Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Πέταξα το φόβο στη θάλασσα στην αρχή της Ερυθράς, και την άλλη μέρα το πακέτο με τα φάρμακα.
Μόνο τις τύψεις δεν πέταξα.
Έχουνε μια δική τους θάλασσα μέσα μου,πηχτή σα λάσπη και βρωμαει...

Facebook .com/profile.php?id=10207003717590834" >http://graph.Facebook .com/10207003717590834/picture" width="50" height="50

!!!!!!!!!!!!!!

Facebook .com/profile.php?id=486502011501450" >http://graph.Facebook .com/486502011501450/picture" width="50" height="50

εξαιρετικο.....

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Αύριο το μεσημέρι τα μεγάφωνα της "Κυρηνείας"θα δηλώσουν επίσημα σε τέσσερεις γλώσσες:" The ship is ready to sail",ένας κόσμος καινούργιας θα μας πλημμυρίσει - χρώμα,άρωμα, κίνηση.
Σ'ενα μήνα όταν ξυπνησουμ' ένα μεσημέρι δε θα μένει τιποτ"' άλλο από σωρούς σκουπίδια ,παιχνίδια σπασμένα , πολυθρόνες αναποδογυρισμενες και προφυλαχτικα μεταχειρισμένα.
Οι φίλοι του ταξιδιού θα ξεχάσουνε να μας χαιρετισουνε (έτσι πάντα συμβαίνει).
Θα σκορπισουνε σ' εκείνες τις πλατειές αυστραλέζικες πολιτείες, θα εγκλιματιστουνε μέσα σε μια νύχτα μπολιαζοντας τον καινούργιο λαό με παλιό πνεύμα , με δυτικά βιτσια και σπειροχαίτη που βράζει.
Εμείς - διαβατικοι - καθώς πάντα θ' αποκοιμηθουμε πάνω σε φιλόξενες μα "ξένες αγκαλες" , θα πλανηθουμε στους πολυθορυβους δρόμους και θα φύγουμε γι' άλλο λιμάνι να θρεψουμε τα δικά μας βιτσια , τις δικές μας συνήθειες.
Για τούτο πρέπει ν"' αλσξω γραμμή.
Σ'ενα φορτηγό - σε σχετική στέρηση και νοσταλγία -θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο.
Ίσως και δύο.
Είμαστε από το πρωί στη δεξαμενή.
Μπογιατιζουν.
Μια δυνατή πικρή μυρωδιά από υφαλοχρωματα.
Τυραννική μυρωδιά αλησμόνητη κι ακαταμάχητη.
Θα' Θέλα να μπορούσα ν' αλειψω μια γυναίκα - οποιαδήποτε -,να τη βαφτισω σε τούτο το δηλητήριο, να ποτίσει για πάντα.
Έχασα τούτο το απόγευμα με τον ήλιο.
Τώρα θα πάω στη Santa Maria Magdalena με τις τοιχογραφίες του Tiepolo και θα γονστισω ανάμεσα σε βασανισμενες γριές με το κούτελο βρεγμένο απ' το "ύδωρ της φιάλης των αγνισμων" κι έπειτα , έπειτα θα προσπαθήσω να ξαναλερωθω για να καταλάβω πως ζω , πως υποφέρω, πως αγαπώ(;).

Facebook .com/profile.php?id=1828265820731240" >http://graph.Facebook .com/1828265820731240/picture" width="50" height="50

Mπράβο Λουίζα !!! Εξαιρετικό και ..αγνωστο σε εμας (το) γράμμα του απο το ( και για το ) S/S CYRENIA !!!! :)

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .
Είναι το τριακοστό πρώτο γράμμα του Καββαδία γραμμένο στη Γένοβα με ημ. 9 .3.1951. Πριν σαλπαρουν για Αυστραλία.

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Καλό μήνα σ' όλη την παρέα,καλές θάλασσες, ήρεμες θάλασσες στα παιδιά μικρά και μεγάλα που ταξιδεύουν!!!!

Facebook .com/profile.php?id=10207264368786940" >http://graph.Facebook .com/10207264368786940/picture" width="50" height="50

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφορι.
Αγία λαβίδα και ιερή από λαμιναρια.
Μπροστά στην Πύλη δύο δαιμονοι σπαθοφοροι
και τρεις Άγγελοι με σπασμένα τα κοντάρια.

Facebook .com/profile.php?id=975012402539753" >http://graph.Facebook .com/975012402539753/picture" width="50" height="50

Ειχες και τον φοβο της τιμης σου....Οι ανθρωποφαγοι τα σκυλια .Για να νοστιμισει το κορμι σου...Πριν σε φαν,σου καναν την δουλεια !!!!

Facebook .com/profile.php?id=1828265820731240" >http://graph.Facebook .com/1828265820731240/picture" width="50" height="50

_ Ποιός να ' ναι άραγε (και) αυτός ο καπετάνιος που τον αγαπούσε , και σε ποιό καράβι...??!!!!

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Ο καπετάνιος είναι ο Δημήτρης Κρανιώτης! Πράγματι αγαπούσε πολύ τον Καββαδία ! Πιθανόν να είναι ακόμα στη ζωή ! Το πλοίο δεν ξέρω ποιο είναι!

Facebook .com/profile.php?id=1828265820731240" >http://graph.Facebook .com/1828265820731240/picture" width="50" height="50

...σ'ενα δημοσίευμα της "Ελευθεροτυπίας" του 2009 βρήκα ενα αφιέρωμα απο διηγήσεις φίλων του καπετάνιων ..!!Μεταξ'υ άλλων , ο Δ. Κρανιώτης αναφέρει..<< * «Καλύτερα που είμαι μαρκόνης παρά καπετάνιος», έλεγε συχνά ο ποιητής του «Πούσι». Κι όμως, αρχικά πήγαινε για καπετάνιος, δίνοντας εξετάσεις το 1937.

«Στην έδρα της σχολής οι εξεταστές φώναξαν και το δικό του όνομα. "Παρών", λέει ο Καββαδίας. Ενας από τους αξιωματούχους: "Το ναύαρχο Καββαδία του Βασιλικού Ναυτικού τι τον έχεις;". "Χεσμένο", του απαντάει ο Κόλιας και τον πέταξαν έξω...», αφηγείται ο απόμαχος καπετάνιος Δημήτρης Κρανιώτης..>> !!!!! :) https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0CBsQFjAAahUKEwjK7Jiat_DIAhXBkA8KHYhSAeE&url=http%3A%2F%2Fwww.enet.gr%2F%3Fi%3Dnews.el.article%26id%3D27927&usg=AFQjCNExHZD9-61Ufp3wr-eAEazedAstsw

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Κατόπιν αυτού οι Γιανουλλατοι τον συμβούλεψαν. να δώσει εξετάσεις για ασυρματιστής. Πήγε λοιπόν ο Κολιας κι έδωσε εξετάσεις .Πέρασες τις εξετάσεις τον ρώτησε ένας από τούς Γιαννουλάτους;
Τις πέρασα. Μπράβο μπράβο !!
Και με τι σειρά; " Ήρθα τρίτος " Τρίτος; Μπράβο , μπράβο !!
Και ο Καββαδίας: " Τρίτος ελλείψει τέταρτου" "!!!!

Facebook .com/profile.php?id=10206270544100759" >http://graph.Facebook .com/10206270544100759/picture" width="50" height="50

Επίσης 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

......Πες την αλήθεια.... Μη με πεδευεις, μη ζητάς κάτι που δεν είναι στη φύση μου.
Ασε με να ' μαι μέτριος , μέσος καθώς τον Σουηνη του Έλιοτ.
Και προστυχος .
Τούτο το ταξίδι δεν αποζητησες καθόλου το πράσινο, τα δέντρα, τα χρώματα, τις γυναίκες.
Που θα περάσεις απόψε τις δέκα ώρες της Στεριάς.
Το μεγάφωνο...
"Συνίσταται εις τους άνδρας του πληρώματος ότι είναι επικινδυνον να περιφέρονται την νύκτα εις την συνοικιαν των Ιθαγενών".
Από παιδί έκανες πάντα το αντίθετο απ' ότι σου συνιστούσαν.
Φυσικά ,χωρίς πείσμα
Το φανάρι που φάνηκε...
Τα φανάρια στους Γαλλικούς δρόμους πριν είκοσι χρόνια.
Το φανάρι στο χέρι μου,το φανάρι στο αίμα μου.
Marie -Madeleine.
Έφυγες ένα πρωί στη γωνία Rue Ferreol και Grignan μ' ένα ζευγάρι αλεξανδρινά πέδιλα στο χέρι για να μην ξαναγυρίσεις .
Ομολογησες κατόπιν πως ή μισή ώρα που περνουσες κάθε είκοσι μέρες μαζί του ήτανε μαρτύριο για σένα.
Josephine από το Ro.
Το πιο λερωμενο κουρέλι του Porto Vechio.
Γυρισες και τον κοιταξες με γουρλωμενα τα μάτια.
Τούτα δεν είναι τα ψέματα.
Μα γιατί?...
Συνίσταται εις τους άνδρας...Καλά,πάψε!...
Θα γίνει το χατήρι σου.
Δε θα πάμε στις μαύρες.
Όχι γιατί το λες μα για να μη δούμε άλλη μια φορά στα μάτια τους(οι πόρνες δεν έχουνε μάτια) την έκπληξη και την αηδία.
A sail a veil a wave upon the waves...Βεατρίκη d'Este.Άλλη μια φορά.
Εκείνο το κομμένο που είναι στις άκρες από τα μάτια των αρρώστων.
Εκείνος γέρος θαλασσοβρεχτος, σιδεροφορεμενος πολεμιστής. Έμεινε με το θώρακα την πρώτη νύχτα σας.
Βρωμουσε πιοτό και μπαρούτι.
Κατόπι τη ζώνη σου.
Τα μαργαριτάρια του κεφαλιού σου, το βυσσινί σου σωκαρδι...
Κρύψε τα μάτια σου με τα χέρια σου , έγινε τα δόντια σου...
Ή Εβραία του Kisling...
Τώρα θα ναι πενήντα κι απανου.
Πως μυρίζουν οι Εβραίες...
Πως μυρίζουν,Θεέ μου.
Κι οι μαύρες. Κλειστε μου τα μάτια μ' ένα μαντήλι και δώστε μου -έτσι για να παιξουμε- μια γυναίκα μισό μέτρο από τη μύτη μου να σας πω τη φυλή της...
Ανοησίες.
Θα κοιμηθώ για να ξυπνησω τα μεσάνυχτα που θα φτάσουμε....
Διαδίδεται πως θα φτάσουμε.....
ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΊΑΣ.

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Ότι αγαπούσα αρνήθηκα.......

Facebook .com/profile.php?id=1512581812394720" >http://graph.Facebook .com/1512581812394720/picture" width="50" height="50

Μπράβο κυρία Λουίζα !!!!

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΝ ΠΛΩ.
ΝΑΥΤΙΚΟΙ.
Navigare necesse est vivere
non est necesse.

ΜΑΥΡΗ ΘΆΛΑΣΣΑ -α/π "Αντζουλέτα "
-Κοιτάζω τ'αστέρια με το γυαλί.
Ποτέ μου δεν είδα καθαρότερο ουρανό.
Ποτέ μου δεν ένοιωσα όσο απόψε τη μαγγανία των άστρων
Το Άλφα του Μεγάλου Ταύρου, ο θαυμάσιος Αλντεμπαράν εκπέμπει σ' όλο μου το κορμί το δηλητήριο της γοητείας του.
Ο Αλταίρ το Άλφα του Αετού, ο Αλφεράτ το Άλφα της Ανδρομέδας.
Ο Ακενάρ του Ηριδανού, ο Μπελατρίξ , ο Αλφάρ και ο Ρασταμπάν κι άλλες χιλιάδες αμέτρητα φωτεινά στίγματα που οι Άραβες πρώτοι τα εβάφτησαν με τα γοητευτικότερα ονόματα που θα μπορούσε κανένας να φανταστεί.
Οι κυκλοι που διαγράφουμε στο στερέωμα ορίζουν τη μοίρα μας ,δυναστεύουνε τη ζωή μας,οδηγούνε τα βήματά μας.
Οι αστρονόμοι του Μεσαίωνα υπήρξαν μεγάλοι ποιηταί.
Συνεδύασαν την τροχιά της γης των ανθρώπων με την τροχιά των αστέρων .
Οι άνθρωποι που κατοικουνε στις πολιτείες τα βλέπουν τις νύχτες από τους εξώστες των μεγάλων θερινών κέντρων ή στις εκδρομές που κάνουν μέσα σε βάρκες έχοντας διπλα τους τ' αγαπημένα τους πρόσωπα.
Οι ναυτικοί μ' αυτά πορεύονται και μ' αυτά ζουν.
Η επίδραση , που έχουν απάνω στη ζωή τους ,είναι απειρως μεγαλύτερη και τρομερότερη.
Είμαστε σ' αυτό το καράβι εικοσιπέντε νοματαίοι.
Από τον πρώτο καπετάνιο ως τον καρβουνιάρη όλοι βασανισμενα πρόσωπα, βασανισμενα κορμιά.
Εδώ στα καραβια ,σ'αυτά τα πλεούμενα σίδερα,ο θάνατος δεν ενεδρεύει,όπως στις πολιτείες.
Τον έχουμε παντού αντιμέτωπο.
Καθώς θα φτιαρίσει Ο θερμαστής το κάρβουνο για να το ρίξει στους φούρνους, καθώς κυβερνάει ο τιμονιερης απάνω στην Οστρια,ή στο Σιρόκο,την ώρα που παίρνει ύψος με τον εξαντα ο καπετάνιος.
Ένα λάθος στο λογαριασμό ενός μπακάλη, ενός εμπόρου, ενός λογιστή είναι ζημία δραχμών, ένα λάθος στο λογαριασμό ενός καπετάνιου είναι θάνατος.....

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Ο Ποσειδώνας φταίει ......

Facebook .com/profile.php?id=10153220980319277" >http://graph.Facebook .com/10153220980319277/picture" width="50" height="50

Θα πρέπει να το πάρω αυτό το βιβλίο....Δεν ήξερα ότι και οι επιστολές του ήταν ποιήματα !

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Πάμε στον κάμπο πέρα κει τ'απόβραδο
πιασμένοι από το χέρι ωραίο κοράσι
ο αχός της πολιτείας της αρρωστιάρικης
ποτέ να μη μπορέσει να μας φτασει.

Και κει στον κάμπο πέρα τον ανθόσπαρτο
όπου γιορτάζει πάντα η φυση
άγκαλιαστοί θα νοιώσουμε τον έρωτα
ως ότου η ψυχή να μας αφήσει.

Και χελιδόνι να γενεί γοργόφτερο
Ψηλά στον ουρανό να φτερουγίσει
να διαλαλήσει εκει με τιτιρίσματα
_Χαρήκαμε ό, τι είχαμε ποθήσει.

Πόθος Πέτρος Βαλχάλας.

Δημοσιεύτικε στο περιοδικό της μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαιδείας στις 22 Ιανουαρίου 1928.

Καλό μήνα! !!!

Facebook .com/profile.php?id=1828265820731240" >http://graph.Facebook .com/1828265820731240/picture" width="50" height="50

[Φωτο της ίδιας εποχής , με τον Ποιητή 18 χρονων , τότε..] Καλόν μήνα Λουίζα !!!

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Καλό Φθινόπωρο !!
Ευχαριστώ για τη φώτο! !

Facebook .com/profile.php?id=382678131917317" >http://graph.Facebook .com/382678131917317/picture" width="50" height="50

Εσχισα, φίλε μου , πολλά χαρτιά για να σου γράψω.
Εδώ η Μαρσιλια μ' έκανε πολύ να ζαλιστώ,
κι όμως δεν πέρασε στιγμή ,
πιστέφτε ,
αγαπητέ μου,
χωρίς και μες τη ζάλη μου
να σας συλογιστώ.

Σας σκεφτόμουν στο Μπουλβάρ ντε Νταμ σαν περπατούσα
ανάμεσα σε δύο τροτέζ που έκαναν σαν τρελές,
ενώ μιλώντας δυνατά τριγύρω μου περνούσαν
άνθρωποι απ' όλες , θα 'λεγες του κόσμου τις φυλές.

Κι έπειτα πάλι στη μεστή από κόσμο Κανναμπερα
στο Πόρτο Βεκκιο , στην τεφρήν οδό Σαιντ Ονορέ,
κι ακόμα ,συγχωρήστε με,
σας ένοιωθα μαζί μου
στα θορυβώδη και γιοματα κόσμο καμπαρέ.

Βορινοι ναύτες μπλέκονται με θερμαστές του νότου,
στα γόνατά τους κάθονται κορίτσια της δουλειάς,
παίζει το πιάνο μοναχό
και μια μικρή σφυρίζει
έναν παράταιρο σκοπό
μιας μελωδίας παλιάς.

Κι ύστερα απ' το Ταρτάν
εβγηκα μεθυσμένος
και νόμιζα το σώμα μου
ανάξιο και μικρό,
πολύ κοντά σας ένοιωθα
να μου χαμογελάτε
μ' εκείνο το παράξενο
το γέλιο,
το πικρό.

Και μόνον όταν στην Κορνίς,
σε κάποιο γκρίζο σπίτι,
γύρω από εβραίους που' χανε με γυναικεία ντυθεί,
σας εχασα για μια στιγμή απ' τα μάτια μου ,
μου εφάνη
Ο φύλακας μου άγγελος
πως είχε πια χαθεί.

Αύριο φευγω και μαζί μου
φέρνω στην Αθήνα
αναμνήσεις παράξενες,
πολλες ,
με το σωρό και κάποιο δώρο θλιβερό,
προϊόν της Μασσαλίας,
που μια Πωλίν μου χάρισε
προχθές στα Numeros.

Γράμμα απ' τη Μαρσίλια.