Ταξίδι
Για μια συνάντηση μονάχα εύχομαι Στου Νέπτωνος τις κόρες , τις όμορφες Νηρίδες. Εκεί που πας στο λέω πως έρχομαι Να μελετήσουμε μαζί ξανά, τους χάρτες , τις γραφίδες. Να περάσουμε αντάμα , την Διώρυγα του Σουέζ Και συ στο Σαρμελέχ να έμενες για μια μποτίλια κώνειο Στης Bast , το μαύρο σπίτι , με τα σαριά τα μπέζ Κι ύστερα να σε βρω στο port , με φυλαχτό ζιρκόνιο. Αργότερα στην Πουέμπλα , τορτίγια , μάτε και κιθάρα Και μελαμψά κορίτσια να χορεύουν ρυθμικά Στους ήχους της κλακέτας , κι οι amigos να καπνίζουνε τσιγάρα. Και σαν τελείωννε η χαρά να φεύγαμ' ο καθείς με μια μικρή ναζιάρα. Τέλος Ελλάδα , πατρίδα μας πικρή. Τώρα σκληρό κρεβάτι και καντήλι Ωραία μου φάνηκ' η ζωή , μα ήτανε μικρή Και ούτε βίρα πια , αντένες και μαντήλι... Και τα γιατάκια μας , τριαντάφυλλο κι οξιά Και τα σεντόνια μας , μετάξι και σατέν Οι κοπέλες πλέον δε στέλνουνε φιλιά Τώρα οδεύουμε στις πύλες του Rodin. |