Τέσσερις εσχατιές που είναι απαρχέςΚύριε διευθυντάΤα τέσσερα σημεία της ελληνικής επικράτειας: Το Ορμένιο του Εβρου βορειοανατολικά, η νήσος Οθωνοί Κερκύρας βορειοδυτικά, η νήσος Γαύδος στον νότο και η Μεγίστη (Καστελλόριζο) στα νοτιοανατολικά, οριοθετούν τα τέσσερα σημεία από τα οποία αρχίζει η ελληνική επικράτεια. Τα σημεία αυτά δεν αποτελούν εσχατιές, αλλά, αντίθετα απαρχές της Ελλάδος. Δεν είναι απομακρυσμένα από το κέντρο της χώρας, όπως συνήθως ισχυριζόμαστε, αλλά, αντίθετα, το κέντρο της χώρας είναι μακριά από τις μικρές αυτές περήφανες, κεντρομόλες και δυνατές Ελλάδες. Βασιλης Παλαμηδας, Βόλος Προστασία του πολίτη και περί διαφάνειας Κύριε διευθυντάΟ Στέφανος Μάνος, με τη δημιουργική του σκέψη, έστειλε επιστολή που δημοσιεύτηκε στις 7 Αυγούστου με τίτλο «Περί διαφάνειας και προστασίας». Αναφέρει ότι, στο νέο νομοσχέδιο περί επιτελικού κράτους, αποκτήσαμε ανεξάρτητη Εθνική Αρχή Διαφάνειας. Αυτή επιτρέπει στους πολίτες να ελέγχουν πώς ξοδεύονται τα χρήματα που συλλέγονται από τους φόρους. Αλλά καυτηριάζει τη διαχρονική αδιαφάνεια που υπάρχει στην εξυπηρέτηση «επωνύμων» από αστυνομικούς. Πολυάριθμοι δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, επιχειρηματίες, πρώην και νυν βουλευτές εξυπηρετούνται από αστυνομικούς και κανείς δεν γνωρίζει με ποια κριτήρια γίνεται αυτή η εξυπηρέτηση. Και πόσοι αστυνομικοί διατίθενται για κάθε «επώνυμο», αν και κανονικά θα έπρεπε να πληρώνει μόνος του τη φύλαξή του. Η συνέπεια αυτής της αδιαφανούς πρακτικής είναι ότι άγνωστος αλλά μεγάλος αριθμός αστυνομικών απουσιάζει από τους δρόμους για τον έλεγχο της τροχαίας παραβατικότητας, με τραγική κατάληξη να είμαστε πρωταθλητές στα τροχαία, στους θανάτους και στους τραυματίες. Μνημονεύει μάλιστα τον κ. Χρυσοχοΐδη, που η Metrisis Poll, σε πρόσφατη και μετεκλογική μέτρηση, τον κατατάσσει πρώτον υπουργό στις θετικές γνώμες με 66%, επί των ερωτηθέντων. Ισως η παλαιά επιτυχία επί υπουργίας του να εξαρθρωθεί η «17 Νοέμβρη» να του δίνει αυτή την πρωτιά, ασχέτως αν δεν είχε διαβάσει αλλά ψήφισε το μνημόνιο! Χρέος όμως του κ. Χρυσοχοΐδη και κάθε αρμόδιου είναι να υπάρξει απόλυτη ενημέρωση για τον αριθμό των αστυνομικών που φυλάσσουν «επωνύμους». Και στη συνέχεια άμεση μετάταξή τους στην ενεργό πάταξη της παραβατικότητας, στον έλεγχο τροχαίας κυκλοφορίας και στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Διαφορετικά, και η δημοφιλία όπως και η ανοχή στους υπουργούς και στη νέα κυβέρνηση θα πάει περίπατο, όπως έγινε και με την προηγούμενη κυβέρνηση. Διότι διαχρονικώς όλοι οι μέχρι σήμερα υπουργοί Προστασίας του Πολίτη μόνο προστασία δεν παρείχαν, αφού είχαν υποσχεθεί αυτή την άμεση μετάταξη των αστυνομικών, αλλά τελικά υπέκυψαν σε άνωθεν πιέσεις, μη τηρήσαντες τα υπεσχημένα. Δημητρης Γεωργαντας, Χειρουργός, Μαρούσι Το δημογραφικό ως ευθεία απειλή Κύριε διευθυντάΑναμφίβολα, η ανάδειξη του δημογραφικού ως ένα από τα κρισιμότερα θέματα του έθνους αλλά και ολόκληρου του δυτικού κόσμου είναι ένα πρώτο  βήμα προς την αντιμετώπισή του. Στο πλαίσιο αυτό, η εξαγγελία της νέας κυβέρνησης για ενίσχυση κάθε νέου παιδιού με 2.000 ευρώ είναι ένα επιθετικό μέτρο που στο επίπεδο των συμβολισμών δίνει το ορθό στίγμα. Ωστόσο, επί της ουσίας έχει πολλές αρνητικές πτυχές που δεν πρέπει να παραβλέψουμε. Αρχικά, κάθε οριζόντιο οικονομικό μέτρο είναι εξ ορισμού άδικο. Προφανώς, το επίδομα θα δίνεται τόσο σε οικογένειες που έχουν ήδη τη δυνατότητα να αναθρέψουν ένα ή περισσότερα παιδιά όσο και σε αυτές που ακόμα και με το επίδομα δεν θα την έχουν. Ενας ακόμη κίνδυνος είναι τα μελλοντικά παιδιά να μετατραπούν σε μηχανές χρήματος αδίστακτων «γονέων» που θα τα φέρουν στον κόσμο μόνο για να εισπράξουν, αδιαφορώντας στη συνέχεια γι’ αυτά. Εκτός από την προφανή και ουτοπική λύση λόγω φοροδιαφυγής, των εισοδηματικών κριτηρίων, δέον θα ήταν τα χρήματα αυτά να δίνονται υπό μορφή κουπονιών/επιταγών ή μέσω μιας συνολικής εκπτωτικής πολιτικής, επιδοτούμενης από το κράτος, στα απαραίτητα είδη (διατροφή, ένδυση κ.λπ.).Τέλος, ας ληφθεί υπόψη ότι η υπογονιμότητα αποτελεί ακόμη έναν σημαντικό παράγοντα υπογεννητικότητας που ταλαιπωρεί ψυχολογικά αλλά και οικονομικά τα ζευγάρια που αγωνίζονται να τεκνοποιήσουν. Τούτου δοθέντος, ένα μέρος της κρατικής δαπάνης για το δημογραφικό θα μπορούσε να επιχορηγεί αυτές τις τεχνικές ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής τόσο σε δημόσιες όσο και σε ιδιωτικές δομές, ανακουφίζοντας ανθρώπους που επενδύουν υλικά, σωματικά αλλά και χρηματικά στην απόκτηση ενός παιδιού. Οδυσσεας Λομβαρδεας, Τριτοετής φοιτητής Ιατρικής ΑΠΘ Ελληνικό Δημόσιο, νόμοι και αξιολόγηση Κύριε διευθυντάΕτυχε ποτέ να έχετε κάποιο πρόβλημα ή διένεξη με το Ελληνικό Δημόσιο; Η εικόνα του, καθώς και η στάση των υπαλλήλων που εργάζονται σε αυτό είναι πολλές φορές απαράδεκτη. Ενα απλούστατο θέμα, που μπορεί να λυθεί από έναν υπάλληλο με γνώση της ισχύουσας νομοθεσίας και σωστή κρίση πηγαινοέρχεται από υπάλληλο σε υπάλληλο για να καταλήξει τελικά... στα δικαστήρια. Η γραφειοκρατία, που υποτίθεται ότι θα μειωνόταν από την προηγούμενη κυβέρνηση, βοηθάει πολύ σ’ αυτό. Στην ελληνική νομοθεσία δεν είναι σπάνιες οι αλληλοσυγκρουόμενες διατάξεις ούτε οι παραλείψεις υποπεριπτώσεων σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα. Ολα αυτά είναι εύλογα. Οι δικηγόροι λένε ότι κάθε ασάφεια ή παράλειψη του νόμου είναι προς  όφελος του πολίτη. Μόνο βέβαια στην περίπτωση που η θετική ή αρνητική –προς τον πολίτη– ερμηνεία δεν αποβαίνει εις βάρος της πόλης, του περιβάλλοντος και του δημοσίου συμφέροντος. Ούτε έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις σε άλλους πολίτες, γείτονες, ομοιοεπαγγελματίες κ.λπ. Είναι αρμοδιότητα των ανωτέρων δημοσίων υπαλλήλων να ερμηνεύουν σωστά όχι μόνο «το γράμμα» αλλά και το «πνεύμα» του νόμου. Γιατί σπούδασαν τόσα χρόνια; Η θέση τους πρέπει να είναι απόλυτα αιτιολογημένη, να στηρίζεται στη σύγχρονη τεχνολογία στην υπάρχουσα κατάσταση, και στις απόψεις και γνώσεις των ειδικών. Οι απαντήσεις «εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε διαφορετική απόφαση, πηγαίνετε στα δικαστήρια» ή «υπάρχει κενό νόμου...» είναι κατά τη γνώμη μου απαράδεκτες. Γιατί πρέπει οι Ελληνες δικαστές να κρίνουν απλές περιπτώσεις κάθε υπουργείου, όταν οι υπάλληλοί του αδυνατούν ή αποφεύγουν να πάρουν την ευθύνη της ορθής ερμηνείας κάθε νόμου; Γιατί να λιμνάζουν στα δικαστήρια απλά θέματα, που μπορούν να λυθούν από τους αρμόδιους φορείς; Μεγάλα αναπτυξιακά έργα «κόλλησαν» και έμειναν για μήνες και χρόνια σε εκκρεμότητα, γιατί οι υπάλληλοι, τα αρμόδια υπουργεία και φυσικά η πολιτική βούληση απέφυγαν να ξεπεράσουν τη γραφειοκρατία και τις ασήμαντες λεπτομέρειες, που έρχονταν σε αντίθεση με το γενικό συμφέρον της χώρας και την προώθηση των έργων. Η ουσιαστική αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων για την προαγωγή τους είναι, κατά τη γνώμη μου, απαραίτητη και αναγκαία. Ολγα Ντινοπουλου, ΑρχιτέκτωνLet's block ads! (Why?)