Kuro Siwo
Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο, δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια. Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο. Πέρ’ απ’ τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα, χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια. Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια που σου `πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ’ ανάβει, χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει, κι ο λόγος της μες’ το μυαλό σου να σφυρίζει, "ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; " Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κι έχει χαλάσει. Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη. Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι κι ο πίθηκος που `χα με κούραση γυμνάσει. Η λαμαρίνα! ...η λαμαρίνα όλα τα σβήνει. Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζωνη κι συ κοιτάς ακόμη πάνω απ’το τιμόνι, πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι. " Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή «Πούσι» (1947). Είναι το δεύτερο ποίημα της συλλογής και είναι αφιερωμένο στον ηθοποιό Γιώργο Παππά. " " Στο ποίημα εναλλάσσονται διάφορα γραμματικά πρόσωπα. Συγκεκριμένα όταν στο κείμενο αναπτύσσεται ο βασικός αφηγηματικός ιστός, ο ποιητής χρησιμοποιεί τριτοπρόσωπη αφήγηση. ( π.χ. 1η στροφή) Όταν όμως, ο ποιητής επινοεί ένα άλλο πρόσωπο, που λειτουργεί ως αποδέκτης των λόγων του, χρησιμοποιεί το β΄ ενικό πρόσωπο (π.χ. 2η στροφή). Στην ουσία, βέβαια, αυτό το άλλο πρόσωπο, στο οποίο τυπικά απευθύνεται ο ποιητής, ταυτίζεται με τον ίδιο. Το ποιητικό υποκείμενο, απευθυνόμενο στον εαυτό του, ακούει τη δική του φωνή(= λόγος εις εαυτόν). Μ’ αυτή την τεχνική υποδηλώνει τη μοναξιά του. Άλλοτε πάλι αξιοποιείται άμεσα το α΄ ενικό πρόσωπο (= οι δυο μου παπαγάλοι/ είχα με κούραση γυμνάσει) ή και το α΄ πληθυντικό (μας έσφιξε το Kuro Siwo), όταν επιδιώκει να δώσει στο ποίημα μια καθολικότητα. Αυτή η εναλλαγή των γραμματικών προσώπων, δίνει στο κείμενο μια αφηγηματική ζωντάνια και αποτρέπει τη μονοτονία χωρίς να προκαλεί καμιά σύγχυση. Παράλληλα, στο ποίημα ακούγεται και μια άλλη φωνή (ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι;) που αντηχεί μέσα στο ποιητικό υποκείμενο ως φωνή ερωτικής μνήμης. Η φωνή καταγράφεται σε ευθύ λόγο αλλά το πρόσωπο που τη λέει είναι μια παρουσία της μνήμης." Η Γέφυρα του Αδάμ ή Γέφυρα του Ράμα ή Ράμα Σέτου |
|||
στη φωτο φαινεται η γεφυρα του Αδαμ (περα απ τη γεφυρα του Αδαμ στη Νοτιο Κινα) στη πραγματικοτητα ειναι αναμεσα στην Ινδια και την Κευλανη
|
|||
συγχαρητηρια για αυτη φωτογραφια. ειναι μαγικη .εγω σαν ασυρματιστης ειχα διαβει αυτο το στενο πολλες φορες. και η επαφη γινοταν εκεινα τα χρονια με τους τοπικους σταθμους ασυρματου...επανδρωμενους με ''ανθρω
|
|||
πινο δυναμικο και οχι με συστηματα computers ...απροσωπα ..ευχαριστω για την φωτογραφια ..
|
|||
Γεια σου Πέτρο, κι εγώ από ναυτική οικογένεια είμαι πάππου προς πάππον, μικρή κι εγώ ήθελα να γίνω ασυρματίστρια, τελικά έγινα φιλόλογος :) έμεινα αυτό που λέει ο ποιητής" ιδανική εράστρια" των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων ..
|
|||
Kαλησπερα σε 1 παραλιγο συναδελφο..ισως καλλιτερα που εγινες φιλολογος αννα μου. γιατι το επαγγελμα ειχε ημερομηνια ληξης δυστυχως...Παντως οι εμπειριες που ειχα 30 χρονια. αναντικαταστα στατες....
|
|||
Είναι όντως παράξενα τα φανάρια και δεν τα βλέπεις με το πρώτο λόγω ενός φαινομένου που δημιουργεί θολουρα στήν ατμόσφαιρα...η 12-04 εφιάλτης στα μάτια ενός νέου ανθυποπλοιάρχου χωρίς τα μαγικά ρανταρ της εποχής μας σε ενα φορτηγό με κρενια κατασκευής 1976.....το 1995 τότε που ο Στάθης ο μαρκόνης μου έκανε παρέα σε αυτές τις ατελειώτες βάρδιες στούς ωκεανούς.
Τότε που το τσιμπούκι του Στάθη με τον μεθυστικό καπνό του τύλιγε τα κορμιά μας στήν γέφυρα....αξέχαστες ναυτικές περιπέτειες για δαιμονισμένους καιρούς και αιμοσταγείς κανίβαλους στην Σοκωτρα και στα Μουρια.....και φυσικά για απίστευτες ερωτικες ιστορίες,τότε που ο έλληνας νάυτης της 12-04 σου έφτιαχνε ζεστό ελληνικό καφεδάκι και ο μαρκόνης απαραίτητος πάντα αφού η θέση του του προκαλούσε συχνά αυπνίες και πονοκεφάλους... |
|||
νικολα ειλικρινα συγχαρητηρια για την παρατηρηση σου ....
|
|||
Σας ευχαριστώ αν και δεν ήταν κάτι που άξιζε συγχαρητήρια...η ζωή μου μέσα απο τα φορτηγά ποντοπόρα πλοία....μια απλή ανάμνηση που δυστυχώς θα μείνει ανάμνηση...καλημέρα
|
|||