Ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας με την Aγκυρα, παρά την προφανή επιθετική τακτική της, κατά κύριο λόγο στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στο Αιγαίο, επιχειρεί να διατηρήσει η Αθήνα, ενόψει ενός θέρους το οποίο κρύβει αρκετές παγίδες. Η Αθήνα έχει στραμμένη την προσοχή της στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και στον ανατολικό περίγυρο της χώρας, όπου η Aγκυρα εμφανίζεται να μην κατορθώνει να επιτύχει επαρκώς τους περιφερειακούς στόχους της.Η 23η Ιουνίου και η εκλογική αναμέτρηση για την Κωνσταντινούπολη είναι, επίσης, μια ημερομηνία κρίσιμη για τη συμπεριφορά που αναμένεται να επιδείξει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Κυρίως, όμως, εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το αυριανό εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Η διαφορά Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό αν θα ακολουθήσει άμεση προσφυγή και σε κοινοβουλευτικές κάλπες και το πότε θα διευθετηθούν ορισμένες εκκρεμότητες. Αρα, αν η Αθήνα θα προχωρήσει στο σχέδιο για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο, από όπου, αξίζει να σημειωθεί, εξαιρούνται τα δυτικά των Κυθήρων, προκειμένου να μην θιχτούν οι διεθνείς συμφωνίες που διέπουν ορισμένα σημεία, όπως το πλωτό ρωσικό αγκυροβόλιο, που βρίσκεται 8 ν.μ. νοτίως των Κυθήρων. Σε στρατιωτικό επίπεδο πάντως, κατά τη διάρκεια των τεχνικών συνομιλιών που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες ημέρες στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας στην Αθήνα, έγινε σαφές ότι οι δύο πλευρές αντιλαμβάνονται διαφορετικά αρκετά πράγματα. Ο Τούρκος υπουργός Εθνικής Αμυνας Χουλουσί Ακάρ έσπευσε με δηλώσεις του σε δημοσιογράφους, οι οποίες διέρρευσαν τεχνηέντως και προς την Ελλάδα, να ανοίξει ζήτημα «συζητήσεων-πακέτο» για Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, ως παράδειγμα την αναντιστοιχία που υπάρχει ανάμεσα στα ελληνικά εθνικά χωρικά ύδατα και στον εναέριο χώρο. Επί της ουσίας των συζητήσεων, η τεχνική λεπτομέρεια που χρησιμοποιεί η Αγκυρα προκειμένου να προωθήσει τις δικές της προτεραιότητες είναι η παραπομπή στη συμφωνία που υπέγραψαν ο Κάρολος Παπούλιας και ο Μεσούτ Γιλμάζ στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Σεπτεμβρίου 1988 και η οποία αφορά τις «κατευθυντήριες γραμμές για την αποτροπή ατυχημάτων και περιστατικών στα διεθνή ύδατα και στον διεθνή εναέριο χώρο». Η Ελλάδα, αντιστρόφως, έχει ως βάση τα πιο συγκεκριμένα μέτρα που προβλεπόταν στο πρώτο μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ που είχε υπογραφεί στη Βουλιαγμένη λίγους μήνες νωρίτερα, στις 27 Μαΐου 1988. Σε κάθε περίπτωση, στην Αθήνα ευελπιστούν ότι θα συνεχιστούν οι επαφές σε αυτό το επίπεδο, μέχρις ότου βρεθούν ορισμένα σημεία ουσιαστικής συζήτησης.Let's block ads! (Why?)