Δεν είναι πολύ σχετικό με το φόρουμ, αλλά είναι πολλές φορές που αναρωτήθηκα αν υπαρχει γονίδιο της "αμφιβολίας" (οχι αποκλειστικά για τα θεία) . Μου φαίνεται περίεργο που σε κάποιους ανθρωπους υπάρχει εντονα ενώ σε κάποιους άλλους σχεδόν καθόλου. Κανένας να μου δώσει μια επιστημονική απάντηση;
|
|||
Επιστημονική; Αμφιβάλλω αν χρειάζεται!
|
|||
(θα έλεγα ότι είναι περισσότερο θέμα ανατροφής και διαπαιδαγώγησης. μπορεί κάλλιστα ένα παιδί να ξεκινήσει περίεργο για τα πάντα - και τα περισσότερα είναι - και στην πορεία να "αδυνατίσει" αυτή του η περιέργεια, μέσα σε ένα στείρο περιβάλλον χωρίς ερεθίσματα ή και με καταπίεσή τους.)
|
|||
Η αντιστοιχα να δυναμώσει. Ο Κάρλιν πχ όπως πολλοι άλλοι μεγάλωσαν σε αυστηρά θρησκευτικό περιβάλλον, όπως πολλοί αλλοι αλλά κάτι σε αυτόν έσπασε μεσα του,
|
|||
Μπορεί το γονίδιο να υπάρχει αλλά να περιορίζεται σε ορισμένους τομείς κ σε άλλους να μη θεωρεί ότι υπάρχει λόγος να συνεχίζει.
|
|||
Το παραπάνω σε συνδιασμό με το περιβάλλον,ισως...
|
|||
Κριτικη σκεψη λεγεται...και υπαρχουν πολλοι τροποι να την αναπτυξεις. Οι θετικες επιστημες ειναι ενας τροπος
|
|||
Μην ξεχνάς τα προσωπικά βιώματα του καθενός.. Ίσως έχει τόσα να σκεφτεί που το τελευταίο που τον απασχολεί είναι το θέμα της ύπαρξης ή όχι Θεού (σε αυτήν την περίπτωση ας πούμε)
|
|||
Με πρόλαβε ο Chronis Kod.
Περιβάλλον, εκπαίδευση και I.Q. Επίσης: http://www.medicaldaily.com/are-children-gullible-age-5-kids-begin-doubt-confident-liars-306614 |
|||
Καποιοι επιλέγουν να την αναπτύξουν κάποιοι άλλοι μένουν "προβατα" Γιατι;
|
|||
Περιβάλλον
|
|||
Μόνο;
|
|||
Κατά κύριο λόγο
|
|||
Μετά έρχεται η εκπαίδευση, στην οποία παίζει και εκεί ρόλο το περιβάλλον.
|
|||
Και ο μιμιτισμός παιδιά...
|
|||
Δεν βγαίνουν όλοι από το ίδιο περιβάλλον και την ίδια εκπαιδευση με τα ιδια μυαλα
|
|||
Στην Ελλαδα μαθαινουμε με παπαγαλια. Η μαλλον δε μαθαινουμε χεχε.. Εξω σε πιεζουν να εχεις κριτικη σκεψη, να κανεις εργασιες μεγαλες απο μικρες ταξεις. Στροφαρει το μυαλο, σκεφτεται διαφορες εκδοχες και οσο διαβαζεις πιστευω μεγαλωνει και η περιεργεια να μαθεις κι αλλα. Να μην δεχεσαι οτι σου σερβιρει ο καθενας.
|
|||
Δεν λεω οτι ολοι εξω εχουν κριτικη σκεψη, αλλα σε μεγαλυτερο βαθμο σιγουρα.
|
|||
Δες το ως εξής:
Το παιδί μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον, χριστιανικό ή όχι δεν μας ενδιαφέρει ακόμα, αλλά, από εκείνο το περιβάλλον, το μόνο που μπορεί να πάρει ως ερέθισμα είναι η μπάλα, οι βρισιές, η μετριότης γενικώς. Πώς ακριβώς θα βγει αυτό το παιδί; Θα το ενδιαφέρει το διάβασμα; Η μελέτη; Η σκέψη; Η δημιουργία; |
|||
Δεν θα το έλεγα αμφιβολία, αλλά ένα αμιγώς ανθρώπινο χαρακτηριστικό - την περιέργια και νάγκη για μάθηση και γνώση. Κάτι που καταπατάμε στα παιδιά αναγκάζοντάς τα να εγκαταλείπουν την δημιουργικότητα και να ασπάζονται την παπαγαλία. Νομίζω ότι κατά βάθος αυτό είναι που σπρώχνει και αρκετούς στην θρησκεία (δες: θεός των κενών), άσχετα αν υποπέπτουν σε λογικά παραπτώματα.
|
|||
προσωπικά νομίζω πως υπερ-εκτιμούμε την ικανότητά μας ως γονείς να "μάθουμε" στα παιδιά μας αυτά που θεωρούμε σωστά. Νομίζω, τελικά, υπερέχει το πώς είναι το παιδί από τη φύση του (π.χ. το DNA?). Υπάρχουν για παράδειγμα πολλές περιπτώσεις που οι γονείς είναι κάπως, και το παιδί, τελικά αποφασίζει να γίνει 180 μοίρες διαφορετικό... Νομίζω το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εκθέσουμε το παιδί σε όση περισσότερη γνώση γίνεται, να του μάθουμε να ψάχνει να βρίσκει ότι δεν γνωρίζει, να το μάθουμε να σκέφτεται κριτικά, και να έχουμε τη σοφία να το αποδεχτούμε όπως είναι, ακόμη και εάν τελικά, γίνει τελείως διαφορετικός άνθρωπος από εμάς. Άλλωστε, αυτό που ελπίζουμε ως γονείς για τα παιδιά είναι "να είναι ευτυχισμένα", σωστά; Και προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει επιστημονική απάντηση στην ερώτησή σου (τουλάχιστον όχι μόνο μία αποδεκτή από όλη την επιστημονική κοινότητα). Γιατί στην κατανόηση του μυαλού, και του πώς δουλεύει το "μέσα" μας, είμαστε ακόμη βαθιά νυχτωμένοι (ως ανθρωπότητα). Οπότε, για να απαντήσω την ερώτησή σου, ναι, αν θεωρήσουμε ότι ένα παιδί μεγαλώνει με γονείς χωρίς αμφιβολίες και αυτό τελικά βγει γεμάτο αμφιβολίες, ίσως οφείλεται σε γονίδιό του... ίσως βέβαια διδάχτηκε την αμφιβολία από κάποιον άλλον που έτυχε να έρθει σε επαφή... (ευτυχώς που σου απάντησα! :P ) (είναι μάλλον φιλοσοφικό το ερώτημά σου!)
|
|||
Μα Poly, ξεκινάς από το DNA και μετά μιλάς για το σωστά ερεθίσματα που πρέπει να δώσουμε στο παιδί.
Θα στο πω ως εξής. Αυτά τα ερεθίσματα που αναφέρεις, αντίστρεψέ τα, βάλε το παιδί με γονιούς επιστήμονες μεν, αλλά με χάλια ερεθίσματα δε. Πώς θα βγει αυτό το παιδί; |
|||
Η αίσθηση που εχω είναι οτι πολλα παιδιά δεν εχουν κανένα εξωτερικό κίνητρο για να ψαχτούν λίγο παραπάνω, παρόλλα αυτά κάποια στιγμή κάνουν απο μόνα τους την στροφη
|
|||
Οι σπάνιες βιωματικές καταστάσεις συμβαίνουν πάντα. Δεν είναι όμως ο κανόνας, παρά η επιβεβαίωση του. :)
|
|||
Πρέπει να σας αφησω παιδες! Χαιρετώ!
|
|||