"... δεν γίνεται να είμαστε πρώτα πιστοί και μετά πολίτες. Κάποτε πρέπει να επιλέξουμε: ή θα είμαστε με τον πολιτικό φιλελευθερισμό και θα υπογράφουμε συμβάσεις και διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και θα τις τηρούμε ή θα διατηρούμε τη θρησκεία ως ρυθμιστή των πολιτικών μας σχέσεων και δικαιωμάτων."
|
|||
Σχόλιο:
Αναστάσιος Πουλόπουλος "Δοξα τω Θεω, αποτελουμε την πλειοψηφια!" |
|||
Σχόλιο:
" Zaharias Nikolakakis · University of Crete Εμπειρικώς το πρόβλημα είναι λυμένο. Το 96% των νηπιοβαπτισθέντων εν Ελλάδι παραμένουμε Χριστιανοί (στατιστικώς) ΚΑΙ μετά την ενηλικίωσή μας, πράγμα που δηλοί ότι καθόλου δεν μάς πείραξε ο νηπιοβαπτισμός, αλλά και τον εγκρίνουμε ως πρακτική (αλλιώς θα διαμαρτυρόμασταν). Προφανέστατα υπάρχει και μία μειοψηφία Ελλήνων που διαφωνούν, αλλά το να καταργήσουμε αυτό που είναι σύμφωνο με την συντριπτική πλειοψηφία για χάρη μιας μειοψηφίας που ζήτημα νά 'ναι στο 4% είναι μάλον παραλογισμός. Και, όχι δεν είμαστε όλοι θαυμαστές της νεωτερικότητας. Πολλοί από μάς μπορεί να είναι φιλοσοφικώς αντι-νεωτερικοί, εγώ φέρ' ειπείν είμαι αντι-νεωτερικός, πιστεύω στην κοινοτικού τύπου αταξική δημοκρατία, πιστεύω δηλ. ότι ο πολιτικός αστικός φιλελευθερισμός έπαιξε μεν θετικότατο ρόλο την εποχή της δεσποτείας, αλλά πλέον τά 'φαγε τα ψωμιά του μαζί με τον γαλλικού τύπου αστικό αντι-κληρισκαλισμό. Όσο για τις χάρτες των δικαιωμάτων, όσο δεν υπάρχει οικονομική-πολιτική-αδιαμεσολάβητη δημοκρατία εφαρμόζονται μόνο κατ' επιλογήν, κυρίως για να εξυπηρετήσουν τις στοχεύσεις της διεθνούς κάστας των ολιγαρχών, δευτερευόντως για άλλους λόγους. Τώρα αν υπάρξει στο μέλλον κάποιο πλειοψηφικό κίνημα εναντίον του νηπιοβαπτισμού και της προσευχής στα σχολεία, το ξανασυζητάμε, αλλά μέχρι τότε, δεν καταλαβαίνω πώς αυτά τα πράγματα συνδέονται με τη θρησκευτική ελευθερία. Εδώ στον στρατό π.χ., θυμάμαι στην 115 Πτέρυγα Μάχης που υπηρετούσα, που όταν ένας φαντάρος (σειρά μου, και μια χαρά παιδί) βγήκε και είπε ότι είναι άθεος και ότι συνεπώς ηρνείτο να πει την προσευχή ο υπαξιωματικός, δεν επέμεινε καθόλου, αλλά του είπε να μην κάνει τίποτα. Μήπως το πρόβλημα βρίσκεται στα μυαλά κάποιων που αρέσκονται να ερμηνεύουν τα θεσμικά πλαίσια της νομοθεσίας περί δικαιωμάτων όπως τους αρέσει;" |
|||
Από τα σχόλια τέτοιων ανθρώπων καταλαβαίνουμε ότι η αποδεικτική λογική και η κριτική επιχειρηματολογία στην Ελλάδα θεωρούνται "κίνημα", "άποψη" ή ακόμη και "θρησκεία". Δηλαδή πότε θα σταματήσουν να κατεβάζουν την λογική στο επίπεδο της άποψης και της θεωρίας? Ποιο είναι το σημείο να σταματήσει το "αυτό είναι η άποψή σου" και τέτοια? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΨΗ Η ΛΟΓΙΚΗ!
|
|||
Νομίζω ο συγκεκριμένος σχολιαστής χάνει το νόημα. Η απάθεια της κοινωνίας επιτρέπει τη θεώρηση κάποιου ως ΧΟ επειδή βαπτίστηκε σε μια ηλικία που δεν ήξερε τι του γινόταν. Αυτό κατ' επέκταση δικαιολογεί αυτούς που λένε ότι στην Ελλάδα είναι σχεδόν όλοι ΧΟ προσμετρώντας ακόμα και εμάς που είμαστε ενεργά κατά της εμπλοκής θρησκείας-κράτους.
|
|||
διαβάζοντας τα σχόλια το μόνο που έχω να πω είναι πως δεν υπάρχει ελπίδα.
|
|||
μεταξύ πάντως των δύο θεμάτων που θίγει το άρθρο -βάπτιση και κατήχηση στα σχολεία- νομίζω ότι το δεύτερο είναι πολύ πιο σοβαρό και ουσιαστικό. το πρώτο είναι μια κάκιστη μεν αλλά ιδιωτική πρακτική που εναπόκειται 100% στην κρίση των γονιών του κάθε παιδιού, απ'τη στιγμή που νομικά η ονοματοδοσία έχει κατοχυρωθεί και δεν υπάρχει καμία υποχρέωση να βαφτίζονται τα παιδιά. ο προσηλυτισμός στο σχολείο όμως, είναι πραγματικά απαράδεκτος για πολλούς λόγους: α) χρηματοδοτείται από το κράτος, δηλαδή από εμάς, τους φορολογούμενους πολίτες ανεξαρτήτως πεποιθήσεων β) είναι επί της ουσίας υποχρεωτικός, μια και η απαλλαγή από την προσευχή και τα θρησκευτικά εφαρμόζεται με μισή καρδιά, ενίοτε δε επαφίεται στην καλή θέληση του εκάστοτε διευθυντή σχολείου γ) παραβιάζει ουσιαστικά την ελευθερία σκέψης των παιδιών, αφού πρόκειται για κανονική κατήχηση (σε αντίθεση με τη βάφτιση που στο 90% των περιπτώσεων εξαντλείται απλώς στις κοινωνικές φιοριτούρες)
|
|||
^^ Συμφωνώ.
Η βάπτιση και η γενικότερη κατήχηση που θα "υποστεί" το παιδί στο σπίτι δε μπορεί να περιοριστεί από καμία διεθνή σύμβαση (αν και μερικές φορές θα έπρεπε). Είναι μέσα στις αρμοδιότητες του κηδεμόνα να δώσει στο παιδί όποια εφόδια κρίνει απαραίτητα για την μετέπειτα ζωή του (και των ψυχιάτρων να τα συμμαζέψουν). Αλλά η κατήχηση στα σχολεία ξεπερνά κάθε όριο. |
|||
https://www.youtube.com/watch?v=SISrxX-5K-c
|
|||
Rea Raveonette γατάκι...
https://www.youtube.com/watch?v=JJpb-wZ7Kpo |
|||
:(
|
|||
Με τον αγιασμό μάλιστα, τα παιδιά μας μαθαίνουν ότι ο μαϊντανός είναι για μπουγέλο κι όχι για μοχίτο... ΕΛΕΟΣ!
|
|||
Και τα μαθαίνουν και λάθος! Βασιλικός στον αγιασμό, μέντα στο μοχίτο και ο μαϊντανός στα κεφτεδάκια. :P
|
|||
Δυόσμος, όχι μέντα. Όλο αιρετικοί μας περικυκλώνουν!
|
|||