Ε​​ίναι γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση και η αλληλεξάρτηση των οικονομιών είναι πολύ έντονες ιδίως μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 και η οποία για πολλούς αναλυτές ενδέχεται να επανέλθει με διαφορετικά ίσως και εντονότερα χαρακτηριστικά, αν δεν ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα τόσο από τις αναπτυγμένες όσο και από τις αναδυόμενες οικονομίες.Βασικό συστατικό που κρίνει πάντα την πορεία μιας οικονομίας αλλά και των βασικών μακροοικονομικών μεγεθών είναι το εταιρικό χρέος και η βιωσιμότητά του. Αυτός ο παράγοντας είναι αρκετά ανησυχητικός τα τελευταία χρόνια, καθώς μόνο το χρέος των εκδόσεων ομολόγων από μη χρηματοπιστωτικές εταιρείες έχει ανέλθει σε 13 τρισ. δολάρια, αποτελώντας ρεκόρ για την παγκόσμια οικονομία. Μάλιστα, είναι εντυπωσιακό ότι μετά και την ασυμμετρία που παρατηρείται στο διεθνές εμπόριο, λόγω του δασμολογικού πολέμου ΗΠΑ και Κίνας, την περυσινή χρονιά οι εκδόσεις χρέους μειώθηκαν αισθητά, σε ποσοστό άνω του 40%. Αυτό σημαίνει πως οι προκλήσεις είναι πολλές και ποικίλες για όλες τις μεγάλες και περιφερειακές οικονομίες του πλανήτη, γεγονός που ενδέχεται να επηρεάσει και τη χώρα μας ως οικονομία της Ευρωζώνης με σαφή όμως έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Πιο συγκεκριμένα, η σταδιακή οικονομική επιβράδυνση που παρατηρείται τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στις ΗΠΑ σε συγκεκριμένους κλάδους, αλλά και η διάθεση των κεντρικών τραπεζών, της Fed από τη μία μεριά και της ΕΚΤ από την άλλη, για σύσφιγξη της νομισματικής πολιτικής, σε ένα περιβάλλον υψηλότερων επιτοκίων, ενδέχεται να προκαλέσουν κλυδωνισμούς στο παγκόσμιο επιχειρείν, καθώς πλήθος εταιρειών ή όμιλοι εταιρειών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην επενδυτική βαθμίδα της αξιολόγησης θα πέσουν στην κατηγορία της κερδοσκοπίας ή των junk bonds. Αυτό είναι το φαινόμενο του έκπτωτου αγγέλου, καθώς εταιρείες που έχουν σημαντική συμβολή σε εγχώριες ή ευρύτερες γεωγραφικά οικονομίες θα έχουν αδυναμία να δανειστούν περαιτέρω και να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις, ενώ ένα άλλο μεγάλο μέρος εταιρειών θα συντηρείται με συγκεκριμένες δανειακές ρυθμίσεις ή με τελευταίες ενέσεις ρευστότητας από τους επενδυτές, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέλλον ανάκαμψης, αντιμετωπίζοντας το φάσμα της πτώχευσης. Οι προβλέψεις των μεγάλων οίκων μιλούν αυτή τη στιγμή για δάνεια και χρεόγραφα μειωμένης εξασφάλισης άνω των 4 τρισ. δολαρίων παγκοσμίως, γεγονός που καθιστά το εταιρικό χρέος ευάλωτο στην επιδημία των έκπτωτων αγγέλων, κάτι που ισοδυναμεί με παγκόσμια ύφεση. Αν το φαινόμενο γενικευθεί και ανακυκλώνεται χαμηλής διαβάθμισης χρέος, τότε θα έχει τεράστιο ρίσκο στο να αναχρηματοδοτηθεί και να καταστεί βιώσιμο. Αν, για παράδειγμα, τα επιτόκια και το κόστος χρήματος ξεπεράσουν ένα κρίσιμο ποσοστό πάνω από τις 200 μονάδες βάσης, αν δεν υπάρξουν σοβαρά διαρθρωτικά μέτρα και αντίστοιχο διεθνές εμπόριο που να μπορεί μέσω της απορρόφησης των ελλειμμάτων να δημιουργήσει αύξηση του ΑΕΠ, τότε θα μιλάμε για εκτεταμένη στασιμότητα, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς κλυδωνισμούς στην παγκόσμια οικονομία, με σημαντικότερα θύματα οικονομίες χωρίς εξωστρέφεια, όπως η ελληνική. * Ο κ. Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.Let's block ads! (Why?)