"Σε είδα στην μεγάλη φιλοευρωπαϊκή διαδήλωση της Πέμπτης στο Σύνταγμα. Ήσουν πανέμορφη, με ξανθά μακριά μαλλιά και καλλίγραμμο σώμα. Φορούσες μία σικάτη εφαρμοστή μπλούζα γνωστής μάρκας και καυτή μίνι φούστα, απ' την τελευταία κολεξιόν του Ζάρα. Εξαιρετικά πέδιλα με δωδεκάποντο τακούνι, τέλεια απομίμηση Μανόλο Μπλάνικ.
Είχες ευρωπαϊκή φινέτσα και θεσπέσιο χαμόγελο που θύμιζε πρωταγωνίστρια του Sex and the city – η Κάρι Μπράντσο του Παπάγου. Μιλούσες με τις φίλες σου άπταιστα λαρισιώτικα με μία πολύ σέξι οξφορδιανή προφορά. Στο ένα χέρι κρατούσες σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο άλλο πικέτα που έγραφε σε προσεγμένα αγγλικά: “No to lafazanian teror/ Death to the public servants/ I am Europea”. Φώναζες με πάθος αντικυβερνητικά συνθήματα και υπέρ της τρόικας. Ταυτίστηκα πλήρως
Σε ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα, είπα από μέσα μου “να μία αδελφή ευρωπαϊκή ψυχή που θέλω να δώσω μαζί της αυτόν τον όμορφο αγώνα κατά της ερυθρής τρομοκρατίας”.
Ήμουν έτοιμος να έρθω να σου μιλήσω για να γνωριστούμε.
Εκείνη όμως τη στιγμή εμφανίστηκε στην πλατεία το ίνδαλμα μου, ο Άδωνις Γεωργιάδης, τον οποίο θεωρώ τον μεγαλύτερο Έλληνα πολιτικό στην ιστορία, μετά τον Αργύρη Ντινόπουλο.
Ένας ευπατρίδης, γνήσιος ευρωπαϊστής – η ενσάρκωση του διαφωτισμού, του ορθού λόγου και της μετριοπάθειας.
Έσπευσα μία στιγμή να βγάλω μερικές σέλφι μαζί του, όταν όμως τελείωσα είχες χαθεί μέσα στο πλήθος.
'Έψαξα επί ώρες όλη την πλατεία αλλά δεν κατάφερα να σε εντοπίσω. Έφυγα απογοητευμένος και από τότε δεν μπορώ να σε βγάλω απ' το μυαλό μου.
Μας φαντάζομαι στην Αίγλη του Ζαππείου να βρίζουμε παρέα τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να χλευάζουμε τον Στρατούλη και να πετάμε βελάκια στη φωτογραφία της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Ονειρεύομαι να κάνουμε μετριοπαθή έρωτα στο δρύινο υπέρδιπλο κρεβάτι μου, ακούγοντας Άρη Πορτοσάλτε ή Μπάμπη Παπαδημητρίου στον ΣΚΆΙ.
Θα σε περιμένω τη Δευτέρα στο Roof Garden του Μεγάλη Βρετάνια, πριν τη νέα μεγαλειώδη συγκέντρωση των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Θα κρατάω το τελευταίο τεύχος του Athens Review of Books για να με γνωρίσεις.
Είμαι σε απόγνωση, αν δεν έρθεις μπορεί να κάνω καμία τρέλα.
Μέχρι και να ταχθώ υπέρ της ρήξης.
Χωρίς εσένα το ευρώ δεν θα έχει πλέον καμία αξία."
Δημήτρης Τσίρκας