόψυκτη, χρησιμοποιεί συστοιχίες πύργων ψύξης. Οι απώλειες των υδάτων από τους πύργους ψύξης αναπληρώνονται από το νερό που τραβάει από την θάλασσα, στην προηγούμενη μονάδα. Εδώ λύνεται ένα πρόβλημα που σας είπα πριν γιατί έγινε η αύξηση μεγέθους των θαλασσινών νερών στη ψύξη της μονάδας, της πρώτης, χρησιμοποιείται δηλαδή και για τη δεύτερη το νερό αυτό για αυτό είναι μεγάλη η ποσότητα. Εμείς κάναμε διάφορες ενέργειες, προσφύγαμε για τη δεύτερη μονάδα στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Δεν την κερδίσαμε τη δίκη. Η δικαιοσύνη, δυστυχώς, είναι ταξική. Γιατί τόσες μονάδες θερμικές, το φυσικό αέριο είναι παράγωγο του πετρελαίου, δεν είναι ανανεώσιμη μορφή ενέργειας. Είναι καύσιμο, ορυκτό. Βάλτε και τους ρύπους από την ήδη βιομηχανία του αλουμινίου και της αλουμίνας, βάλτε και τα νερά ψύξης, βάλτε τα οξείδια του αζώτου, βάλτε φθόρια, διοξείδιο του άνθρακα σε ένα σωρό εκπεμπόμενοι ρύποι και επιβάρυνση περιβάλλοντος σε έναν περίκλειστο χώρο. Μιλάμε για ένα ορμίσκο, έναν πολύ κλειστό θαλάσσιο περιβάλλον. Πιστεύουμε ότι επιβαρύνεται εκεί το περιβάλλον υπέρμετρα. Έχουμε δυο εργοστάσια παραγωγής ενέργειας. Η κατάσταση η σημερινή στη ΔΕΗ δεν είναι επειδή δεν πληρώνουν κάποιοι άνθρωποι φτωχοί. Είναι από την επιδότηση σε ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς. Δηλαδή δεν μπορεί να αγοράζει ένας το ρεύμα με 0,012 ευρώ τη Μεγαβατόρα και να την πουλάει στο ίδιο σύστημα -ο ίδιος που από τη μία είναι καταναλωτής- 112 ευρώ τη Μεγαβατόρα. Αυτό είναι το οικονομικό κομμάτι. Στο κοινωνικό λοιπόν κομμάτι... Επειδή εκεί είναι ένας πολύ μικρός τόπος, όποιος δεν βρει δουλειά, με οποιαδήποτε τρόπο στο εργοστάσιο του αλουμινίου αναγκάζεται και φεύγει από την περιοχή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, οι νέοι άνθρωποι να φεύγουν δεδομένου ότι δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, καθώς έχουν μεγαλώσει με το όνειρο να πάνε για δουλειά μόνο εκεί. Δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο, ούτε επιχειρηματικά, ούτε πολιτιστικά ή επιστημονικά για να βρουν άλλες διεξόδους. Αν δεν βρουν δουλειά εκεί ο κόσμος φεύγει από την Αντίκυρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όσο περνάει ο καιρός να γηράσκει ο πληθυσμός... και να γηράσκει ραγδαία. Δε θα βρει δουλειά κόσμος εκεί πέρα ή θα βρει ελάχιστος. Δεν είναι δηλαδή αναπτυξιακά αυτά τα εργοστάσια. Αυτά τα εργοστάσια φτιάχνονται για ένα και μόνο σκοπό... - Αυτή τη στιγμή είναι κάτι άλλο στα σκαριά; Όχι είναι... Αυτή τη στιγμή έχει βγει άδεια από τη ΡΑΕ και για τρίτο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής πάλι με φυσικό αέριο, ισχύος αυτή τη φορά σύμφωνα με την άδεια της ΡΑΕ 665 MW, δηλαδή υπερδιπλάσιας ισχύος της υφιστάμενης. Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων την οποία έχουμε μελετήσει διεξοδικά, για τη νέα μονάδα πάντα, την καινούργια που θα εγκατασταθεί μιλάει για 745 MW. Τα ΜΜΕ, τα οικονομικά κυρίως που βλέπουν «επενδυτικά» τα ζητήματα μιλάνε για 850 MW. Είναι απροσδιορίστου ισχύος η νέα προς εγκατάσταση μονάδα. Δηλαδή στον όρμο της Αντίκυρας, στην άκρη του Κορινθιακού κόλπου πρόκειται να εγκατασταθεί περίπου 1,4 GW παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συν το εργοστάσιο αλουμίνας και αλουμινίου. Να πω λίγο για τις θέσεις εργασίας. Οι θέσεις εργασίας σε αυτά τα καινούργια εργοστάσια επειδή είναι τεχνολογικά καινούργια είναι πάρα πολύ λίγες. Δηλαδή ακόμα και αν κάποιος ήθελε να πει: «Ναι αλλά θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας». Δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Είναι ελάχιστες οι θέσεις εργασίας. Είναι 25 στις 3 μονάδες. Θα μπορούσε να πει κάποιος: «Μα στη φάση της κατασκευής του εργοστασίου δεν θα βρουν δουλειά οι άνθρωποι;». Η κατασκευή αυτών των εργοστασίων γίνεται μέσω εργολαβιών. Ξένοι άνθρωποι δηλαδή. Τα δυο προηγούμενα εργοστάσια τα έφτιαξαν ρώσικες εταιρείες. Άρα δε θα βρει δουλειά κόσμος εκεί πέρα ή θα βρει ελάχιστος. Δεν είναι δηλαδή αναπτυξιακά αυτά τα εργοστάσια. Αυτά τα εργοστάσια φτιάχνονται για ένα και μόνο σκοπό... Να εκμεταλλευτεί τις καταστάσεις ο επιχειρηματίας και να «οικονομήσει». Εμείς εδώ στην Αντίκυρα, η «Άρτεμης» και η «Αλκυών», ψάχνουμε την ισορροπία. Δεν είμαστε ενάντια στις επενδύσεις. Απλά ψάχνουμε να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στον επιχειρηματία που θέλει να κερδίσει αλλά και σε έναν άνθρωπο που θέλει να επιβιώσει στον τόπο του, εκεί που έχει θάψει τους γονείς του. - Άρα αυτό που θέλετε είναι να μην γίνει η τρίτη μονάδα παραγωγής; Βεβαίως. Το παλεύουμε με κάθε τρόπο αλλά είναι τόσο έντονα τα προβλήματα και τόσο έντονη η διαπλοκή και τόσο στρεβλή οπτική αυτού που ονομάζουμε «ανάπτυξη» που δεν νομίζω να τα καταφέρουμε. Εμείς για τη ψυχή μας τρέχουμε τώρα και για τα παιδιά μας. Απεγνωσμένα κάνουμε τις προσπάθειες. - Έχετε παρατηρήσει παρενέργειες στον κόσμο, στη φύση, στο περιβάλλον στην Αντίκυρα από τις μονάδες τα τελευταία χρόνια; Για το κομμάτι αυτό της επιβάρυνσης των κατοίκων μόνο παρατηρητής μπορώ να είμαι. Βλέπω όλο και πιο συχνά -θέλετε να είναι ιδέα μου- δεν μπορώ να το τεκμηριώσω επιστημονικά αυτό, βλέπω συχνά να εμφανίζονται κρούσματα ασθενειών. Είτε καρκίνοι είτε περίεργα ζητήματα, είτε νευρολογικής φύσεως, είτε αυτοάνοσα. Και μάλιστα μου κάνει εντύπωση ότι ο κόσμος που βγαίνει σε σύνταξη λυπάμαι αλλά δεν ζει πολύ. Ζει ελάχιστα χρόνια μετά τη σύνταξη. Αυτό το παρακολουθώ από μόνος μου και ό,τι πληροφόρηση μπορώ να έχω. - Οι συνταξιούχοι που εργάζονται σε αυτό το χώρο ή γενικά της περιοχής; Όχι, όχι οι συνταξιούχοι κυρίως που φεύγουν είναι οι άνθρωποι από το χώρο που εργάζονται εκεί μέσα. Αλλά αυτό είναι παρατήρηση, είναι προσωπική εκτίμηση. Εμείς ζητάμε εδώ και πολύ καιρό να γίνει μία επιδημολογική μελέτη, να μπορεί να παρακολουθήσει από κάποια χρόνια πριν, από 20 και πέρα τι γίνεται. Ζητάμε επίμονα από φορείς, δεν το έχουμε καταφέρει. - Οι μελέτες που επικαλείστε από πού έχουν προέλθει; Από τις ίδιες τις μελέτες αυτού που τις υποβάλλει. Εμείς στοιχεία από εκεί παίρνουμε. Από τις δικές τους (της εταιρείας). Έχουμε κάνει και μία ανεξάρτητη μελέτη με το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) να δούμε την επιβάρυνση της θάλασσας από την πολύχρονη λειτουργία των βιομηχανικών ομάδων στον όρμο της Αντίκυρας, η οποία έχει δείξει τρομερά επιβαρυμένα στοιχεία στα ιζήματα - είναι της θάλασσας ο πάτος - ιδιαίτερα σε αρωματικούς πολυκυκλικούς υδρογονάνθρακες, οι οποίοι δεν υπάρχουν ελεύθεροι στη φύση αλλά είναι προϊόν εργασιών ανθρώπου. Ουσιαστικά είναι κατάλοιπα από προϊόντα καύσης αυτά τα πράγματα. Είναι η μοναδική ανεξάρτητη μελέτη που έχει γίνει από όλα τα χρόνια, από το 1963 που λειτουργεί το «Αλουμίνιο της Ελλάδος». Όλες οι άλλες μελέτες που έχουν γίνει στο χώρο είναι χρηματοδοτούμενες από την εταιρεία, από την επιχείρηση. Αρκετά παιδιά που είμαστε μαζί στην οικολογική κίνηση μελετούν σοβαρά το ενδεχόμενο να φύγουν. Να αφήσουν τις περιουσίες τους, να αφήσουν τα σπίτια τους. Ποιος νοήμων άνθρωπος μπορεί να αποδεχθεί τέτοια υπερσυσσώρευση τέτοιου είδους βιομηχανιών σε έναν περίπτυστο κόλπο; - Η Αντίκυρα έχει ερημώσει; Ο κόσμος μπορεί να εργαστεί κάπου αλλού ή είναι μονόδρομος; Οποιαδήποτε δραστηριότητα οικονομική υπάρχει στην Αντίκυρα είναι άμεσα συνδεδεμένη με το εκάστοτε ιδιοκτήτη της εταιρείας «Αλουμίνιο της Ελλάδος». Είτε αυτή είναι επισιτιστική είτε αυτή είναι ξενοδοχείο ή είναι απλή αγορά εργασίας όλος ο κόσμος στηρίζεται εκεί πέρα. Με αποτέλεσμα αν κάποια στιγμή οτιδήποτε συμβεί για τον οποιονδήποτε λόγο και πάψει να υφίσταται αυτή η μονάδα τι θα κάνουμε εμείς εκεί πέρα; Μετά, δημιουργούνται πολύ έντονα «θέματα» διαπλοκής. Οτιδήποτε πρέπει να κάνεις από ένα πολιτιστικό γεγονός, ένα φεστιβάλ, μία μικρή παρουσίαση, μία ομάδα πρέπει να απευθυνθείς εκεί για οικονομική στήριξη. Από τη στιγμή που θα απευθυνθείς εκεί για οικονομική στήριξη ως η πιο εύκολη λύση αυτόματα λυπάμαι διαπλέκεσαι. Εξαρτάσαι από κάποιον άλλον. Και αυτό γιατί πρέπει να τα έχεις καλά, να μην μιλάς ό,τι κι αν βλέπεις προσδοκώντας μία θεσούλα εργασίας των 600 ευρώ σε ένα περιβάλλον υπέρμετρα επιβαρυμένο και ανθυγιεινό. Όλα αυτά είναι πολύ μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα και όλα αυτά μελλοντικά θα είναι και οι παράγοντες οι οποίοι θα ερημώσουν το χωριό μου, την πατρίδα μου. - Αυτή τη στιγμή πόσοι κάτοικοι είστε στην Αντίκυρα; Αυτή την στιγμή είμαστε περίπου 2.500 κάτοικοι στην Αντίκυρα. Αλλά δίπλα είναι και τα Άσπρα Σπίτια που είναι ένας οικισμός περίπου 3-3,5 χιλιάδων ανθρώπων που ανήκει στον εκάστοτε ιδιοκτήτη της εταιρείας. Δεν υπάρχει διοικητική δομή, είναι μία ολόκληρη πόλη που την έχει ο ιδιοκτήτης της «Αλουμίνιο». Γιατί; Για να στεγάσει τους εργαζόμενους. - Οπότε οι εργαζόμενοι της εταιρείας είναι και κάτοικοι της περιοχής; Πάντα έτσι ήταν. Πάντα αυτό γινόταν. Και τώρα ελαχιστοποιείται γιατί ο κόσμος φεύγει. Πάει στα χωριά του και πηγαινοέρχεται. - Ο κόσμος γιατί πιστεύετε ότι φεύγει; Αυτό είναι προσωπική απόφαση του καθενός. Αν είχα και εγώ τη δυνατότητα να πάει να μείνω στο χωριό μου για να πηγαίνω στη δουλειά μου σε 20 λεπτά θα το έκανα. Γιατί να μείνω σε ένα ξένο χώρο; Παλιότερα δεν πλήρωναν ενοίκια, τώρα πληρώνουν. Κατά την άποψη μου φεύγουν επειδή ο καθένας νιώθει καλύτερα εκεί που έχει μεγαλώσει, που είναι οι φίλοι του, οι γονείς του. Δεν νομίζω ότι η απόφαση τους έχει περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά. Άλλωστε νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί που δουλεύουν εκεί μέσα δεν το έχουν σε πρώτη προτεραιότητα το περιβάλλον στην αγωνία τους να επιβιώσουν. Είναι λογικό αυτό το κατανοώ. - Αν η τρίτη αυτή μονάδα προχωρήσει ποιο είναι το μέλλον για την Αντίκυρα; Αρκετά παιδιά που είμαστε μαζί στην οικολογική κίνηση μελετούν σοβαρά το ενδεχόμενο να φύγουν. Να αφήσουν τις περιουσίες τους, να αφήσουν τα σπίτια τους να φύγουν από την περιοχή. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος να μείνουμε εκεί. Ποιος ο λόγος να μείνουμε εκεί; Ποιος νοήμων άνθρωπος μπορεί να αποδεχθεί τέτοια υπερσυσσώρευση τέτοιου είδους βιομηχανιών σε έναν περίπτυστο κόλπο; Για ποιο λόγο να μείνει κάποιος εκεί; Εγώ το βλέπω το μέλλον της Αντίκυρας πολύ άσχημο. Αν μείνει κόσμος εκεί θα είναι εξ' ανάγκης. Let's block ads! (Why?)