…Σα να μετάνιωσε ,έβαλε τα ?…

Luiza Soldatou 2:57pm Mar 13 ...Σα να μετάνιωσε ,έβαλε τα μικρά της δάχτυλα πάνω στο χέρι μου καθώς κρέμονταν ανέκφραστο.Τιποτ' άλλο.Φύγαμε .Πήγαμε στο Carousel και εκεί είδα να βρίσκει μέσα της το παιδί .Γελούσε, ξεφωνιζε, σα σφιγγοταν απάνω μου όταν το βαγονέτο έπεφτε κάθετα και ξανά ανέβαινε.Από κεί δεν ήθελε να ξεκολλήσει .Ακόμη λίγο,μου' λεγε,άλλη μια φορά .Φαινόταν να' χε ξεχάσει το Σαμπάν .Έτσι νόμιζα ._Να είχα μαζί μου το αδερφακι μου,είπε ξαφνικά ._Το μωρό;_Ναι.Να το'χα τώρα._Δε θα καταλάβαινε._Όμως θα το φέρω κάποτε .Πάμε τώρα .Θέλω να του πάρω ένα μύλο ,από αυτούς που τους κινά ο άνεμος .Με δικά μου λεφτά .Ήμουνα κείνη την ώρα μονάχος στα χέρια της .Κρατιομουνα να μην κλάψω .Αυτή με προστάτευε .Ακουσαμε γέλια .Δυνατά.Σα να γελούσε ένας λαός .Σηκωσαμε τα μάτια μας κι είδαμε ψηλά κρεμασμένες σε κοντάρια κινέζικες χάρτινες μάσκες που γελουσανε , στριφογυρίζαν τα μάτια ,άνοιγαν διάπλατα το στόμα .Γελούσε και η Λι.Γύρισε και μ' είδε ._Γιατί δε γελάς; Δε σ' έχω δεί να γελάς ._Μα βέβαια γελαω ,αποκρίθηκα, δε βλέπεις; _Οι μόνοι Κινέζοι που'δα να γελανε δυνατά ,είπε, είναι τουτοι εδώ .Οι ψεύτικοι .Εμείς γελαμε με τα μάτια ,τα χείλια ,τ' αυτιά .Είχες παραμάνα Κινέζα; _Δε θυμάμαι ,καθόλου .Δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο ._Εγώ ξέρω .Έχεις βυζαξει γάλα δικό μας .Γι' αυτό δε γελάς !Εγνεψα με το κεφάλι .Βαδιζαμε κάτω απ' τις καμάρες στην προκυμαία πηγαίνοντας για την αποβάθρα .Ο δρόμος του γυρισμού .Ήταν η εποχή της εξόδου .Ένα μεγάλο ποτάμι καθάριζε τη μεγάλη Κίνα και στροβιλιζε στην κατεβασιά του σαν ψοφια ψάρια όλους τους λαθρέμπορους ,τις πόρνες ,τους ανώμαλους για να τους αφήσει στα δύο μεγάλα βιβαρια ,στους βοσκότοπους που λέγονται Χόνγκ Κόνγκ και Macao....Ν.Καββαδίας .ΛΙ....