Φορώντας μαύρα ρούχα και μαύρη μαντίλα, η 38χρονη πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, Τζασίντα Αρντερν, έσπευσε να παρηγορήσει τους συγγενείς των θυμάτων του μακελειού. Η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, Τζασίντα Αρντερν, ήταν υποδειγματική όσον αφορά την αντίδρασή της στην τραγωδία του Κράισττσερτς, όπου 50 μουσουλμάνοι δολοφονήθηκαν σε δύο τεμένη από έναν Αυστραλό υποστηρικτή της «λευκής ανωτερότητας» και τους συνεργούς του. Η Αρντερν έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα, αγκαλιάζοντας τη μουσουλμανική κοινότητα των μεταναστών και τονίζοντας αμέσως μετά την επίθεση ότι «η Νέα Ζηλανδία είναι σπίτι τους και αυτοί είναι εμείς». Χαρακτήρισε το συμβάν τρομοκρατική επίθεση και επέμεινε ότι η χώρα θα απορρίψει τον βίαιο εξτρεμισμό. Η Τζασίντα Αρντερν, 38 ετών, ανέλαβε την πρωθυπουργία τον Οκτώβριο του 2017, αφού προκάλεσε μαζικό ενθουσιασμό γύρω από το πρόσωπό της, οδηγώντας το Εργατικό Κόμμα της Νέας Ζηλανδίας σε νίκη. Ωστόσο, το κύρος της ως μία σοβαρή προοδευτική πολιτικός δεν επηρεάστηκε από τη μεγάλη δημοτικότητά της. Ακόμα και σήμερα έρχεται πρώτη στις δημοσκοπήσεις, παρότι κάποιες από τις πολιτικές επιλογές της κρίνονται με αυστηρότητα. Τα γεγονότα στο Κράισττσερτς σηματοδοτούν ένα σημείο καμπής για την Αρντερν και τη Νέα Ζηλανδία. Αναμένεται να εξαγγείλει εξειδικευμένες προτάσεις για τη μεταρρύθμιση των νόμων περί οπλοκατοχής στη χώρα της. Η ίδια εμφανίστηκε φορώντας μια μαύρη μαντίλα και παρηγόρησε τις οικογένειες των θυμάτων. Πρόκειται για μια καταπληκτική χειρονομία, με δεδομένες τις αντιδράσεις που προκαλεί η κάλυψη της κεφαλής των μουσουλμάνων γυναικών στα διάφορα δυτικά κράτη. Και, όπως φαίνεται, οι Νεοζηλανδοί ακολούθησαν το παράδειγμά της. Οι πολίτες δηλώνουν ότι ο δράστης της επίθεσης δεν τους εκπροσωπεί, εκατοντάδες δωρεές γίνονται για τις οικογένειες των θυμάτων, βιβλία συλλυπητηρίων υπογράφονται και άνθη τοποθετούνται έξω από τα τεμένη. Ο εθνικός ύμνος Την περασμένη Κυριακή, στις εκκλησίες της Νέας Ζηλανδίας οι πιστοί τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο που αναφέρεται σε «ανθρώπους κάθε πίστης και φυλής» που συγκεντρώνονται ενώπιον του θεού σε μια «ελεύθερη χώρα». Η Αρντερν, την επομένη των επιθέσεων, προσπάθησε να ενισχύσει τη Δημοκρατία και να την εξυψώσει πάνω από τις ατομικές προκαταλήψεις. Αναγνωρίζει ότι η πολιτική είναι εκείνη που αποφασίζει για τις εθνικές προτεραιότητες και δίνει τις κατευθύνσεις σε μια κοινωνία η οποία έξαφνα βρέθηκε αντιμέτωπη με ανοικτά τραύματα. Θυμίζει στους Νεοζηλανδούς την πολυεθνική σύνθεση του έθνους τους. Στην πραγματικότητα, είπε στον Ντόναλντ Τραμπ ότι ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να υποστηρίξει τη Νέα Ζηλανδία είναι προσφέροντας «συμπόνοια και αγάπη για όλες τις μουσουλμανικές κοινότητες». Μιλώντας στο κοινοβούλιο, την Τρίτη, δήλωσε προς τις οικογένειες που πενθούσαν: «Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τον πόνο σας, αλλά μπορούμε να βαδίσουμε πλάι σας σε κάθε στάδιο». Επίσης, τόνισε ότι δεν πρόκειται να αναφέρει ποτέ το όνομα του τρομοκράτη, αποστερώντας του τη «φήμη που θέλησε να αποκτήσει». Ζήτησε, εξάλλου, από όλους «να αναφέρονται στα ονόματα αυτών που χάθηκαν και όχι στο όνομα αυτού που έκοψε το νήμα της ζωής τους». Η Αρντερν αναδεικνύεται ως η σαφής προοδευτική αντίθεση στους δεξιούς ισχυρούς άνδρες, όπως είναι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο Βίκτορ Ορμπαν της Ουγγαρίας και ο Ναρέντρα Μόντι της Ινδίας, η σταδιοδρομία των οποίων έχει οικοδομηθεί πάνω στην ανελεύθερη, αντιμουσουλμανική ρητορική. Αλλά την ίδια στιγμή και η Νέα Ζηλανδία είναι μια ξεχωριστή χώρα, η οποία διαθέτει έναν εθνικό πολιτισμό, που ανάλογός του δεν υπάρχει σε Ευρώπη και Αμερική. Η απομόνωσή της και η απόσταση που τη χωρίζει από τα υπόλοιπα κράτη καθιστά ορατή τη διακριτή της φύση. Οι διαφορές γίνονται με ευκολία αισθητές. Πρόκειται για μια πανέμορφη χώρα, που έχει πληθυσμό πέντε εκατομμυρίων και έκταση μεγαλύτερη από αυτή της Βρετανίας. Διαθέτει μια σταθερή και ανεπτυγμένη οικονομία, αλλά και έναν βηματισμό και μια θεωρία ζωής που συχνά μοιάζουν να συγκρούονται με τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής. Μετανάστες από άλλα κράτη έρχονται εύκολα σε επαφή με τους πολύ φιλικούς Νεοζηλανδούς και συχνά εκπλήσσονται βλέποντας παιδιά και ενηλίκους να περπατούν ξυπόλυτοι στους δρόμους. Υπάρχουν εξαιρετικές δημόσιες βιβλιοθήκες, αλλά και παραλίες, κόλποι και πάρκα. Οι κοινωνικοί σύνδεσμοι είναι σημαντικοί, η εξισορρόπηση εργασίας - ζωής έχει σημασία και τα μακρά Σαββατοκύριακα είναι ιερά. Δημόσιες συμβουλευτικές υπηρεσίες βοηθούν τους μετανάστες να εγκατασταθούν. Οι δρόμοι της είναι ασφαλείς, τα σχολεία δωρεάν και το κόστος της πανεπιστημιακής φοίτησης χαμηλό. Μπορεί οι Νεοζηλανδοί να παραπονούνται για την έλλειψη δημόσιων επενδύσεων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, αλλά για έναν ξένο, η εκεί πραγματικότητα είναι εντυπωσιακή. Ενδεικτικά, η χορήγηση συνταγογραφούμενων αντιβιοτικών κοστίζει μόλις 3,43 δολάρια ΗΠΑ. Τα προβλήματα Βέβαια, και αυτή η χώρα έχει τα προβλήματά της. Υπάρχει στεγαστικό πρόβλημα, οι Μαορί ζητούν αποζημιώσεις για την περιθωριοποίησή τους, την ίδια στιγμή που κανείς δεν συζητεί για θέματα ψυχικής υγείας. Η Αρντερν έχει έναν δύσκολο δρόμο μπροστά της προκειμένου να διασφαλίσει ότι το προφίλ της χώρας της δεν πρόκειται να αλλάξει. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει είναι παρόμοιες με αυτές σε άλλα δημοκρατικά κράτη. Μένει να δούμε αν, στην περίπτωσή της, οι πρωτοβουλίες που θα ληφθούν μπορούν να υπερισχύσουν της δεξιάς υποκουλτούρας, που ενισχύεται από την τεχνολογία, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα όπλα. Ολα αυτά αποτελούν προκλήσεις, γεμάτες κίνδυνο για έναν φιλελεύθερο πολιτικό. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί κανείς μια κοινότητα που πενθεί και ταυτόχρονα ένα έθνος του οποίου η εικόνα έχει υποστεί πλήγμα. Σήμερα, ωστόσο, η ηθική της καθαρότητα αποτελεί πηγή έμπνευσης για ολόκληρο τον κόσμο.Let's block ads! (Why?)