Προγράμματα κομμάτων μεστά, με αριθμούςΚύριε διευθυντάΟι εκλογές είναι μπροστά μας. Μπορεί όμως κάποιος να ισχυρισθεί ότι οι πολίτες είμαστε επαρκώς πληροφορημένοι; Οχι βεβαίως. Μήπως τα κόμματα θα μπορούσαν να κάνουν μια περίληψη των προγραμμάτων τους που, όπως ισχυρίζονται έχουν συντάξει, και να τη μοιράσουν σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή; Βέβαια, όταν λέω περίληψη, δεν εννοώ τίτλους ή επικεφαλίδες ή συνθήματα. Εννοώ περιλήψεις, που θα πρέπει να περιέχουν αριθμούς που θα στηρίζουν τα προγράμματα. Π.χ. πού θα γίνουν ελαφρύνσεις, πόσο θα κοστίσουν, με ποιες περικοπές δαπανών θα χρηματοδοτηθούν κ.λπ. Εκτός από τα οικονομικά, ποια είναι τα προγράμματα για την Παιδεία, για την Υγεία, για το περιβάλλον, για τη δημόσια διοίκηση, για την ασφάλεια και την περιστολή της γενικευμένης ανομίας; Πάλι με αριθμούς. Ολα τα κόμματα έχουν αποφύγει την αυτοκριτική. Μόνο γενικές εκφράσεις περί σφαλμάτων. Ποια όμως είναι τα ομολογούμενα σφάλματα; Ποια ονόματα κρύβονται πίσω από αυτά; Μια εποικοδομητική αυτοκριτική θα έπρεπε να τα περιέχει. Αλλως, είναι υποκριτική και δεν χρησιμεύει για τη μη επανάληψη των σφαλμάτων ή τον παραμερισμό όσων έσφαλαν. Μήπως πρέπει να θυμηθούμε την αρχή του Στέφανου Μάνου, ότι όλες οι προτάσεις για τις οποίες καλούμεθα να αποφασίσουμε πρέπει να συνοδεύονται με αριθμούς και ότι πρέπει να μάθουμε να μετράμε. Μήπως ζητάμε πολλά ως πολίτες; Γιαννης Βογιατζης, Ψυχικό Η Δ. Γερμανία, η χούντα και άγνωστες πτυχές Κύριε διευθυντάΔιάβασα με ενδιαφέρον το πρόσφατο αφιέρωμα στη σελίδα «Ιστορία» της Κυριακής, του κ. Ν. Παπαναστασίου («Η Δυτική Γερμανία και η χούντα») και θα ήθελα να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις. Την εποχή στην οποία αναφέρεται βρισκόμουν στη Γερμανία και ασχολήθηκα κυρίως (βέβαια, όχι μόνος) με την προσπάθεια ενημέρωσης των Γερμανών και άλλων Ευρωπαίων πολιτικών. Από την Ελλάδα έφυγα στις 29.10.67, λίγες ώρες πριν έρθουν να με πιάσουν σπίτι μου. Από ό,τι γνωρίζω, δεν υπήρξε πίεση αριστερών βουλευτών του SPD για διακοπή των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας - Γερμανίας. Το SPD δεν ήταν το μόνο γερμανικό κόμμα εναντίον της χούντας. Η Friedrich Naumann Stiftung του FDP κάλεσε Ελληνες πολιτικούς που ζούσαν στο εξωτερικό (Μυλωνάς, Μητσοτάκης, Λαμπρίας) και άλλους Ελληνες της Γερμανίας για συζήτηση και ενημέρωση με Γερμανούς δημοσιογράφους που ασχολούνταν με το ελληνικό ζήτημα. Το περιοδικό του κόμματος, Liberal, φιλοξένησε πολλές φορές άρθρα κατά της χούντας. Ως προς το αδελφό κόμμα του CDU, το CSU, με αρχηγό τον Strauss, αρχικά ήταν πράγματι υπέρ της χούντας. Αν θυμάμαι καλά, αρχές του 1970, ο Μητσοτάκης επισκέφθηκε στο υπουργείο του τον Στράους. Η συζήτηση κράτησε, νομίζω, πάνω από μία ώρα. Φεύγοντας ο Στράους είπε στον Μητσοτάκη: «Σας ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση που είχαμε, τώρα κατάλαβα, ο Παπαδόπουλος δεν είναι Φράνκο». Και από τότε άλλαξε η στάση του CSU απέναντι στη χούντα. Ως προς το Συμβούλιο της Ευρώπης, δεν υπήρξαν «πιέσεις των Σκανδιναβών και των Ολλανδών», αλλά δύο αποφάσεις, που καταδίκαζαν τη χούντα: α) Της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, που καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πρακτικά και απόφαση 4 τόμοι, τους έχω αλλά βρίσκονται και στο ΑΣΚΙ) και β) της κοινοβουλευτικής συνελεύσεως του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ζητούσε την αποπομπή της Ελλάδας. Αρχικά ο Scheel δεν ήταν υπέρ της αποπομπής, αλλά δέχτηκε πολλές πιέσεις όχι μόνον από το κόμμα του αλλά από την κοινή γνώμη (απεργία πείνας του υφηγητή στο Freiburg Gunar Hering και μετέπειτα καθηγητή στο Giessen και στη Βιέννη) και Ελλήνων πανεπιστημιακών στο Ααχεν (Παπαμαντέλος και άλλοι). Οταν η κυβέρνηση πληροφορήθηκε την αλλαγή στάσης του Scheel αποφάσισε να αποχωρήσει από το Συμβούλιο της Ευρώπης με κωδωνοκρουσίες σε όλη την Ελλάδα.  Τέλος, ως προς τους αντιεξουσιαστές, γι’ αυτούς ήμαστε η απόδειξη της ορθότητας του ισχυρισμού τους, ότι ο καπιταλισμός οδηγεί αναπόφευκτα στη δικτατορία. Αν πηγαίναμε μαζί τους, είναι σίγουρο ότι όλες οι κυβερνητικές πόρτες στην Ευρώπη θα ήταν για εμάς κλειστές. Βασιλης Μαυριδης Ελένη Σκούρα, η πρώτη γυναίκα βουλευτής Κύριε διευθυντάΟφειλόμενη τιμή στην πρώτη γυναίκα βουλευτή. Η κυρία Μαρία Στρατηγάκη («Κ» 23/5) απαντάει στον κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο: «Στη στήλη του (18/5)... Πέρασαν πολλά χρόνια από το 1956 που εξελέγησαν στην Ελλάδα οι πρώτες 2 γυναίκες στη Βουλή». Συχνά πυκνά ακούω και διαβάζω πως η Λίνα Τσαλδάρη (χήρα του Παναγή Τσαλδάρη) ήταν η πρώτη βουλευτής. Πράγματι ήταν η πρώτη γυναίκα υπουργός, Κοινωνικής Πρόνοιας, στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, ΕΡΕ, Ιανουάριος 1956. Ομως, πρώτη γυναίκα στη ελληνική Βουλή ήταν η Ελένη Σκούρα στη Θεσσαλονίκη το 1952. Τότε ίσχυε το πλειοψηφικό και ο Ελληνικός Συναγερμός (Αλέξανδρος Παπάγος) είχε 247 βουλευτές στους 300. Πήρε όλες τις έδρες, όπου ήλθε πρώτο κόμμα. Οταν κενώθηκε μία έδρα στη Θεσσαλονίκη, προκηρύχθηκαν επαναληπτικές, διότι δεν υπήρχαν αναπληρωτές. Υποψήφιοι ήταν η Ελένη Σκούρα του Ελληνικού Συναγερμού και μία γυναίκα από τα κεντρώα κόμματα. Ο Ιωάννης Πασαλίδης (γιατρός γυναικολόγος, Τραπεζούντιος, σπούδασε στην Οδησσό και στη Μόσχα) ήταν υποψήφιος της Αριστεράς. Τις παραμονές των εκλογών ρωτήθηκε από δημοσιογράφους: Πώς αισθάνεστε, κ. πρόεδρε, απέναντι σε δύο γυναίκες αντιπάλους; Και ο μπαρμπα-Γιάννης, πάντα ευφυολόγος, απάντησε: Απέναντι σε δυο γυναίκες, μόνο ένας γυναικολόγος ενδείκνυται! Ιορδανης Β. Παπαδοπουλος, Μαθηματικός-Νομικός, Χολαργός Τι πιο χειρότερο; Επαψαν να τον ακούν Κύριε διευθυντάΠροσπαθώντας να κατανοήσει κανείς τα αποτελέσματα των εκλογών, μπορεί να κάνει τις ακόλουθες παρατηρήσεις: Μερικοί συνεργάτες του πρωθυπουργού κατασπατάλησαν μέρος του πολιτικού του κεφαλαίου. Δεν συνειδητοποίησαν ότι το δικό τους πολιτικό κεφάλαιο τους το παρείχε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας. Για να χρησιμοποιήσουμε τη γνωστή κατσιφάρεια ρήση, ούτε ο θυρωρός δεν θα τους ήξερε χωρίς τον Αλ. Τσίπρα! Μερικά παραδείγματα: Ενας υπουργός, με εξαιρετικά μεγάλη έπαρση, προσπάθησε να ποδηγετήσει τα ΜΜΕ, ως ένας νέος «υπουργός Αλήθειας». Αλλος υπουργός, με αμετροέπεια και ξύλινη γλώσσα («Νέα Ομιλία»), εκστομίζει fake news σαν να είναι αλήθειες. Αλλος υπουργός, με ύφος και ήθος ενός καουμπόι στην Αγρια Δύση, εκστομίζει ύβρεις στους πάντες. Ο κ. Αλ. Τσίπρας, βέβαια, θα έχει ήδη επιμερίσει την κατασπατάληση του πολιτικού του κεφαλαίου. Σίγουρα θα έχει ήδη καταλάβει, επίσης, το κόστος και των δικών του πολιτικών επιλογών, όπως π.χ. η συνεργασία με τον Π. Καμμένο.  Ολα αυτά συνέβαλαν ώστε πολίτες να σταματήσουν να τον ακούν και να τον προσέχουν – they have switched off, για να χρησιμοποιήσω την έκφραση που κατά τον ίδιο περιγράφει τη συμπεριφορά των υπουργών Οικονομικών των άλλων κρατών-μελών της Ε.Ε. προς τον Γ. Βαρουφάκη. Και αυτό είναι, εντέλει, η μεγαλύτερη ήττα του κ. Αλ. Τσίπρα. Λευτερης Σπιθας, Αγία Παρασκευή Παρέμβαση δαίμονος στη γραφή αριθμών Κύριε διευθυντάΣε επιστολή μου (6/6/2019) σχετικά με τη χρήση κομμάτων και τελειών στην αναγραφή αριθμών, ο δαίμων εσφαλμένα προσαρμόστηκε στη διεθνή γραφή των αριθμών. Η ορθή επανάληψη της εσφαλμένως αναγραφείσης φράσης είναι η εξής: Η google στη μετάφραση της φράσης «ο σωστός αριθμός είναι 1, 512» στα αγγλικά δίνει «the correct number is 1, 512» (εδώ εσφαλμένα γράφτηκε στη δημοσιευθείσα επιστολή μου 1. 512) και αντιστοίχως στην αντίστροφη μετάφραση από τα αγγλικά στα ελληνικά. Δηλαδή, η ελληνική φράση αναφέρει ως σωστό αριθμό το ένα και μισό περίπου και στην αγγλική φράση ο αριθμός έγινε χίλια πεντακόσια δώδεκα! Δηλαδή, και ο δαίμων συνηγορεί στην υιοθέτηση της διεθνούς γραφής των αριθμών, αφού και αυτός... μπερδεύτηκε! Μαρια Γκουμα, Π. ΦάληροLet's block ads! (Why?)