Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι... Ο πιο στερνός μ΄έναν αυλό με νανουρίζει. |
|||
Δεν υπάρχει ποιήμα του Καββαδία που να μη σε συγκινεί βαθειά.!
|
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι... Ο πιο στερνός μ΄έναν αυλό με νανουρίζει. |
|||
Δεν υπάρχει ποιήμα του Καββαδία που να μη σε συγκινεί βαθειά.!
|