Το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις έδειξε ότι η δημοκρατία μας φέρει ακόμη μερικές από τις παιδικές της ασθένειες. Αντί να συζητήσει επί της ουσίας, ένα μέρος του πολιτικού κόσμου αρνείται το πρόβλημα και αντιδρά σαν να ζούσαμε ακόμη σε ένα περιβάλλον θεσμικής επισφάλειας. Κάποιοι σκιαμαχούν ακόμη με το φάντασμα της χούντας. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ιδεολογικό. Ζητείται απλώς στοιχειώδης αναλογικότητα στην άσκηση του δικαιώματος του συναθροίζεσθαι. Τη ζητάει η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που ταλαιπωρείται. Και αποκαρδιώνεται, όταν το πολιτικό σύστημα ολισθαίνει σε διχασμούς εκτός θέματος.Let's block ads! (Why?)