Ποιος χρειάζεται αυτοκριτική;Κύριε διευθυντάΤο να καταδικάζει ένας υπουργός Παιδείας την επίθεση κουκουλοφόρων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας είναι αυτονόητο. Αυτό που δεν είναι αυτονόητο είναι να αναιρεί, στην ουσία, ο ίδιος υπουργός αυτή την καταδίκη, αποδίδοντας ευθύνες στον... πρύτανη και προτρέποντάς τον να κάνει αυτοκριτική επειδή το Πανεπιστήμιο γίνεται κατ’ επανάληψιν στόχος βιαιοτήτων!Πολύ σωστά ο συνεργάτης σας Πάσχος Μανδραβέλης (28 Δεκ. 2017) στιγματίζει την εξοργιστική αυτή λογική. Συμβατή με τη λογική αυτή θα ήταν και η αναζήτηση ευθυνών από τον καθηγητή κ. Αγγελο Συρίγο που τόλμησε να παρατηρήσει κάποιον «φοιτητή» επειδή κατέστρεφε την περιουσία του Δημοσίου, ρυπαίνοντας τους τοίχους. Θα έπρεπε, άραγε, και αυτός να κάνει την «αυτοκριτική» του επειδή δεν σιώπησε (όπως όλοι οι άλλοι) και πλήρωσε την αυθάδειά του με τον ξυλοδαρμό του και την εν συνεχεία στοχοποίηση-προγραφή του από τους «φοιτητές»;Η θέση του υπουργού είναι ακόμη πιο εξοργιστική επειδή ο κ. Γαβρόγλου δεν είναι ο οποιοσδήποτε πολιτικός αλλά ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γνωρίζει (ή τουλάχιστον όφειλε να γνωρίζει) τις επιπτώσεις της, έστω και μερικής, δικαίωσης των αντικοινωνικών και αντιδημοκρατικών πράξεων, όταν αυτή η δικαίωση προέρχεται από αυτόν που έχει το θεσμικό καθήκον προστασίας της νομιμότητας και του ακαδημαϊκού ήθους στα πανεπιστήμια.Ο κ. Γαβρόγλου προτρέπει τους συναδέλφους του σε αυτοκριτική. Την αυτοκριτική, όμως, τη χρειάζεται, περισσότερο από όλους, ο ίδιος.Γιωργος Ν. Χριστοδουλου, Ομότιμος Καθηγητής Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής της Παγκόσμιας Ψυχιατρικής Εταιρείας«Ευχαριστούμε από την Τσακάλωφ»Κύριε διευθυντάΤο θαυμάσιο άρθρο του Νίκου Βατόπουλου, καθώς και το εξίσου εξαιρετικό χρονογράφημα της Γιούλης Επτακοίλη έδωσαν μια αχτίδα ελπίδας στους απελπισμένους κατοίκους της οδού Τσακάλωφ.Ευχαριστούμε από καρδιάς τους δύο εκλεκτούς δημοσιογράφους της «Καθημερινής» που δεν δίστασαν να εκφράσουν τη δυσφορία τους και να πούνε την αλήθεια για την αισχρή κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας, στις μέρες του δημάρχου και πρώην Συνηγόρου του Πολίτη, κ. Γιώργου Καμίνη.Το ερώτημα όλων μας είναι για ποιους πολίτες συνηγορεί ο κύριος δήμαρχος, γιατί καθόλου δεν μας πείθει πλέον το «καλβινιστικό» και άκρως υποκριτικό του ύφος.Στα ερωτήματα των δημοσιογράφων απάντησαν οι «δημοτικές αρχές» για νέα μέτρα που πρόκειται δήθεν να εφαρμοστούν, αλλά δεν είχαν την ειλικρίνεια να παραδεχτούν πως εκείνοι και μόνο εκείνοι ευθύνονται για τις 15 άδειες που έχουν δοθεί για μπαρ, ψησταριές και νυχτερινά κέντρα, στον πεζόδρομο της οδού Τσακάλωφ. Φυσικά αν γεμίσει ο δήμος όλη την Αθήνα με τραπεζοκαθίσματα από τα οποία λαμβάνει αδρές εισπράξεις θα λυθεί το ταμειακό του πρόβλημα. Ποιον κοροϊδεύουν;Τον Οκτώβριο, οι κάτοικοι της οδού Τσακάλωφ προσκαλέσαμε τον δήμαρχο Αθηναίων να περάσει ένα ευχάριστο σαββατόβραδο μαζί μας. Του είπαμε πως θα έχει τη χαρά να ακούσει βάρβαρη μουσική στη διαπασών μέχρι τις 5 το πρωί, αλλά για να είμαστε εντάξει απέναντί του, του επισημάναμε επίσης ότι στην περίπτωση πυρκαγιάς ή ασθένειας δεν θα μπορούσε να πλησιάσει ούτε το πυροσβεστικό όχημα ούτε το ασθενοφόρο. Κατόπιν αυτού, φυσικά ο γενναίος δήμαρχος δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μας. Ευχαριστούμε για την κατανόηση.Δαφνη Οικονομου, Ελευθερια Λεωνιδα, ΚολωνάκιΥπουργός, πρύτανης και Οσκαρ ΟυάιλντΚύριε διευθυντάΙδιαίτερα με έχει προβληματίσει η πρόσφατη αντιπαράθεση του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου με τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Αχιλλέα Ζαπράνη, με αφορμή τον όρκο περί αριστείας, στο κείμενο του Πανεπιστημίου που μοιράστηκε στους πρωτοετείς φοιτητές (διατυπωμένο όπως το ανάλογο κατά την υποδοχή των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Harvard, προκειμένου οι νέοι φοιτητές να αισθανθούν ότι ανήκουν σε μία νέα οικογένεια).Το επίμαχο κείμενο είναι διατυπωμένο ως εξής: «Εμείς οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, καθώς ξεκινάμε τις σπουδές μας, διαβεβαιώνουμε ότι θα συνδράμουμε στη γνώση, θα διατηρήσουμε τις αξίες του Πανεπιστημίου και θα υιοθετήσουμε τη νοοτροπία της αριστείας μέσα από τη μελέτη και την έρευνα. Διαβεβαιώνουμε ότι θα φροντίσουμε να δρούμε, μέσα κι έξω από το Πανεπιστήμιο, με αξιοπρέπεια και ήθος, και θα συμβάλλουμε στη διατήρηση ενός περιβάλλοντος ποιότητας, ελευθερίας, δημοκρατίας, αξιοκρατίας και προσωπικής ανάπτυξης».Ο κ. υπουργός απάντησε με μία ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωση στον πρύτανη και πρότεινε να διαβαστεί, ενώπιον των φοιτητών, άλλο κείμενο, το οποίο μεταξύ άλλων θα λέει: «Δεν θα χρησιμοποιώ εμπρηστικές εκφράσεις στις συνεντεύξεις μου (αφού η ελληνική γλώσσα διαθέτει πλούτο ώστε να εκφράζομαι με ευπρέπεια), δεν θα στέλνω επιστολές σε συναδέλφους μου πρυτάνεις που με γελοιοποιούν, δεν θα διδάσκω σε εννέα μεταπτυχιακά, δεν θα καλώ κάθε λίγο την αστυνομία στο Πανεπιστήμιο, δεν θα ζητήσω από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να διαβάζουν κείμενα που τους στέλνω, μιας και η αρλουμπολογία πρέπει να έχει όρια», κ.λπ. κ.λπ.Τα πιο πάνω, με ελεύθερους συνειρμούς, με οδηγούν σε σκέψεις, μεταξύ άλλων σχετικές με τη «δύναμη» των λέξεων που χρησιμοποιούνται.Είναι, κατ’ αρχήν, φανερό ότι οι δύο πλευρές έχουν διαφορετική οπτική σχετικά με το νόημα των σπουδών, κάτι που αντανακλά και την εποχή που ζούμε. Μία εποχή που θέλει τη σπουδή να απεκδύεται το ανθρωπιστικό της περιεχόμενο και να εξυπηρετεί, και μόνο, τις «ανάγκες» της οικονομίας. Ως προς αυτό, το τι ο καθένας επιθυμεί να διαβάζει, να μαθαίνει, και να χρησιμοποιεί στη ζωή του, θα έπρεπε να είναι ένα βαθύ ανθρώπινο δικαίωμα (μέσα στον χώρο της ελευθερίας) και όχι μόνο υποβολιμαίο (μέσα από την όποια δοτή σκοπιμότητα). Ο Οσκαρ Ουάιλντ λέει: «Είναι ανόητο να υπάρχουν αυστηροί και αλύγιστοι κανόνες για το τι πρέπει κανείς να διαβάζει και τι όχι. Η μισή από τη σύγχρονη μόρφωση πηγάζει από κείνα που δεν θα ’πρεπε κανείς να διαβάζει…».Κατά τα άλλα, και πάλι με ελεύθερους συνειρμούς, οδηγούμαι στον… Κομφούκιο, ο οποίος λέει: «Οταν οι λέξεις χάνουν το νόημά τους, η ελευθερία κινδυνεύει».Ανδρέας Κωσταλας, Ιατρός, Αθήνα«Ετσι αντιμετωπίζουν τη ναυτιλία μας»Κύριε διευθυντάΘα γνωρίζετε βέβαια ότι η ποντοπόρος ελληνική εμπορική ναυτιλία είναι ο δεύτερος μετά τον τουρισμό τομέας εσόδων, και τούτο χωρίς κανένα κόστος από το κράτος, το οποίο παντελώς αδιαφορεί για την ύπαρξή της.Το ΥΕΝ είναι το προτελευταίο σε κατάταξη υπουργείο της κάθε κυβέρνησης, βασικός λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν «μίζες», γι’ αυτό και οι υπουργοί του συνήθως είναι τα «ρετάλια» της κάθε κυβέρνησης.Αφορμή για τα ανωτέρω μού έδωσε δημοσίευμα σε χανιώτικη εφημερίδα που μας πληροφορεί ότι στην Ακαδημία Μηχανικών Χίου, για 300 σπουδαστές οι καθηγητές είναι έξι, οι χορηγίες για το κτιριακό είναι από τους εφοπλιστές και η σίτιση από τη μητρόπολη!Το θέμα της ναυτιλίας είναι τεράστιο, δεν αντιμετωπίζεται με μια σύντομη επιστολή, αξίζει να ερευνηθεί σε βάθος, θα εκπλαγείτε από την τεράστια δύναμη που έχει.Μαριος Χριστοφοριδης, Π. Ψυχικό