Ο Στρατής δεν ασχολείται με αερολογίες και Θείες κοινωνίες....
Όσοι μπορείτε με μια ελάχιστη δωρεά βοηθήστε την Αγκαλιά, το έργο των παιδιών εκεί ξεπερνά το δυνατό και αξίζουν την συμπαράσταση μας. |
|||
ο στρατης ειναι χωριανος μου και ναι ρε παιδια ειναι παλικαρι, να φανταστητε οτι το συναφι των παπαδων δεν τον γουσταρη γιατι τους χαλα την πιατσα, και εχει βοηθηση πολυ κοσμο ελληνες και μεταναστες.
|
|||
Μπράβο τους, δίνουν το καλό παράδειγμα στους υπόλοιπους παπάδες. Δώστε και στοιχεία επικοινωνίας για όσους μπορούν να συνεισφέρουν. Το μόνο που βρήκα είναι ένας ιστότοπος πληροφόρησης
http://enoriakeramiou.weebly.com/mukappaomicron-alphagammakappaalphalambdaiota940.html |
|||
Μπράβο στον άνθρωπο. Αν είναι παπάς κι αν δεν είναι, καμιά σημασία δεν έχει. Άνθρωπος είναι, αυτό μόνο μετράει.
|
|||
Αν ενδιαφέρεται κάποιος μπορεί να μιλήσει με τον Γιώργο καθε μερα μεσα απο τη σελιδα του ενημερωνει, δυναμώνει και μας εμψυχωνει με το μεγαλειο της καρδιας του. https://www.Facebook .com/mko.aggalia?fref=nf&__nodl
|
|||
Απο τον Γιωργο Eνημέρωση 6/7/2015. Το βιβλιαράκι της μικρής Γκαρντένια.
Το πρωί ταϊσαμε βιαστικά τους 30 περίπου ανθρώπους που διανυκτέρευσαν στην Καλλονή : είχαμε νέα από Μόλυβο πως έχουν έρθει περισσότεροι. Μέχρι το μεσημέρι όπως μπόρεσε ο καθένας από τους βραδινούς είχε φύγει. Το απόγευμα ήρθαν τέσσερα παλλικάρια από Αφγανιστάν. Κάθισαν λίγο να ξεκουραστούν, είδαν γύρω τους : η Αγκαλιά ήταν σε κακά χάλια. Δεν προλαβαίναμε να καθαρίσουμε και φώναξα μια εθελόντρια μήπως μπορεί να βοηθήσει. Το απόγευμα με πήρε τηλέφωνο. Είχε πάει Αγκαλιά και τα είχε βρει όλα πεντακάθαρα. Οι τέσσερις με είχαν πάρει χαμπάρι πως είχα αγχωθεί και αποφάσισαν, δίχως να μου πουν κουβέντα, να αναλάβουν δράση μόλις έφυγα. Πρέπει να τους πήρε πάνω από τέσσερις ώρες γιατί τόσο καθαρή η Αγκαλιά δεν έχει υπάρξει ποτέ. Αυτό λοιπόν για όσους γκρινιάζουν πως οι πρόσφυγες δεν έχουν την κουλτούρα της καθαριότητας, ξεχνώντας το πόσο εύκολα ένας κυνηγημένος άνθρωπος γίνεται αγρίμι...Το βράδυ η Αγκαλιά γέμισε αρκετά και από τις μερίδες που δόθηκαν υπολογίζουμε πάνω από εκατό άτομα. Το απόγευμα με πήρε τηλέφωνο Αγγλίδα φίλη από το Μόλυβο. Στον δρόμο ένα γκρουπ κάνει σήμα στα αυτοκίνητα να σταματήσουν γιατί μια ηλικιωμένη που έχουν μαζί τους, δεν μπορεί πια να περπατήσει και έχει πέσει στον δρόμο κλαίγοντας. Τιμημένα γερατειά...να είσαι γέρος και να πρέπει να πάρεις το δρόμο μακριά από το σπίτι σου και από τα ειρηνικά τέλη που προσδοκείς. Και εδώ τίθεται ξανά το θέμα. Τις τελευταίες δυο μέρες δυο εθελοντές έχουν πάει αυτόφωρο γιατί επέλεξαν να βοηθήσουν ανθρώπους που έλιωναν στον δρόμο, οικογένειες και γέροντες. (Αυτόφωρο από τη ρίζα fwr = κλέφτης, τι έκλεψαν άραγε ετούτοι;) Οι μπάτσοι αφού έλυσαν το έγκλημα παντού και οι εισαγγελείς αφού πάταξαν τη διαφθορά είπαν να ασχοληθούν και με τα λεπτότερα νομικά ζητήματα της χώρας...Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια το οποίο περιέχει και ρύθμιση για μεταφορά προσφύγων και το οποίο θα σταματήσει να θεωρεί την ανθρωπιά ποινικό αδίκημα έχει ψηφιστεί επί της αρχής μα η Βουλή έχοντας σταματήσει να νομοθετεί εδώ και μέρες δεν το έχει ακόμα κατακυρώσει. Έτσι, οι Σωτήρες Ράμπο της κοινωνίας μας είπαν να βγάλουν το ρατσισμό και τα συμπλέγματά τους πάνω στους αλληλέγγυους. Κάνουμε υπομονή, στεκόμαστε κοντά σε όσους έχουν συλληφθεί και δηλώνουμε εντελώς αποτροπιασμένοι για αυτό που συμβαίνει. Αυτές τις μέρες έχουν φτάσει και κούτες από φίλους μας. Δεν έχουμε προλάβει να τις ανοίξουμε όλες. Μέσα έχει εφόδια και πολλή αγάπη που μας δονεί τα ακροδάχτυλα και μας κάνει να νιώθουμε λιγότερο μόνοι μέσα σε ετούτη την αναλγησία. Σήμερα ένα μικρό Συριάκι (Γκαρντένια το μυρωδάτο της όνομα) μου έκανε δώρο ένα μικρό Κοράνι. Η μαμά της μου είπε να το κρατήσω και να θυμάμαι πως το είχε πάνω της η μικρή Γκαρντένια όταν ήταν μέσα στη βάρκα και όταν έπεσε μέσα στο νερό. "Για κοίτα το, ακόμα μουλιασμένο από τη θάλασσα είναι". Ένα μικρό πράσινο, βρεγμένο βιβλιαράκι που ήταν στο στήθος ενός μωρού πρόσφυγα, ακριβώς πάνω από εκεί που η καρδιά του μέσα στο ψύχος του σκοτεινού νερού χτυπούσε πεισματάρικα να ξεφύγει από τον πόλεμο και τον θάνατο...Ο ήλιος θα βγει πάλι αύριο με ή χωρίς εμάς. Αύριο είναι μια άλλη μέρα. |
|||
Eνημέρωση4/7/2015. Αυτό το καλοκαίρι είναι από δυσκολότερα που έχουμε περάσει στην Αγκαλιά. Σήμερα ήταν μια μέρα κόλαση. Από το πρωί έως και αυτήν την ώρα έχουμε δεχτεί πάνω από 350 πρόσφυγες. Απολύτως δύσκολες περιπτώσεις : πάρα πολλά μωρά και παιδιά, πολύ κούραση και μεγάλος εκνευρισμός. Ήταν η πρώτη φορά στην Αγκαλιά που αναγκαστήκαμε να παρακαλέσουμε έφηβους και άντρες να βγουν από το κτήριο ώστε να στεγάσουμε αποκλειστικά γυναικόπαιδα. Η ανάγκη για φάρμακα πιεστική, μα πως να κάνεις διάγνωση και πως να δεις τον καθένα ξεχωριστά; Το πρωί η Κατερίνα ήταν στην Αγκαλιά 3 ώρες περίπου, μεσημέρι κατέβηκα για καθαριότητεςκαι για συνάντηση με ανθρώπους της Ύπατης Αρμοστείας και το βράδυ πάλι όλη η ομάδα μέχρι πριν δέκα λεπτά. Πέρασαν τα μεσάνυχτα όμως, πέρασε η μέρα και τουλάχιστον μας παρηγορεί το ότι αυτοί οι άνθρωποι έφαγαν και που όλα τα μωρά και παιδιά κοιμούνται σε στεγασμένο χώρο. Λάβαμε και ένα μήνυμα σήμερα από αυτά που δύσκολα ξεχνάει κανείς όσο ζει. Μια φωτογραφία με δυο κοριτσάκια που κοιμούνται σε ένα κρεβάτι. Από κάτω ένα λιτό κείμενο : "Γειά σου Αγκαλιά. Είμαι ο Χαμίντ Λ., είχαμε κοιμηθεί στην Αγκαλιά μαζί με τα κοριτσάκια και την γυναίκα μου πριν δυο μήνες. Είμαστε πλέον στο Παρίσι, στο σπίτι του αδερφού μου, το ταξίδι μας τελειώνει εδώ, δόξα το Θεό καλά. Σας στέλνω τη φωτογραφία αυτή γιατί θέλω να δείτε πως τα παιδιά μου κοιμούνται σε κρεβάτι μετά από έξι μήνες ύπνο στο πάτωμα. Χτες θυμόμασταν και λέγαμε για το πέρασμά μας από την Αγκαλιά και θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε.με αυτήν την φωτογραφία. Μας βοηθήσατε να φτάσουμε στον προορισμό μας, θα σας θυμόμαστε για πάντα". Δεν μπορώ να μοιραστώ από εδώ τα συναισθήματά μας για αυτό το μήνυμα και αυτήν την φωτογραφία. Είναι κάτι πέρα από τις δυνάμεις μου, είναι τεράστιο. Είμαστε όλοι λιώμα αλλά νιώθουμε πως ίσως και να έχει κάποιο νόημα τελικά όλο αυτό. Η Ελένη στην προσπάθειά της να φορτώσει μόνη της νερά στραμπούληξε το πόδι της (άσχετο). Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.
|
|||
να ένας Θεος.
|
|||