Άργησαν πολύ φέτος να ανθίσουν οι γαρδένιες. Πέρασαν από δέκα κύματα τον Μάιο κι έφαγαν τον μισό Ιούνιο κάνοντας καπρίτσια: χλώμιασαν και κιτρίνισαν εν χορώ τα φύλλα τους τόσο, που κόντεψαν να μείνουν γυμνές. Υποτονικές, με μικρά μπουμπούκια, σφιχτά κι αμίλητα. Επειδή όμως θαύματα συμβαίνουν στα φυτά και στα άνθη, θες οι φροντίδες μου, δηλαδή το σωστό πότισμα, το καλό φαγητό και το καθημερινό βλέμμα μου πάνω τους, πρώτο πράγμα αξημέρωτα κάθε πρωί, απέδωσαν. Χρειάστηκε και κάτι ακόμη: η πρώτη πανσέληνος του καλοκαιριού. Παρακολουθείς τα φυτά και διαπιστώνεις ότι δεν είσαι μακριά από τη μαγική σκέψη. Αμέσως μετά την Πανσέληνο, τα μπουμπούκια ψώμωσαν και έσκασαν, τα φύλλα ζωντάνεψαν και δυνάμωσαν, πήραν το θαλερό πράσινο χρώμα. Κάθε πρωί κόβω καμιά τριανταριά, γεμίζω το σπίτι, δίνω σε όσους αγαπάω. Και κοιτάω το χρώμα τους, αυτό το λευκό που σε κάνει να απαντάς αμέσως στο ερώτημα: είναι το λευκό το μη χρώμα ή είναι όλα τα χρώματα μαζί; Μα θέλει και ρώτημα; Λευκό πυκνό, λευκό της Σελήνης, λευκό των αερικών ή λευκό του Τιντορέτο; Λευκό κρεμώδες της γαρδένιας. Το λευκό της ικανοποίησης, της εκπλήρωσης. Το λευκό που θα είχε η κρέμα του γαλακτομπούρεκου αν δεν περιείχε ξύσμα λεμονιού. Το λευκό που έχει η Ανδαλουσιανή σούπα με τα αμύγδαλα που θα ετοιμάζω από εδώ και στο εξής, για τις ζεστές καλοκαιριάτικες μέρες. Η κρύα αμυγδαλόσουπα της Σεβίλλης (ποσότητα για 4 μερίδες): 100 γρ. ανάλατα αμύγδαλα (με τον φλοιό) και 1 χούφτα ακόμη / 100 γρ. ψωμί χωριάτικο, χωρίς κόρα / 2 σκελίδες σκόρδο / 1 λίτρο νερό κρύο / 1 κουταλιά της σούπας καλό ξίδι από σέρι ή από κόκκινο κρασί / 1 κούπα περίπου άριστο ελαιόλαδο / λίγο αλάτι Ξεφλουδίζουμε τα αμύγδαλα ρίχνοντάς τα για 2-3 λεπτά σε νερό που κοχλάζει. Σουρώνουμε και, μόλις μπορέσουμε να τα πιάσουμε, τα ζουλάμε με τα δάχτυλα και βγάζουμε τον φλοιό τους. Μουλιάζουμε το ψωμί σε κρύο νερό, στύβουμε καλά και κρατάμε και το νερό κατά μέρος. Ρίχνουμε στο μπλέντερ (ή στο γουδί) τα αμύγδαλα, τις σκελίδες σκόρδο χωρίς τη φύτρα και λίγο, ελάχιστο αλάτι και τα δουλεύουμε όλα μαζί. Προσθέτουμε το μουλιασμένο και καλά στυμμένο ψωμί. Θα προκύψει μια ομοιογενής πάστα. Κρατάμε κατά νου ότι όσο περισσότερο έχουμε χτυπήσει, είτε με το γουδί είτε στο μπλέντερ, αμύγδαλα και σκόρδο τόσο περισσότερο θα γίνει κρεμώδης και όχι με κόκκους η σούπα. Ρίχνουμε σε λεπτή ροή το ελαιόλαδο (όπως στη μαγιονέζα), έπειτα το ξίδι και τελευταίο το κρύο νερό (έχουμε αναμείξει νερό κρύο μαζί με το νερό του ψωμιού). Παγώνουμε στο ψυγείο κι όταν είναι η ώρα να τη χαρούμε, από δίπλα συνταιριάζουμε με παγωμένες ρώγες από σταφύλι και μία χούφτα από ροδισμένα στο μαντέμι αμύγδαλα Let's block ads! (Why?)